Inmiddels is alles bijgelegd, maar in 1997 was het geregeld hommeles tussen mij en John. Ik kende hem van de muziekoefenruimte waar ik toen assistent-beheerder was. John had op vrijdag zijn baravond en belde me doodleuk een half uur van tevoren op dat hij op Oerol zat. Hij kwam vaker afspraken niet na, waardoor ik dan mijn vrije avond kon opofferen.
En dan was er nog Strak & Cool, een kindertheater-act. Ik was Bungel. Die naam verdiende ik omdat ik toen idolaat was van de groep Mr. Bungle. John was Strak, maar ik kan me vergissen. Onze eerste echte voorstelling tijdens Roefeldag had nogal wat voeten in de aarde. We zijn elkaar bij de generale repetitie geregeld in de haren gevlogen!
John droeg een officiële John Lennon-bril, maar had tevens hetzelfde cynisme. En was hij een goed leider, hoewel ook hij niets kon aanrichten in de eenmalige 'supergroep' van Sneker muzikanten waarmee we in één avond tot drie keer toe de kroeg leeg speelden!
John was leergierig qua muziek en kocht de meest waanzinnige cd's waaronder deze van Attila. Toen een paar maanden geleden op het Steenen Forum de singles van The Hassles werden behandeld, diepte ik de herinnering aan Attila al op en vroeg of iemand die herinnering kon oppoetsen. Zo ontving ik 'Wonder Woman' van een gewaardeerd mede-forummer.
Sorry dat ik het zeg, maar ik vind Billy Joel nogal een gladjakker. Ik stop mijn vinger in de keel als ik 'Piano Man' of 'Honesty' hoor. Maar op deze plaat laat Joel horen dat hij Robert Plant naar de kroon kan steken. Verder is 'Wonder Woman' ook een en al Led Zeppelin, zonder dat het echt plagiaat wordt. Smaakt naar meer! De elpee wordt aan het zoeklijstje toegevoegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten