donderdag 15 juli 2010

je mod ontspannen...


Goed beschouwd was Nederbeat een vergaarbak van uiteenlopende stijlen. Alles wat luid (in de oren van de oude garde) was, werd automatisch ingedeeld onder Nederbeat. The Sandy Coast verdiende hetzelfde lot, alleen heb ik daar nog steeds moeite mee. Vooral op het compositorische vlak steeg de band met kop en schouders boven de anderen uit. Zij konden ook niet helpen dat hun wieg in Voorburg had gestaan!

De opvolger van 'Please Go' van The Golden Earrings heette 'Lonely Everyday', maar dat is zeker niet de enige taalflater uit de Nederbeat. Wim Bieler van Q'65 leek zijn teksten in het Haags uit te schrijven en dan de boel te vertalen. Hans Vermeulen daarentegen schrijft teksten waar niets op valt aan te merken (of toch?) en een vocabulair had om u tegen te zeggen.

Ik heb ooit van een Haagse mod begrepen dat Robbie Van Leeuwen een belangrijke invloed was op de mods alhier (die generaliserend 'soulkikkers' werden genoemd) en natuurlijk was de muziek van The Motions ondermeer door soul en mod ingegeven. Maar als je het mij vraagt, was Sandy Coast de ultieme mod-band. Ik durf een vergelijking met The Small Faces wel aan.

En er zijn parallellen tussen beide. Ze begonnen beide met veelal covers van Amerikaanse hits, schreven vervolgens zelf, gingen in 1967/68 mee in de psychedelica. Waar The Small Faces in 1969 ophield en de leden verder gingen met stevige rock (The Faces, Humble Pie), daar onderging Sandy Coast (inmiddels zonder The) eenzelfde facelift.

Maar was er toch nog iets aan te merken? Iets grappigs: Op de b-kant van 'Capital Punishment' staat 'My Friend Abdullah'. Hans noemt daarin een plaats waar Abdullah door de kashbah loopt. Maar het is net als de klok van Arnemuiden...

Singlehoesjes.nl had geen andere staan dan deze. Best jammer, want ik vind het hun minste single. Het liefste zou ik hierbij 'I'm Working My Way Back To You Babe' in de koffer willen stoppen, de b-kant van 'Milk And Tranquiliser' uit 1967. The Four Seasons hadden er een grote hit mee gehad, The Spinners deed dat in 1980 dunnetjes over. En vraag ik extra applaus voor het koperkwintet onder leiding van Henk Bosveld. Bravo!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten