Drie maanden geleden zag ik haar op singlehoesjes.nl en meteen 'in de wacht' gezet. Maar ja, zolang ik zoveel mogelijk plaatjes uit mijn eigen verzameling wil tentoonstellen en deze van Fontella Bass nog ernstig ontbreekt, heeft ze dus even moeten wachten. Dit is weer een schitterend voorbeeld van een plaat die genoten is! Ach gut, hoesje valt uit elkaar, plakken we hem even met sellotape. Het is zo goed bedoeld, maar wordt tegenwoordig zo weinig gewaardeerd...
Natuurlijk is een 'millionseller' die na 50 jaar nog nooit uit de hoes is geweest een unicum en mag daarom ook een onredelijke prijs opbrengen. Toch valt me op dat er vanwege die reden erg spastisch wordt gedaan als plaat of hoes een gebruikersspoortje vertoont. Okay, van plakband(resten) is misschien nog wat te zeggen, maar als sticker of stempel van de toenmalige radiohandelaar al als een mankement wordt beschouwd? Ik vind het zelf bijdragen aan de authenticiteit.
Soms doe je je voordeel daarmee. Ik heb Diskid in Zwolle al meerdere malen genoemd. Hank geeft ruiterlijk toe een ontzettende pietlut te zijn. 'Just Look What You've Done' van Brenda Holloway in de schaarse Nederlandse fotohoes kostte bij Hank vijftien euro. Via Popsike zag ik dat dezelfde single in een mindere vinylkwaliteit op Ebay 70 euro had opgebracht. Mijn Brenda is 'Ex/NM' qua vinyl. En de hoes? Tja, ik zou hem 'Mint' noemen, maar Hank zag 'ringwear' en een ezelsoor. 'Hence price', volgens hem.
Maar zeg nou zelf, ziet zo'n gebruikt hoesje er niet veel gezelliger uit? En over gezelligheid gesproken: Het cirkeltje vinyl is een rasechte kneiter die nodig eens op mijn pad moest komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten