dinsdag 6 juli 2010
het is nu of noise!
,,Wat als ik dit op dat aansluit, misschien maakt dat ook wel noise?". We fietsen door het Staphorster Bos van Nieuwleusen terug naar Steenwijk. We zijn dan naar het Noisefest geweest in De Hondenkoekjesfabriek. Kerwin is helemaal 'om'. Hij blijft de 38 kilometer fantaseren over alles wat noise kan maken. In juli 2007, bijna een jaar later, maakt hij zijn debuut als Chemoboi.
Het begon voor mij toen ik in maart 2005 het Antwerpse Dirk Freenoise zag op het Kraak3-festival in Hasselt. Een explosie van tien minuten. Ik kreeg bijna een electrieke gitaar tegen mijn kop. Het instrument bleef zoemend voor mijn voeten liggen. Ik gaf een trap en de frequentie veranderde. Een goedkeurende blik van de leden...
Dan leer ik middels Nora Keyes het noisetheater in Nieuwleusen kennen. Het is onbeschrijflijk wat ik voel bij een optreden. De totale anarchie, onvoorspelbare toeval, iets lelijks maken... Ik geniet met volle teugen! FCKN BSTRDS zijn mijn helden, Chemoboi en Dokter Bibber 'for president'!
Hoewel ik tuba heb gestudeerd en muziekdiploma A en B heb gehaald, voel ik niets ervoor om zelf geluid voort te brengen. Kerwin heeft zichzelf in de kijker gespeeld bij Marc van De Hondenkoekjesfabriek. Die vraagt hem te openen op Penisfest, achteraf gezien het laatste noise-feest. Terwijl Kerwin gemeen hoge piepjes gebruikt, smeer ik mezelf onder met mayonaise en curry.
Vorig jaar januari maakte ik mijn debuut als Cilf. Een héle zieke afkorting. Ik brul in tien minuten een eindversterker in het rood en rij tegen meubilair aan, gekleed in een jurk. Als Chemoboi wederom wordt gevraagd om op Trashfest te spelen, haalt hij mij over. Het wordt een nieuwe ervaring: Anders zoop ik me klem, maar nu ben ik nuchter.
We hitsen elkaar op bij het verkleden en stappen 'lak aan alles'-'dronken' het podium op. Natúúrlijk zakt de wikkelbroek na vijf minuten af! Het, bij de kringloop ingeslagen, muzikaal speelgoed gaat natuurlijk kapot. Ik scheld het publiek uit, roep schunnigheden en kronkel suggestief, rammend op 'peuter's eerste keyboard' en een arsenaal roltongen. Toch hadden we iets niet goed gedaan. Het publiek vond het leuk...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten