Een zwangere vrouw heeft het over zoveel weken voor de bevalling maar ik hoop dat het geen weken hoeft te duren voor mij. Tot mijn grote verrassing is de Italiaan de eerste met het versturen. Deze singles zijn donderdag op de post gegaan en gelukkig mét tracking. Het kan even zo goed nog wel een week duren? De Nederlandse singles zijn vandaag op de bus gegaan. Als de PostNL in een goede bui is en het pakketje in de groene brievenbus past, dan zou ik die morgen wellicht nog kunnen hebben? Dat zou een zeer aangename verrassing zijn! Dan zou ik zondag een 'Singles round-up' en de 'Eindstreep' kunnen doen. Anders gaan we weer ouderwets de 'Verzamelwoede' doen. Nu dan eerst het nestje Week Spot van deze week uit de voorliggende vier jaren.
2017: Second Chance-Z.Z. Hill (1972)
In 2017 is het een soort van armoede troef in de eerste weken. Ik red het soms maar net om de touwtjes aan elkaar vast te knopen en nieuwe platen is wel het laatste waar mijn hoofd naar staat. Dat laatste is trouwens ook helemaal niet erg! Ik heb het voorgaande jaar zoveel platen gekocht dat enkele titels ondergesneeuwd dreigen te worden. Deze laat ik in de eerste maanden van 2017 voorbij komen. 'Second Chance' van Z.Z. Hill heb ik echter niet in 2016 gekocht maar in 2014. Ik ben wel even benieuwd waar ik mee bezig ben in 2017 en zie dan dat ik aan het aftellen ben tot het Week Spot-jubileum. Het 'instituut' bestaat in week 6 van 2017 precies vijf jaar en tot die tijd pak ik een single uit ieder jaar tot 2017 dat nog niet de Week Spot is geweest. En zo hebben we deze week Z.Z. Hill te gast. Een kleurrijk persoon om over te schrijven en bovendien werkt hij in deze tijd nauw samen met Swamp Dogg. Volgende week op deze plek een Week Spot welke ik in januari 2015 heb gekocht. Ik moet straks nog bezig met 'Do The 45' van morgen en heb een ideetje met singles uit de januarimaanden van de afgelopen negen jaar. Z.Z. Hill komt niet in de lijst voor want deze heb ik gekocht nadat het Nederlands elftal is uitgeschakeld in het EK.
2018: What About My Love-Johnnie Taylor (1982)
In 2018 ben ik bezig aan de lijst van de platenlabels op alfabetische volgorde en voor de lol heb ik de afgelopen week (in 2021) eenzelfde lijst gemaakt. Toch ga ik dit waarschijnlijk nog niet gebruiken voor de shows. In 2018 ben ik pas begonnen en is één show helemaal opgegaan aan het Atlantic-label. Nu ben ik dan bij de 'B' en dat geeft me het Beverly Glen-label. Op dat moment heb ik alleen deze single, een paar maanden later zal ik ook 'American Dream' van Bobby Womack op dit label in de verzameling krijgen. Ik heb het afgelopen week over mijn contract gehad en daarbij is ook de terugkeergarantie ter sprake gekomen? Welnu, als ik in dit contract in november 2017 mag tekenen is Johnnie Taylor, samen met een paar andere singles, juist binnengekomen en staat dus synoniem aan deze gekke periode. Aanleiding om deze Johnnie Taylor te kopen is als ik ontdek dat 'Lola's Theme' van Shapeshifters dit heeft gesampled en dat het als single is uitgebracht. Ik meen in het begin nog dat het een obscure album-track is.
2019: Baby You Sure Know How To Get To Me-Bessie Banks (1975)
In 'Rondom 10' van december heb ik geschreven over de winterjas welke me zoveel plezier geeft en heeft gegeven op koude dagen. Morgen schijnt het droog en ijzig koud te worden met een oostenwind. De ideale gelegenheid om de jas te dragen tussen Uffelte en Meppel en terug. Ik heb sinds een week weer een nieuwe werkjas en ook dat is mooi op tijd! Ik heb er immers al jaren om gevraagd en bovendien begint mijn zwarte bomberjack sporen van slijtage te vertonen. Ik ben begin 2019 even een beetje ziek en besluit op dinsdagmiddag een wandelingetje naar Havelte te maken voor sinaasappels en andere vitaminebommen. Het is fris en er valt zo nu en dan natte sneeuw maar ik heb nergens last van want de winterjas houdt me goed warm. Terug ga ik met de bus vanwege de hoeveelheid boodschappen. Onderweg luister ik naar een recent opgenomen 'Vakantiemix' en daarop hoor ik deze van Bessie Banks. Dan valt het kwartje pas goed want een uur later fluit ik dit nog steeds. Het is niet lang daarna dat ik besluit dit tot Week Spot te maken.
2020: Pure Love And Pleasure-Peggy Scott & Jo Jo Benson (1968)
De zucht naar Carib blijft aanwezig en met name de singles uit Rotterdam staan in het teken van de Surinaamse soul-scene. Ik weet niet of Peggy en Jo Jo echt een onderdeel zijn van deze scene, maar dit b-kantje van 'Pickin' Wild Mountain Berries' past volgens mij helemaal. In het diepe zuiden van de Verenigde Staten wordt niet zo zeer een soul-, blues- of country-plaat opgenomen, maar ligt het hem eraan welke muzikanten beschikbaar zijn. 'Pure Love And Pleasure' is hierdoor een beetje bluesy maar het komt Peggy en Jo Jo tot uit de tenen en dus schaar ik deze ergens tussen Carib en Deep Soul. In beide gevallen is het helemaal verdiend een Week Spot en een welkome aanvulling op de Blauwe Bak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten