maandag 4 januari 2021

Blauwe Bak Veteranen deel 63


Als ik de platen bij elkaar zoek, schiet me opeens te binnen dat ik binnenkort ook een 'Hier en nu' moet doen. Toch heb ik ervoor gekozen om haar eerst nog wat beter te leren kennen maar de eerste paar nummers die ik heb gehoord, zeggen me dat hier sprake is van een liefde voor een langere tijd. Hoe zit het met de frisse energie voor 2021? Welnu, ik heb de hele halve dag in bed rond gehangen en wellicht nog wel het meeste omdat ik met het nieuws wakker word. Het begint al te schemeren als ik merk dat ik toch echt nog naar de winkel moet. Omdat ik de 'oude' e-bike bij me heb en deze geen (werkende) koplamp heeft, is fietsen geen optie. Ik kijk even naar de tijden van de bus en ben dan vlug bereid. Rond een uur of zeven verlaat ik het huis en loop naar Havelte. Ook nog met een bochtje om want ik heb het immers prima aan tijd. Of toch niet? Als ik bij de winkel kom is het tien voor acht. Oeps... Ik kan desondanks nog naar binnen om een paar boodschapjes te halen. De bus terug naar Uffelte gaat pas om half negen en daar ga ik niet op wachten. Ik loop dus ook weer terug. Met het bochtje om zal dat ook wel weer tien kilometer zijn geweest. Mijn lampjes heb ik niet kunnen vinden, maar met het reflecterende vest aan voel ik me al een stuk veiliger op de weg. En zo maak ik ook nog eens gebruik van de lange winterjas. Nu vervolg ik met de 'Blauwe Bak Veteranen' en zoals ik zaterdag al schrijf, schieten we niet veel op in de tijd. Een week in april 2016...

Ik heb tot afgelopen oktober mijn vrije dag op dinsdag en dat is in 2016 niet anders. De timmerlui komen vandaag langs in Uffelte en hoewel ik daar in principe niet bij hoef te zijn, ga ik toch even kijken. Nee, ze komen niet om de keuken te vervangen, maar wel voor de vervanging van de sloten en het vastzetten van de trapleuning. Opeens zie ik een timmerman bezig bij de deur naar de achtertuin. 'Ik heb opdracht gekregen om alle sloten te vervangen', zegt hij en is al bezig de kruk uit deze deur te halen. Euh... deze deur heb ik overgenomen van de vorige bewoner en de originele deur staat in mijn fietsenschuur. Plots houdt de man op met zijn werk en helaas bemerk ik het euvel pas weken later. De kruk is helemaal verbogen. 'We mogen dus ook niets doen aan de vloer?'. Nee! Afblijven! Vooral doen wat er op het papier staat! Het slot vervangen in de voordeur en de trapleuning vast zetten hoeft volgens mij niet een ochtend te duren en dat hebben deze mannen wel uitgetrokken voor het karwei. O ja, de vochtvlek in de hoek waar ik tegenwoordig de studio heb. Ik ben op de ligfiets hier naartoe gekomen, de eerste keer dat ik het apparaat weer gebruik sinds ik het vrijdag heb opgehaald bij de Nazca. Het opstappen begint al een beetje meer te wennen, hoewel er ook momenten zijn dat het nog zeven pogingen kost. Als het eenmaal gaat, gaat het als een trein. Ik krijg tevens meer handigheid in het sturen. Nadat de werklui weg is gegaan, moet ik een paar uren tijd doden. Ik heb afgesproken met een vriendin. Zij zit momenteel ook in een verhuizing en biedt haar overbodige spulletjes aan op Facebook. Ik neem zo enkele dingen van haar over en deze komt ze langs brengen. Het bevat ook een tuinstoel met een klein defect welke ik tot de zomer veel zal gebruiken om achter huis te zitten.

Omdat ik geen koffiezetapparaat heb in Uffelte steek ik de weg over naar De Roskam. Het is rond het middaguur en dus lust ik ook wel een twaalfuurtje. Roelien is op de afgesproken tijd met de spulletjes en dan ben ik ook snel klaar in Uffelte. Ik stap op de Pioneer en zet koers naar de kringloopwinkel in Steenwijk. Daar zoek ik meubelen uit en spreek af wanneer ze het komen bezorgen. Dan fiets ik met een flinke bocht om naar huis en probeer verder te wennen aan het liggend fietsen. Ik weet niet wanneer ik de knoop definitief heb doorgehakt, maar er is een moment dat ik mezelf een week geef. Als het dan nog niet 'vertrouwd' voelt, dan zal ik afstand moeten nemen van het rode gevaar. Binnen die tijd krijg ik het echter onder de knie en ik heb nooit meer omgekeken. Dit is het decor van deze aflevering van de 'Blauwe Bak Veteranen': Nog wonend in Nijeveen, moeilijk kunnen wennen aan de Pioneer en een sleutel voor mijn droomhuis in Uffelte. Intussen bestel ik platen bij ome Greg, twee via Facebook en reken ik de volgende partij af bij Mark.

804. The Truth Shall Make You Free-King Hannibal (US, Aware, 1972)
805. Jesus On The Main Line-The Kings Of Harmony (US, Su-Ann, 197?)
806. I'll Make It Alright-The Scott Singers (US, Alma, 196?)
807. There's A Curve Ahead In Your Life-West Coast Tornadoes (US, Tornado, 196?)

De resterende vier singles die ik overneem van Greg Belson. Ook in de gospel weten ze van flinke prijzen, vooral als het neigt erg interessant of obscuur te worden. Bij deze partij zitten een paar dure waarvan ik niet zou weten of ik het geld weer zou hebben besteed. Dan hebben we het ten eerste over The Jewel Gospel Singers uit de vorige aflevering en vervolgens over West Coast Tornadoes. King Hannibal is een toppertje, maar ook erg goedkoop. Hij gaat uit van Johannes 8 vers 32 waarin valt te lezen dat de Waarheid u vrij zal maken. Johannes heeft het dan weer niet over bepaalde chemische middelen en volgens King Hannibal is het niet de methadon maar het Woord dat u zal bevrijden uit de verslaving. Het Su-Ann-label heeft nogal een cultstatus in de wereld van de gospel-dj's en dus vaak al niet goedkoop. Er zijn talloze groepen die 'Jesus On The Main Line' hebben opgenomen, The Kings Of Harmony doen hun naam eer aan. Een paar unieke stemmen welke het nummer meteen een andere dimensie geven. Het Alma-label is eigendom van Claudine Clark nadat deze het geloof heeft gevonden. Ze maakt twee singles voor het Alma-label en geeft The Scott Singers uit Detroit een kans. Hier is het vooral de combinatie van Virginia en de drummer. De eerste zingt het vanuit haar tenen en de drummer heeft net nieuwe bekkens gekocht die hij maar wat graag wil laten horen. West Coast Tornadoes brengt tenslotte prachtige harmonie-klanken, maar ik weet niet of ik weer 25 euro voor de plaat zou betalen.

808. I'm A Little Bit Smarter Now-White Family Band (US, Duke, 1972)
809. I'm Com'un Home In The Morn'un-Lou Pride (US, Suemi, 1970, re: 1975)

Op Facebook vertelt een Northern Soul-dj hoe hij onlangs tegen een doosje singles is aangelopen. Het Duke-label is aardig in trek bij verzamelaars, maar dit plaatje is nog volslagen onbekend gebleven. Omdat hijzelf gelooft in de plaat biedt hij de plaat aan voor een zeer vriendelijk prijsje en hij heeft een stuk of vijftien exemplaren. Die is hij binnen een paar dagen kwijt en ik ben één van de mensen die het bestelt. Dat is op 12 april 2016, twee dagen na de gospel-platen. Een dag later ben ik in alle staten. Nu ik iets meer heb te besteden, wil ik ook graag Lou Pride eens in de collectie hebben. Alleen... waarom nu de vermaledijde bootleg uit 1975? Waarom niet een betere heruitgave uit latere jaren? Het is een mysterie waar ik geen antwoord op kan krijgen. Het nummer is al in 2012 opnieuw uitgebracht door Outta Sight. Ook is er een Goldmine Sevens-promo van de single, maar die is wellicht lastiger te vinden. En wat te denken van de single uit de box set van de film 'Northern Soul'? Het kan altijd goedkoper dan vijfentwintig euro en dan heb je tenminste goed vinyl in plaats van dit mishandelde styreen. Enfin, iets met gedane zaken. De grap is overigens dat het origineel op vinyl is, maar dat styreen 'echter' lijkt voor de verzamelaars in 1975.

810. You're My Everything-Rance Allen Group (US, Capitol, 1979)
811. After Hours-J.R. Bailey (US, Toy, 1972)
812. Stretch Out-Brockington Singers (US, TSOP, 1975)
813. What Would You Do Without Someone To Love-Alex Brown (US, Tangerine, 1969)
814. We Can Make It Last Forever-Ronnie Dyson (US, Columbia, 1975)
815. This Feeling Of Losing You-Donnie Elbert (US, All Platinum, 1973)

Van de bovenstaande singles staan Rance Allen en Brockington Singers in de gospelkoffer en heeft Alex Brown al snel haar weg gevonden naar de Ere-Blauwe Bak. Ik moet van die plaat toch nog eens de andere kant proeven. In 2016 gaat al snel de voorkeur naar de upbeat b-kant en is het één van de laatste Northern Soul-stuiptrekkingen, zeker wanneer ik platen bij Mark bestel. J.R. Bailey heeft echter zijn roots in de Northern Soul, hij is vóór 1971 actief als Chuck Wood ('Seven Days Too Long'). Ronnie Dyson is een promo. Donnie Elbert is de groeibriljant van de bovenstaande selecties. Brockington Singers zit nog altijd in de lift bij zowel gospel-  als soul-liefhebbers. Deze singles van Mark en Lou Pride reken ik af op 13 april 2016. In de volgende aflevering maak ik de singles van Mark af en ga intussen de oversteek maken naar Uffelte. We eindigen dan bij de eerste single uit de volgende partij van Mark. Qua datums gaan we van 13 april naar 10 mei en dan zijn we voorlopig niet weg uit die laatste maand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten