De sneeuw is keurig aan me voorbij gegaan. Mijn collega en ik zijn net klaar met het bezorgen als de eerste natte sneeuw neer dwarrelt op Meppel. Hij heeft dan al toegezegd om me even thuis af te leveren en dat is voornamelijk omdat ik het zo koud heb. Ondanks het feit dat ik dik ingepakt ben, voel ik de wind dwars door de laagjes heen snijden. Pas tijdens 'Do The 45' merk ik dat het serieus heeft gesneeuwd want ik zie de zwaailichten van zoutstrooiers of sneeuwruimers voorbij komen. Als ik vanmiddag ontwaak is de witte rommel alweer verdwenen. Ik neem me even voor om naar buiten te gaan, maar nee... ik ben lekker bij de kachel gebleven. Een van de dingen die ik heb gedaan op deze middag is het bladeren door de berichten uit januari 2019 om een herinnering te creëren. Alle begin is moeilijk en dat geldt feitelijk ook voor de eerste maanden van een nieuw jaar. Toch vind ik in het verhaaltje van de 'Eindstreep' opeens een erg positieve opmerking over mijn welzijn in januari 2019 en dus graaf ik even dieper in de maand van twee jaar geleden.
'Het grote genieten is ook alweer een tijdje aan de gang. De eerste 'memorabele' fietstochten zijn alweer een feit en zoals het momenteel is, vind ik het heerlijk. Uffelte is verschoond gebleven van hevige sneeuwval gisteren en gelukkig is dat ook in Havelte en Meppel het geval. Ik heb vandaag dus kunnen genieten van een winters zonnetje en een kou die eenvoudig is te trotseren.'
Het bovenstaande schrijf ik op 31 januari 2019 vooraf aan de 'Eindstreep' van de betreffende maand. Van 'de eerste memorabele fietstochten' kan ik maar eentje vinden en hoewel ik hem goed kan herinneren, is het niet echt een memorabele tocht. Het is de zondagmiddag dat ik benieuwd ben naar het 'fietspaadje' tussen Reeststouwe en de Ezingerbuurt in Meppel. Het blijkt een voetpad en niet zomaar eentje. Het is eigenlijk een 'laarzenpad' want na regenval kan het een glibberige bende worden. Ik zou er niet aan moeten denken om hier met de postfiets doorheen te moeten en ook met de Pioneer is het geen pretje. Later zal ik nog over Rogat fietsen en vlak voor deze plek schiet ik de bovenstaande foto. Er is dan nog geen vuiltje aan de lucht met het rode ligplezier. Ik fiets zelfs in een recordtijd van Ruinerwold naar Havelte!
De werkperikelen in 2014 maken dat ik begin 2015 even wil uitblazen. Ik neem dus een week vrij. In 2016 zijn dat er volgens mij zelfs twee weken geweest? De dag van David Bowie's overlijden ben ik namelijk ook nog vrij. In 2017 en 2018 neem ik eveneens de eerste week van januari vrij. Bij 2019 zit ik te twijfelen. Ik ga een beetje ziekelijk het nieuwe jaar in, dus ik heb sowieso niet gewerkt. In 2020 komt het er niet van en dit jaar evenmin, hoewel ik binnenkort toch even een week vrijaf moet nemen. Als ik al wel vrij ben geweest in de eerste week van januari, dan heb ik daar niet veel aan gehad.
Qua platen reken ik eerst af bij Mark en kan een flinke partij soul-plaatjes verwachten. Ten tweede doe ik boodschappen bij de kringloopwinkel in Meppel en dit is inderdaad de dag dat ik met mijn collega naar huis rij. Traditioneel eten we dan een hapje bij het cafetaria. Zij gaat nieuwe wandelschoenen uitzoeken bij de ANWB-winkel en ik doe intussen andere boodschapjes. Het is iets dat ik heel stiekem wel een beetje mis. Ik ben nu helemaal uit de sortering weg maar heb jaren op vrijdag met mijn collega gewerkt. Bij rotweer ga ik de heenweg met de bus naar Meppel. Na het werk eten we soms een hapje bij het cafetaria of we gaan samen naar de supermarkt om eten voor onszelf te kopen. Tegenwoordig bezorg ik op vrijdag en lopen onze werktijden teveel uiteen om eens iets af te spreken. En dan heb ik het nog niet over het gegeven dat we momenteel nergens even kunnen zitten voor een bord patat en andere snacks.
De nummer 1 in de 'Eindstreep' is 'You'll Never Know' van Hi-Gloss en dat is één van de singles van de kringloopwinkel. Alle begin is vaak moeilijk maar eind januari 2019 blijk ik dus heerlijk in mijn vel te zitten. Opmerkelijk omdat ik het jaar besluit met 'Gemiddeld 2019'. Een jaar met weinig echte uitschieters, zo oordeel ik op oudejaarsdag. Toch weet ik dan nog niet dat 2020 een nóg 'minder' jaar gaat worden. Volgende maand mag ik zo terugblikken op de maand februari in 2020. De laatste maand in het ouderwetse normaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten