Nadat het in oktober en november even erg rommelig is geweest, heb ik eindelijk weer de discipline gevonden om dagelijks te publiceren. Natuurlijk lukt het niet iedere dag, maar ik lig niet steeds meer dan een bericht achterop schema. Het 'Week Spot Kwartet' heb ik eigenlijk gereserveerd voor de donderdag en het hangt echt van mijn bui af na 'Afterglow' of ik de moed heb voor een bericht. Gisteravond is dat niet het geval geweest en dus kan ik vanavond dubbel aan de bak. Dan kan ik ook meteen vooruit kijken naar dit weekend. Ik verwacht wel singles maar dat hoeft nog niet meteen dit weekend een 'Singles round-up' te brengen. In principe heb ik dus drie dagen 'vrij', want ik zie evenmin gebeuren dat er veel fysieke activiteit komt op zondag. Ik zou dus een volledige 'Verzamelwoede' kunnen doen inclusief een jaren tachtig-bak. Dat klinkt als een plan en betekent dat ik straks naar boven kan om twaalf singles uit te zoeken en te vereeuwigen voor het bericht. Nu ga ik echter spelen alsof het donderdag is en breng jullie alsnog het 'Week Spot Kwartet' van deze week.
2017: B-A-B-Y-Carla Thomas (1966)
Waar ben ik mee bezig? Dat is iets dat ik me wel eens afvraag als ik naar de Week Spots van 2017 kijk. Ik denk dat het antwoord eenvoudig is te geven: 'Armoede'. De eerste maanden van 2017 vallen me financieel zwaar en ik zal pas in april weer een partij singles afrekenen bij Mark. Dat zorgt ook weer voor wat fris bloed in de keuze voor de Week Spot. Ik denk dat ik in deze eerste weken vooral aan het zoeken ben in de Blauwe Bak naar platen die nog niet aan bod zijn gekomen. 'B-A-B-Y' koop ik in 2013 als ik het té druk heb met andere Week Spots om het kleinood deze eer te gunnen. De foto moest trouwens opnieuw want ik had 'Pick Up The Pieces' liggen, terwijl ik meteen wel wist dat ik deze plaat niet eerder dan 2018 had gekocht. Ik leer 'B-A-B-Y' waarderen als ik net de sleutels van Nijeveen heb. Het is de tijd dat ik dagelijks luister naar de 'Northern Soul Jukebox' en dit neemt me terug naar een zondagmiddag. Ik ben in Nijeveen geweest om de post op te halen en fiets nu over Kolderveen. Dezelfde route die ik morgenmiddag ten behoeve van de postbezorging ga afleggen. Het is ergens in de buurt van De Klosse en de Gasthuisdijk als Carla via de koptelefoon binnen komt. Een vreemde eend in de bijt want Stax krijgt ook op 'Northern Soul Jukebox' niet bepaald ruim baan. Het is echter wel een 'alltime' klassieker en dan mag het gerust tot 2017 wachten eer het de Week Spot kan worden.
2018: If-Jackie Moore (1973)
Ik heb de plaat sinds 2016 en dat is tevens het jaar dat ik de ware identiteit achterhaal. Voor 'If' gaan we terug naar 2007 en mijn allereerste mp3-speler en vroegste downloads. Tegenwoordig staan op Myspace albums van schaars geklede dames maar voor de tijd van Facebook en Twitter heeft iedere zichzelf respecterende artiest een Myspace-pagina. Wie zichzelf registreert bij Myspace krijgt meteen Tom als eerste vriend. Deze Tom is inmiddels al jaren van Myspace af, maar is altijd een soort van cultheld gebleven met diverse fanpagina's op de sociale media. Zijn eigen Facebook-pagina toont hem andermaal als de vriend die iedereen zou wensen. Bescheiden en ook bijzonder weinig te vertellen. Enfin, ik jaag in 2007 vooral op gratis downloads. Soms geeft een artiest een volledig nummer weg, maar vaak ook zijn het 'previews'. Ik vind een Engelse dj die maandelijks één mix beschikbaar stelt en hier hoor ik voor het eerst 'If'. Het machtigste woord ondanks dat het slechts twee letters telt. 'If' kan net het verschil maken tussen recht en onrecht, rijkdom of armoede, oorlog of vrede.
2019: Christine-Executive Suite (1970)
Hoewel Executive Suite voor de rest van het decennium actief zal blijven, draait het op dit plaatje vooral om één lid dat even later zal opstappen: Daryl Hall. Philadelphia staat bekend als de 'City Of Brotherly Love' en dat betekent in de vroege jaren zeventig dat blank en zwart vrijwel probleemloos naast elkaar leeft. Philadelphia heeft een voorbeeldfunctie hierin, want in andere Amerikaanse steden wil het dan nog wel eens flink rommelen. De inwoners zien geen kleur en dus mag de getalenteerde Hall meteen plaatsnemen in Executive Suite zonder dat de band al te opzichtig als 'mixed race' wordt gepresenteerd. Hall schrijft Christine samen met Len Barry (van '1-2-3') en Tom Sellers. De groep zal later in de loopbaan meer funky uitpakken, maar 'Christine' is pure 'sweet soul' en wordt door dj's vaak overgeslagen. Hall zal in 1972 weer gaan samenwerken met zijn studiemaatje John Oates en de rest is geschiedenis.
2020: Far Far Away-Max Romeo (1969)
Ik sta al een week op het punt om een Discogs-order te plaatsen bij een Italiaanse dealer. Het gaat dan specifiek om één Jamaicaans soul-plaatje van een baanbrekend ska-artiest. Het is een 'noisy copy' maar 'accordingly priced'. Bovendien heeft deze handelaar een fiks aantal Nigeriaanse persingen van soul-platen uit de jaren zeventig. En dat land heb ik nog niet in de bakken staan. Ik heb in de jaren bij Wolfman Radio de reggae en ska verder leren waarderen, hoewel ik mezelf nimmer als 'fan' zal kwalificeren. Voor de Carib-hobby ben ik echter wel op zoek naar fraaie soul-plaatjes uit Jamaica en omgeving en zo kom ik uit op 'Far Far Away' van Max Romeo. Gewoon de b-kant van de hit 'Mini Skirt Vision'. Ik hou de plaat al jaren in het achterhoofd en heb eerst mijn zinnen gezet op een Nederlandse persing. Uiteindelijk kies ik dan toch voor de Engelse Unity en ik heb een bijzonder fijn exemplaar getroffen! Als de Discogs-bestelling doorgaat, zien jullie de plaat vanzelf verschijnen als Week Spot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten