De Week Spot en haar voorloper is nu al ruim 7,5 jaar een 'ding'. In eerste instantie alleen op Facebook en niet noodzakelijk een plaat die ik reeds in de koffers heb. In m2i 2012 gaat het deel uitmaken van de Soul-x-rated, mijn wekelijkse podcast. Kort daarna begin ik ook met het schrijven over de 'Tune Of The Week'. In oktober 2012 verandert de naam naar Week Spot en een maand later begin ik bij Wolfman Radio. Omdat de Week Spot het leukst lijkt op papier, hou ik het daar tot mei 2013 bij de 'Tune of the week'. Voor Soul-xotica is het op een bepaald moment van belang of ik iets zinnigs kan schrijven over de betreffende Week Spot en dat is iets waar ik de laatste tijd steeds vaker op vast loop. Zo ook deze week. De informatie over bijvoorbeeld James Phelps is té beperkt voor een bericht en bovendien ga ik het archief van Sir Shambling door op zoek naar een mogelijke Week Spot. Uiteindelijk kies ik voor een plaat waarvan het label al eens eerder aan bod is geweest in de Week Spot. Ik heb toen het indrukwekkende verhaal van Arrow Brown en zijn Bandit-label aan het papier toe vertrouwd. Over Johnny Davis valt niet zoveel aan te vullen en toch kies ik deze week een Week Spot op grond van de muziek: 'The Love I See Now' van Johnny Davis uit 1971.
Het komt overigens ook niet helemaal ongelegen want ik zit momenteel in de lappenmand. Ik ben al niet echt fit als ik maandagmiddag naar het werk fiets. Ik weet dat ik de jas zondagmiddag open heb gehad naar Havelte toe, maar het wil me niet aan dat ik dit hieraan heb te danken. Zaterdagmiddag moet het ook verraderlijk zijn geweest. Ik begin vanavond vooral te proesten en heb op dit moment ook last van zweetbuien. Ik hoop dat ik het zo snel mogelijk kwijt ben! Voor het verhaal over het Bandit-label verwijs ik jullie graag naar het bericht van 29 juli 2015 over The Majestic Arrows. Een verhaal dat zich laat lezen als een surrealistisch filmscript. Arrow Brown, de zelf gecreëerde gangster die té 'eerlijk' is voor de gewapende misdaad en zo zijn eigen manier heeft van inkomsten vergaren. Hij zet een groot aantal vrouwen, meest dakloos en sommige minderjarig, 'vast' in zijn kantoor en hij leeft van hun kinderbijslag en andere uitkeringen. Arrow is daarentegen ook een groot liefhebber van muziek en dat resulteert in het Bandit-label. Voor de begrippen van de 'crossover-sweet soul' is 'The Magic Of Your Love' van The Majestic Arrows één van de meest ultieme voorbeelden. Een plaat die grenst aan perfectie. Datzelfde komt ook naar voren op deze single van Davis. Her orkest-arrangement is eentje waar Motown jaloers op zou zijn.
Brown is in Chicago echter het mikpunt van de spot. Bij de echte gangsters en playboys valt hij in het niets en menigeen vraagt zich vooral af waar hij het allemaal van doet. Hij zet de dames onder druk zodat die tien jaar lang niet durven een stap buiten het huis te zetten. Als de eerste de benen heeft genomen, volgt de rest op een afstandje en halverwege de jaren tachtig is Brown een berooide en eenzame man. Na zijn overlijden wordt de inhoud van zijn woning zo op straat gekwakt, inclusief masters en platen op het Bandit-label. Zo worden nog een paar door nieuwsgierigen meegenomen. Verder duikt geregeld een doosje 'new old stock' op bij de platenmagazijnen in Chicago hoewel de meeste singles een zwaar leven hebben gehad. Dat geldt ook wel een beetje voor mijn Johnny Davis maar daarom mag het nog altijd Week Spot zijn. Bij mijn volgende bestelling bij Mark zit nog een andere single van The Majestic Arrows en bovendien blijf ik rond kijken voor andere platen op het Bandit-label.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten