In de lijst voor vanavond staat ook nog 'Hold Back The Night' van The Trammps maar dat is een plaatje dat ik alweer jaren geleden heb terug gezet in de jaren zeventig-bak. Hierdoor blijven we niet in 1997 zoals verwacht maar maken we meerdere uitstapjes naar het buitenland in deze elfde aflevering van de 'Blauwe Bak Veteranen'. Zoals jullie kunnen merken heb ik lol in deze rubriek en moet ik me beheersen of ik doe het zelfs tweemaal per week. Het lijkt erop alsof de maandag de meest uitgelezen avond is voor een aflevering en dus houden we dat er voorlopig in! Vandaag wederom zes singles uit de Blauwe Bak op chronologische volgorde van aanschaf. Het betekent dat we vandaag een reis van bijna twee jaar in de tijd gaan maken: Van juli 1997 naar mei 1999. Wat zijn twee jaar op een mensenleven? De twee jaar tussen juli 1997 en mei 1999 hebben duidelijk een verschil gemaakt! Over naar de boosdoeners van vanavond.
61. Grazing In The Grass-Hugh Masekela (NL, Philips, 1968)
We zijn nog steeds bij de jukebox-boerderij in Molkwerum. Ik ben hier een paar weken geleden geweest en ben toen smoorverliefd geworden op een witte schoonheid. Ja, het heeft her en der bruine plekjes maar dat is voor mij geoorloofd. De dame is immers al veertien jaar oud. Nee, ik ga vanavond niet getuigen van pedofiele uitspattingen, de dame is een Vespa PK 50 S bromscooter uit 1983. Ik heb totaal(...) geen verstand van de techniek van brommers en scooters en geloof het meteen als me wordt verteld dat er iets is met de accu. Ze zullen het verhelpen wanneer ze tijd hebben en zo ga ik op een zondagmiddag op de Vespa Si-brommer naar Molkwerum om te zien of de 'wesp' al loopt. Nee, nog steeds niet. Dan komt een gigantische partij singles ter sprake welke ik voor een klein bedrag mag overnemen. De deal is snel gesloten en het kost een paar transporten om de partij in Jutrijp te krijgen. Veel jaren zestig dat niet bepaald interessant is voor de jukebox-handel en daar zit ook veel soul tussen. Waaronder deze klassieker van Hugh Masekela. Ik ben nog altijd op zoek naar de gezongen versie van The Friends Of Distinction en zo lang hou ik deze in de reserve-Blauwe Bak.
62. Ain't Nothin' But A Houseparty-Show Stoppers (NL, Park, 1968)
Over klassiekers gesproken! Ik ken de titel uit het 'Hitdossier' omdat de single in ons land in 1968 in de Tipparade heeft gestaan. Ik leer pas later dat het één van de grootste hits is geweest op het One-derful!-label uit Chicago en dat de plaat zeer gewaardeerd is in de Northern Soul. Terwijl het Havoc-label in Amerika de hulp zoekt van onder andere Motown (Honest Men), Chess (The Motions) en Paula ('Big Boss Man' van Shirley) biedt Park-Basart zichzelf aan om rhythm & blues van onafhankelijke labels in Nederland van een distributie te voorzien. De achterkant van dit fotohoesje toont onder andere 'Boogaloo Down Broadway' van The Fantastic Johnny C op het Whamm-label. Ik heb deze stamper in de lijst ingedeeld bij de Ere-Blauwe Bak maar het staat gewoon in de reserve-Blauwe Bak waar het beter tot zijn recht komt. Het is immers een klassieker die je altijd bij de hand moet houden dus wellicht ooit weer in de koffer als we een derde hebben? We verlaten hiermee Molkwerum en om een lang verhaal kort te maken: De Vespa heeft geen accu maar wel oude peut in de tank. Het kost me een aantal filters voordat het ding 'up and running' is maar beleef nog heel veel plezier aan het apparaat voor een half jaar.
63. Machine Gun-The Commodores (UK, Tamla Motown, 1974)
The Commodores heeft in de begintijd ook een nummer gemaakt met de titel 'The Zoo'. Naar het schijnt is dat de oorspronkelijke titel van 'Machine Gun' en is het iemand bij Motown die suggereert dat dit nummer klinkt als een machinegeweer. In de vorige aflevering zijn we ook in Denemarken geweest bij de boekhandelaar in Herning. Hij heeft besloten alles van Elvis te houden en de overige singles van de hand te doen. Het gaat voor prettige eenheidsprijzen en bevat de meest uiteenlopende titels en genres. Deze fraaie Engelse 'Machine Gun' maakt eveneens deel uit van het assortiment. Het is de eerste dag van de vakantie in Denemarken en ik koop hier eveneens de 1995-editie van de 'Rare Record Price Guide'van het tijdschrift Record Collector. Dat is feitelijk het punt waar het platen verzamelen haar onschuld verliest. Ik zie dat 'zeldzame' platen uit mijn verzameling plots niet zo zeldzaam blijken te zijn en ook ga ik steeds vaker speuren naar 'dure' singles aan de hand van deze 'bijbel'. Het vertelt me dat ik een keurige prijs heb betaald voor deze van The Commodores. Het staat in de Ere-Blauwe Bak.
64. Can't Satisfy-The Impressions (UK, His Master's Voice, 1966)
Ik ben al wel iets meer geïnteresseerd in soul dan vijf jaar geleden maar het is nog steeds niet zo dat ik werkelijk veel kaas heb gegeten van de muziek. Wat ik meeneem uit Herning is dus op goed geluk en daar zitten een aantal pareltjes bij. Wat te denken van deze van The Impressions. De originele Engelse persing in een puntgave conditie en ook dat is een 'hit' in de Northern Soul. Ik heb nog even moeten opzoeken hoe het precies zat met The Impressions en The Isley Brothers. Het is dus wel Curtis die leentjebuur heeft gespeeld bij The Isleys en daardoor Holland-Dozier-Holland en Sylvia Moy moet toevoegen aan de songschrijvers. Dat gebeurt overigens pas als de plaat een hit is geweest, deze single geeft nog gewoon de naam van Curtis Mayfield aan. The Impressions is een klassieker van het formaat dat altijd in de koffer mag blijven staan.
65. I Miss You Baby (How I Miss You)-Marv Johnson (UK, Tamla Motown, 1969)
Ik denk dat ik ditmaal specifiek speur naar Motown want ik ken de naam van Marv Johnson nauwelijks in 1997. Het is pas in Engeland als ik 'I'll Pick A Rose For My Rose' hoor en actief ga speuren naar deze single. Ik moet tot 2011 wachten voor dat exemplaar. Intussen staat 'I Miss You Baby' te verstoffen in de 'algemene' singles-bak. Het is pas na de verhuizing naar Nijeveen als ik de singles opnieuw door graaf op zoek naar potentiële Northern Soul dat ik dit nummer ontdek en dat het zelfs nog Week Spot mag heten in 2012. De single staat inmiddels dan wel in de reserve-Blauwe Bak.
66. Soul Serenade-The Mike Cotton Sound (UK, MGM, 1968)
Tegenover 'mijn winkeltje' in Mossley opent in 1999 een cafetaria de deuren. Het heeft voor mij de noviteit dat het Douwe Egberts-koffie schenkt maar ik kan me eigenlijk niet veroorloven om buitenshuis koffie te drinken. Het echtpaar organiseert eigenhandig een 'jumble sale' in de achtertuin op een zaterdagmiddag. Ik duik op een berg singles en zoek de meest interessante uit. Ze zijn spotgoedkoop en deze van The Mike Cotton Sound is de kers op de cake. Het voelt meteen aan alsof ik een koopje heb gedaan en ik kan een kreet niet onderdrukken als ik even later in mijn kamer in de 'Price Guide' kijk. Toch ben ik in eerste instantie het meest geïnteresseerd in de eigenlijke a-kant: 'We Got A Thing Going Baby' met ene Lucas op zang. 'Soul Serenade' ontdek ik pas in 2012 in Nijeveen en is eveneens Week Spot geweest in die tijd. De single staat inmiddels in de reserve-Blauwe Bak en nog alleen voor 'Soul Serenade'. Mijn exemplaar klinkt nog altijd erg fijn en zou tegenwoordig zo'n veertig pond kunnen opbrengen op Discogs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten