Blauwe Bak Veteranen deel 9

Wie weet? Misschien gaat de 'Blauwe Bak Veteranen' wel tijdelijk het 'Raddraaien' vervangen? Anders zou het ook nog parallel kunnen gaan want ik had al besloten de Blauwe Bak uit de volgende serie 'Raddraaien' te houden. Dit om eventuele toekomstige Week Spots niet in gevaar te brengen, dubbel te moeten publiceren of gewoon helemaal niets zinnigs te kunnen melden over een plaat of artiest. Ik lig een beetje achter op schema voor wat betreft Soul-xotica maar ga toch eerst gewoon verder met hopelijk morgen een nieuwe Week Spot. De 'Blauwe Bak Veteranen' loopt niet helemaal synchroon met 'Het zilveren goud' en ik twijfel bij eentje of we die al hebben gehad in deze rubriek. Dat ga ik dadelijk even na kijken. Vandaag bevinden we ons in de periode van maart tot en met november 1995. Niet bepaald de vrolijkste tijd van mijn leven maar ik zal het proberen zo zonnig mogelijk te schetsen.

49. It's The Magic In You Girl-Steam (NL, Fontana, 1969)
Ik ben net in de archieven gedoken van Soul-xotica en, nee, ik heb niet eerder over deze single geschreven. Dan moet ik op zijn minst de informatie hebben opgezocht? Steam is in principe een échte veteraan. De single staat in het uiterste begin al in de Blauwe Bak en voornamelijk omdat 'Na Na Hey Hey Kiss Him Goodbye' het altijd lekker doet op clubavonden. Als de Northern Soul-hobby in 2011 serieuze vormen gaat aannemen, schuift de single naar de algemene jaren zestig-bakken. Dan is het opeens januari 2016 en ik geloof dat het een suggestie van Youtube is. Opeens luister ik naar de b-kant van de hit dat in bepaalde kringen van de Northern Soul hoog staat aangeschreven. Over wanneer ik precies de single heb gekocht? Ik weet dat mijn eerste exemplaar van de vlooienmarkt komt in Sneek. Deze single zit in een plastic hoesje verpakt en heeft een kleine beschadiging aan de rand. De bovenstaande single met fotohoes koop ik later op de platenbeurs in Tuk. 'It's The Magic In You Girl' is net zo geschikt voor de dansvloer als de a-kant maar beduidend minder brallerig. Het is fraaie midtempo met de juiste ingrediënten (onder andere een xylofoon) dat maken dat de plaat 'past' in de Northern. Enig nadeel is echter dat de single vrij eenvoudig is te vinden en dat terwijl het in 'de scene' vooral draait om exclusiviteit. Steam staat inmiddels weer in de reserve-Blauwe Bak.

50. Maybe-The Three Degrees (Duitsland, Roulette, 1970)
Deze moet de eerste zijn geweest hoewel ik dezelfde single ook in de Franse Vogue met een soortgelijk hoesje heb. In een vorige aflevering van 'Het zilveren goud' heb ik al enkele singles gestopt die ik eigenlijk later heb gekocht in Steenwijk. Three Degrees is daar een voorbeeld van. Ik ben weer eens lang in Tuk blijven hangen en het is inmiddels dinsdagmiddag. Het kan ook zomaar zijn dat dit de 'vluchtactie' is geweest in maart 1995. Over een paar maanden meer daarover. Ik vind deze single bij 'De Gouden Kikker' maar duik bij de kringloopwinkel een exemplaar op van 'The Golden Hour Of The Kinks'. Eigenlijk heb ik deze elpee al maar kan hem niet laten liggen voor een gulden. Toch ruil ik de elpee tegen enkele tientallen singles die iemand tijdens de veiling in De Karre heeft gekocht. Het blijkt allemaal piratenspul te zijn en 'bottom of the barrel' en ik geef de singles later dezelfde avond weg aan een liefhebber. Een paar weken later neem ik een aantal elpees over van een dorpsgenoot en daarbij hoort ook '16 Happening Hits', een rare compilatie uit 1967 die ik jaren later nog eens opnieuw heb gekocht. Het bevat radio-opnames van grote hits van de dag en enkele obscure oudjes. Daaronder valt ook 'Maybe' van The Chantels dat het origineel vormt voor deze single van The Three Degrees. Eerst een lang gesproken intro en daarna kweelt het trio de oude hit over een dramatisch arrangement. 'You're The Fool' (ook op Roulette) staat nog altijd in de koffer en 'Maybe' is verbannen naar de reserve-Blauwe Bak.

51. Getting Off-Hot Butter (US, Dynamo, 1975)
In 1995 wordt op een zaterdagmiddag een platenbeurs annex muziekquiz gehouden in Het Bolwerk. De standhouders zijn echter dezelfde mensen die ik vaak tegen kom op braderieën en vlooienmarkten en bij een van hen doe ik flink boodschappen. Dat levert onder andere deze op van Hot Butter. In de muziekquiz sneuvel ik al in de eerste ronde door een 'fout'. Het is een multiple choice-vraag: Uit welk land komt protestzanger Armand. A: België, B: Nederland. Nou... dat is niet zo moeilijk. Eindhoven ligt in Nederland. Toch? Volgens de quizmaker niet en zo is de finale niet weg gelegd voor mij. Hot Butter komt pas in 2012 in beeld als ik een beetje bezeten ben van Barbara & Brenda en 'If I'm Hurt You'll Feel The Pain' heb gekocht op het Dynamo-label. Als ik op een zeker moment informatie zoek over de plaat stuit ik op Soulful Kinda Music, het magazine van Dave Rimmer. Hij pretendeert een volledige discografie te hebben van Dynamo maar staat open voor aanvullingen. Tot mijn grote vreugde zie ik deze van Hot Butter als ontbrekend catalogusnummer staan en kan ik mijn steentje bijdragen aan de site. Hot Butter kennen we natuurlijk het beste van 'Popcorn'. Een funkband welke gebruik maakt van een Moog-bespeler en zo een grote hit heeft met Gershon Kingsley's meesterwerk (als je rekent dat hij een week nodig heeft gehad om het te programmeren). Dureco springt erop in met allerhande studiogroepen en probeert het later met 'Carmen Brasilia'. Hot Butter keert echter weer terug naar de basis en dat is hoorbaar op 'Getting Off'. Gewoon een niks-aan-de-hand funk-instrumentaaltje met niet erg opzienbarend toetsenwerk. Ideaal om een uur op de radio af te sluiten en vandaar nog altijd in de reserve-Blauwe Bak.

52. Helplessly-The Moment Of Truth (US, Roulette, 1975)
Uit dezelfde partij komt ook deze single van The Moment Of Truth. Een plaatje dat pas sinds de laatste jaren in populariteit wint. Ik probeer het aanvankelijk verschillende keren met deze plaat maar het komt steeds weer terug in de jaren zeventig. In 2013 zet ik door en sindsdien staat de single in de koffer en hoef ik me er niet langer voor te schamen. Het is één van de vele Roulette-gerelateerde platen (evenals Wayne Miran & Rush Release) waarbij 'part 2' op de b-kant eigenlijk een langere discomix is van de a-kant. Toch wordt het na drie minuten echt slaapverwekkend en dat is precies de lengte van de a-kant. Soms is de 'radio edit' gewoon beter! De plaat staat zo gezegd in de koffer tussen Miss Madeline en The Moments maar komt er sporadisch uit voor een draaibeurt.

53. Sugar Daddy-Levert Allison (US, Elbejay, 1970)
Het belooft wat te worden met 'Het zilveren goud' van volgend jaar! Ik denk immers niet graag terug aan de zomer van 1995 maar ga desondanks de uitdaging aan. Het is bijna een kwart eeuw geleden. Ik kan dus her en der persoonlijke ervaringen iets aanpassen zodat het de waarheid benadert maar niet helemaal uit de doeken doet, zonder dat iemand het in de gaten heeft. Ook al zal ik een compleet lulverhaal opsteken dan valt het nog niet te controleren. Nee, wees maar niet bang, ik ga niet uit mijn duim zuigen maar sommige dingen zijn te gênant om aan het papier toe te vertrouwen. Het zal omstreeks juni 1995 zijn geweest dat ik naar een rommelmarkt ga in Oudega. Ik tref daarbij een onderwijzer die ik heb leren kennen tijdens de paar weken dat ik op de basisschool heb gewerkt en met wie ik, het meeste van allen, een klik heb. Ik heb den juist de lokale club gesponsord en hou een flinke tas singles over waaronder veel platen van deze onderwijzer. Ik mag door zijn elpees snuffelen maar dat heeft niet echt mijn interesse. Los van zijn verzameling singles zijn een aantal 'interessante' Amerikaanse persingen waaronder deze van Levert Allison. Ik ontdek 'Sugar Daddy' pas als ik in 2012 in Nijeveen kom wonen en de singles opnieuw ga indelen. Weliswaar een beetje funky maar obscuur en gewild genoeg om in de koffer te mogen staan. Eigenlijk is het de b-kant van 'You Made A World' dat ik al in zeven jaar niet meer heb gedraaid. Binnenkort toch eens proberen?

54. Poor Little Boy-The Dells (US, Vee Jay, 1965)
Is dit de laatste keer geweest in de overdekte vlooienmarkt aan de Gedempte Molenwijk in Heerenveen? Het zou zomaar kunnen! Ik ga in november 1995 nog één keer flink boodschappen doen in de winkel en dat levert onder andere deze van The Dells op. Een plaatje dat niet echt kan mee doen in het Northern Soul-gestamp maar desondanks al jaren in de koffer staat en weigert te vertrekken. Het is de b-kant van het eveneens aardige 'Hey Sugar (Don't Get Serious)' en 'Poor Little Boy' wordt geschreven door Motown-man Barrett Strong (van 'Money'). Mark heeft het altijd over 'the mighty Dells' en dat is een titel waar ik volmondig mee kan instemmen. Het is zonder meer één van de betere zanggroepen geweest in het genre, het zij een beetje ondergewaardeerd. In Nederland is de groep nooit verder gekomen dan de poppy samenvoeging van 'Love Is Blue' en 'I Can Sing A Rainbow', maar The Dells heeft beslist meer gedaan. In de volgende aflevering maken we een grote sprong van december 1995 naar juli 1997.