Ik ben vandaag opnieuw in de lappenmand geweest en vrees dat het morgen niet anders zal zijn. Het maakt dat ik op dit moment ook wat lusteloos begin aan de laatste aflevering van 'Het zilveren goud' van oktober. Er weigert nog een andere herinnering uit die tijd naar boven te komen en dus denk ik dat deze keer kort maar krachtig gaat zijn. Volgende maand blijven we gewoon terug komen op de woensdag. Het zijn totaal vierendertig singles en dat geeft twee afleveringen van negen en twee van acht. Als je 34 door 8 deelt, blijft er bijna niets over en zoveel herinneringen hebben november 1994 ook weer niet in petto voor mij. De singles van vandaag zijn afkomstig van de vlooienmarkt in de Veemarkthal in Sneek en laten andermaal zien waarmee de verzameling ooit is begonnen: De roemruchte jaren zestig en met name de hits uit deze periode. Vandaag de laatste negen van oktober 1994.
Mijn favoriete groep is The Moody Blues dat haar oorsprong heeft in de jaren zestig maar dwars door alle decennia heen actief blijft. Ook heb ik in het begin een voorliefde voor The Bee Gees en Creedence Clearwater Revival hoewel de verzamelhobby van Gilbert O'Sullivan en The Sweet weer met het volgende decennium heeft te maken. De jaren 1989 en 1990 zijn de jaren waarin mensen die in de late jaren zestig en vroege jaren zeventig platen hebben gekocht hun verzameling mee geven aan een rommelmarkt omdat ze zelf de waarde er niet van in zien. Voor een beginnende verzamelaar met vijf gulden zakgeld is dit al het walhalla. Ik denk dat ik inmiddels dertigduizend singles had gehad als ik in 1989 een volledig salaris had gehad? Hoewel de vroege jaren zeventig meteen al mee doen in de verzameling blijf ik mezelf nog lange tijd voorstellen als verzamelaar van 'sixties'. Tegenwoordig wordt het steeds meer een unieke gelegenheid om jaren zestig-singles tegen te komen bij een kringloopwinkel en ontketent 'Eloise' en 'Love Is Love' van Barry Ryan hetzelfde enthousiasme als twintig jaar geleden. Terwijl ik beide singles eigenlijk niet meer hoef te kopen. De waardevolle jaren zestig-singles hebben inmiddels de gang gevonden naar verzamelaars en gespecialiseerde handel en toch kan je anno 2019 nog steeds een puntgave 'Cat Food' van King Crimson voor een euro vinden bij de kringloop. In 1994 is er al meer 'gespecialiseerde handel' op de vlooienmarkt en de meeste jaren zestig-singles kosten meer dan een gulden. Ramsey Lewis is bijvoorbeeld drie gulden geweest en The Monkees heeft zelfs een prijssticker van zeven en een halve gulden op het hoesje. Ik zit in oktober 1994 rond het minimum maar betaal een schijntje aan kostgeld en heb bovendien nog het recensiewerk voor de krant. Het maakt dat ik tegenwoordig met twee tientjes naar de vlooienmarkt kan gaan in plaats van de zeven gulden van een paar jaar geleden. Dan is er opeens ook meer mogelijk...
2004 The "In"Crowd-The Ramsey Lewis Trio (NL, Chess International, 1965)
2005 Last Train To Clarksville-The Monkees (Duitsland, RCA Victor, 1966)
2006 How Do You Do It-Rob De Nijs (NL, Decca, 1963)
Alle drie de singles zijn precies zoals ik ze in 1994 heb gevonden. The Monkees met aanvullende sellotape langs de kanten dat na vijfentwintig jaar begint uit te drogen. De sticker verraadt dat ik deze bij Henk heb gekocht, de zwager van Klaas, bij wie ik in de vroege jaren negentig regelmatig op bezoek ga. (Degene die vanavond voor het eerst langs komt, zal de namen niet kennen. Vaste volgers van Soul-xotica zouden een idee moeten hebben?). Rob De Nijs doet een aardige cover van Gerry & The Pacemakers hoewel zijn Engels een beetje onbeholpen blijft.
2007 Blowin' In The Wind-Peter, Paul & Mary (UK, Warner Bros., 1963)
2008 Suspicion-Elvis Presley (US, RCA Gold Standard, 1962, re: 1964/8?)
2009 He'll Have To Go-Jim Reeves (Duitsland, RCA Victor, 1960)
Er staan heel veel jaartallen bij de plaat van Elvis. Oorspronkelijk is het in 1962 uitgebracht en de Gold Standard is voor het eerst uitgebracht in 1964. Mijn persing lijkt echter nog twintig jaar jonger door het gebruik van vinyl en lichtere labels. Peter, Paul & Mary had ik in mijn systeem staan als een Nederlandse persing maar leer vanavond dat dit onjuist is. De plaat heeft overigens wel een Nederlandse release gehad en zelfs nog met fotohoes. Jim Reeves toont een Duitse trend aan in de jaren zestig. Een 'algemene' fotohoes voor een bepaald genre zoals hillbilly en country & western in dit geval. De cowboy op de prairie die naar voorbij rennende paarden zit te kijken, wordt voor verschillende singles gebruikt. Op de keerzijde vervolgens een catalogus van hillbilly-muziek op het RCA-label. RCA zal het later nóg algemener maken met de groep jongeren want deze hoesjes worden echt voor van alles en nog wat gebruikt.
2010 Can't Buy Me Love-Rita Reys (NL, Philips, 1964)
2011 I'll Meet You At Midnight-Smokie (NL, RAK, 1976)
2012 Number One-The Tremeloes (NL, CBS, 1969)
Ik meen jaren lang dat ik The Tremeloes in januari 1994 moet hebben gekocht. Als dat het geval zou zijn geweest, had de plaat zeker in de bestaande kaartenbak moeten staan. Omdat het behelpen blijft met de herinnering aan 1994 plaats ik de single dan in deze aflevering. Dat geldt overigens ook voor Rita Reys. Alleen van Smokie weet ik zeker dat ik die tegelijk met de voorgaande singles heb gekocht. Albert heeft me onlangs nog een 'upgrade' bezorgd van dit plaatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten