Als dit maar goed gaat? Ik ben vanmiddag al niet echt fit als ik aan het werk ga en de terugweg is bijna griezelig. Toen heb ik eerst thuis de kachel flink open gezet en ben voor twee uren onder het dekbed gekropen. Of het heeft geholpen? Mijn keel voelt niet lekker aan en ook mijn pols 'zeurt' een beetje. We zitten op het randje maar ik wil er kost wat kost niet overheen. Vanaf morgen meer zorg besteden aan het aankleden. Ik denk dat ik zaterdagmiddag en gistermiddag wellicht iets aan de optimistische kant ben geweest met de rits van de jas te ver open. De foto voor deze aflevering van de 'Blauwe Bak Veteranen' heb ik vanmiddag voor het werk al genomen en dus heb ik het vanavond eenvoudig. In dit twaalfde deel begin ik in De Bilt, de periode waarover ik gisteren heb geschreven. We eindigen vervolgens drie jaar later als het Emmaus-idealisme is weggeëbd en ik pas in mijn eerste eigen huurwoning ben komen wonen.
67. Dance To The Music-Sly & The Family Stone (NL, Epic, 1968)
De avonturen van om en nabij de kerst van 1999 zullen ongetwijfeld nog eens volgen op deze praatpaal. Ik woon dan reeds twee maanden in De Bilt en begin de singles in het pand te ontdekken. De winkel werkt voornamelijk met etalageverkoop. De etalage heeft steevast een thema of een bepaald soort artikel. Belangstellenden kunnen gedurende de week hun keuze maken. Woensdagmiddag worden buiten de winkel lootjes uitgedeeld aan de belangstellenden en ieder kan maximaal drie producten uit de etalage kopen. Zoiets is ook nog eens de bedoeling met de 'dure' platen en dus staan die in het magazijn. Meer dan in Mossley komen hier ook regelmatig interessante platen binnen. Ik heb nog altijd spijt dat ik de originele 'Sounds Like The Flirtations' voor een tientje heb verkocht maar bewaak nog altijd 'The Artistry Of Brenda Holloway'. Tussen de singles in het magazijn zit ook deze 'Dance To The Music' van Sly & The Family Stone, compleet met Nederlands fotohoesje. Dat is echter al twee stukken geworden en nog eens twintig jaar later ben ik ook het laatste stuk kwijt. Ik heb 'Dance To The Music' in 2014 nog eens in de Engelse Direction-uitdossing gekocht maar dat is een hele andere mix. 'Dance To The Music' staat met nog een aantal Sly-titels al jaren in de reserve-Blauwe Bak.
68. I'm On My Way-Richie Havens (US< Douglas, 1968)
Het is, relatief gezien, maar een klein stukje van De Bilt naar het centrum van Utrecht. Ik loop het ook geregeld en soms ook nog met een flinke slok op of wat gerookt groenvoer. De vele platenzaakjes vermijd ik de eerste paar maanden in De Bilt. Het is bovendien zo dat ik in die tijd veel cd's koop. Ik heb immers het voornemen om door te reizen naar Polen en opeens heb ik een wens om bepaalde essentiële albums op meer compacte schijfjes te hebben. Het is pas in de laatste maanden dat ik een paar maal goed los ga in Utrecht en Richie Havens herinnert daaraan. Richie Havens mag dan zwart zijn maar verder telt hij helemaal als een folkzanger. Hij is niet meer 'soul' dan bijvoorbeeld Cat Stevens. Helemaal niet dus... Hoewel? In 1968 verschijnt 'It Hurts Me' met dit 'I'm On My Way' op de keerzijde. Een gospel welke al is door gedrongen tot de 'seculiere' muziek en ik vind het opzwepend genoeg voor de gospel-koffer.
69. Good Company-Cameo (NL, Papillon, 1976)
'Places'. Zo heet de lofzang die ik op een zondagmorgen schrijf als ik in De Bilt woon. Ik memoreer de plaatsen waar ik heb gewoond: Jutrijp, ADM, Sneek, York, Mossley en De Bilt. Het heeft geen fijn slot want ik wil ontzettend graag weg uit De Bilt. In juni 2000 vertrek ik naar de volgende halte: Tuk. Daar woon ik nog maar een maand als ik op het Steenwijkerdiep een winkeltje ontdek met hele leuke platen. Ik koop daar een aantal vrij zeldzame elpees uit de late jaren zestig en vroege jaren zeventig en neem als kassakoopje de singles mee. Dat bevat ook 'Find My Way' van Cameo. Ik weet niet precies hoe ik erbij ben gekomen, maar tijdens de 'Big One' van 2014 besluit ik de b-kant van 'Find My Way' op te dragen aan de gezellige mensen in de chatroom. De rest is geschiedenis. 'Good Company' is Week Spot geweest en staat inmiddels al tijden in de reserve-Blauwe Bak. Met de komst van een derde koffer maakt hij vast een comeback!
70. I Can't Get Next To You-The Temptations (NL, Tamla Motown, 1969)
Ik begin bij Cameo over 'Places' omdat deze aflevering van de 'Blauwe Bak Veteranen' ook mijn spoor volgt. Per 1 april 2002 heeft Harrie, bij wie ik sinds 2000 in de kost zit, de huur opgezegd en ga ik naar een volgend kostgangersadres toe. Dat is bij een toenmalige vriend in Steenwijk. Tuk is een succes omdat ik naar de douche, wc, keuken en naar buiten kan zonder dat ik in de woonkamer van Harrie hoef te komen. Bovendien is mijn slaapkamer dermate ruim dat ik daar eenvoudig kan 'leven'. Bij Jan is het huis gewoon minder geschikt. Ik moet bij alles van het voorgenoemde steeds door de huiskamer van Jan, behalve als ik via de voordeur naar buiten ga. In mei 2002 is het nog wel koek en ei tussen mij en Jan maar dat gaat spoedig barsten. In die tijd koop ik The Temptations bij de plaatselijke kringloopwinkel. Het zit met de andere titels van The Temptations in de reserve-Blauwe Bak. Alleen 'Papa Was A Rolling Stone' is verhuisd naar de jaren zeventig vanwege een kras en eigenlijk kan ik wel zonder deze stoplap leven.
71. I Feel Love Comin' On-Felice Taylor (NL, President, 1967)
In januari 2003 krijg ik de sleutels van de Rembrandtstraat in Steenwijk en ga ik de eerste weken vooral genieten van het interieur. Ik ga meteen de eerste dag over mijn enkel en doordat ik niet adequaat ben met het herstel, loop ik uiteindelijk ruim een maand met een mank been. Op het laatst mag ik met de krukken lopen en dan heeft De Meenthe in Steenwijk een platen- en cd-beurs. Daar koop ik deze van Felice Taylor. Met name in het begin van de Blauwe Bak ben ik helemaal idolaat van dit nummer en betaal ik bijna een hoofdprijs voor 'Suree Surrender'. Inmiddels is de liefde zo ver bekoeld dat de single in de Ere-Blauwe Bak mag staan. Ik draai hem nauwelijks meer.
72. I've Been Trying-Jerry Butler (Australië, Festival, 1964)
Ik kan inmiddels weer zonder krukken over straat als ik een boodschapje heb in Leeuwarden. Ik ga met de trein van Steenwijk naar Leeuwarden en meld me onder andere bij de straatkrant met het nieuws dat ik een huisje heb gevonden. De voorwaarde is dat ik dan nog een jaar kranten mag verkopen en dit zal ik tot september 2003 blijven doen. Ook moet ik even langs de tandarts die me een paar maanden eerder het kunstgebit heeft aangemeten. Intussen ga ik een paar winkeltjes in voor voornamelijk platen. Het is de Australische persing die maakt dat de plaat al jaren in en om de Blauwe Bak rond zwerft. Ik heb zojuist de nummers op Youtube gehoord en misschien past de single wel beter in de collectie dan ooit tevoren! 'Give Up On Love' is de eigenlijke a-kant en het is net als dit 'I've Been Trying' (van Curtis Mayfield) 'ballad-with-a-beat'. Het staat evenwel in de reserve-Blauwe Bak.
Volgende week blijven we in 2003 en 2004 met de 'Blauwe Bak Veteranen' en dan onder andere de single die de Northern Soul-hobby pas echt heeft doen oplaaien zonder dat de plaat zélf nu heel erg gewild is in de wereld van de Northern.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten