Ik kan het nauwelijks een fietstocht waardig noemen en toch wil ik even stil staan bij dit ommetje. Niet dat het iets heel bijzonders is, hoewel...? Misschien maakt dat het juist wel zo bijzonder? Ik verklaar niemand voor gek en dwing de medemens evenmin om zijn of haar vakantie in eigen land te slijten. Verre vliegreizen zijn gewoon niet aan mij besteed. Bovendien heeft het met mijn jeugd te maken. De vroegste vakantieherinneringen zijn die van Nunspeet. Als ik in de omgeving van bos ben met schelpenpaden parallel aan een zandweg en kleine paaltjes ter afscheiding, krijg ik meteen zin in een ijsje. En dan wel een softijsje in een vierkant hoorntje bij de ijsboer op de heide van Epe. Sinds een paar jaar moet ik dit gevoel onderdrukken of ik sta iedere dag bij de snackbar voor een ijsje. Ik woon sinds een paar jaar immers in een gebied dat ik voortdurend als vakantie ervaar. Deze middag ben ik niet toe gekomen aan het ijsje hoewel het weer er geschikt voor zou zijn geweest? Een tikkeltje overdreven en toch heb ik het vanmiddag warm gehad!
Tot mijn grote schrik zie ik dat ik gisteravond de laatste koffiefilter heb gebruikt en de oude zojuist in de vuilniszak heb gegooid. Toch heb ik gelukkig nog wat koffie over van de vakantie en heb ik verder ook nog diverse soorten oploskoffie in de kast. Er zullen echter wel nieuwe koffiefilters moeten komen en dus vervalt mijn eerdere plan. Ik ben aanvankelijk van plan om eens lekker te dwalen door 'de achtertuin'. Rond een uur of half zes stap ik op de fiets. Omdat de lucht dreigt, heb ik mijn 'dikke' bomberjack aangetrokken en dat was achteraf gezien niet nodig geweest. Ik meen echter dat ik in het bos tussen Uffelte en Havelte wat regen heb gevoeld. Aan de andere kant van de zon breekt de lucht en laat een mager zonnetje door. Ik haal chocolade en koffiefilters bij de Albert Heijn plus een doosje sigaren en heb dan nog wel zin in een klein ommetje. Ik heb een fiets te leen van de zaak en dat is niet bepaald de meest comfortabele fiets ondanks de zadelvering en dus ben ik niet van plan om tientallen kilometers rond te fietsen. Ik wil een paadje op herhaling dat ik nog maar sinds kort heb ontdekt. Even buiten Havelte loopt een oudere man in een korte broek. Ik schud alleen het hoofd maar moet tegelijk concluderen dat een gewatteerd bomberjack het andere uiterste is.
Ik fiets een stukje richting Darp en ga dan rechtsaf een zandpad in. Ik kom hier reeds jaren langs fietsen en toch is het slechts een paar maanden geleden dat ik het eens helemaal ben uit gefietst. Het eerste stuk heeft de Turfweg. Het gaat achter de Schierbosweg langs en is een zandpad met een parallel fietspad. Het komt uiteindelijk uit aan de N353 tussen Havelte en Frederiksoord bij de theetuin en het restaurant. Ik twijfel nog even of ik het kort zal houden en langs de hunebedden zal gaan, maar nee... We zijn een klein beetje ambitieus en fietsen verder naar de ingang van de Johannes Postkazerne. Daar steek ik de weg over en ga de bossen door de heide op. Dat gedeelte heet het Voermanspad en leidt onder andere langs het meertje dat op de foto staat. Ik heb mijn camera niet bij me en dus heb ik deze foto 'geleend' van de ANWB. Ik rook een sigaar op een bankje aan het meer en stap dan weer op de fiets. Nu richting Havelte en Uffelte en dat moest op zichzelf gesneden koek zijn en toch heb ik een afwijkend richtingsgevoel op dit stuk. Ik kom echter uit op de Studentenkampweg bij Holtinge en vijf minuten later sta ik aan de voordeur van mijn huisje. Later heeft het nog even gehoosd en daarmee komt deze bizarre dag tot een besluit. De twintig graden geloof ik meteen maar het is hier niet zomers geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten