Dag 8 van de vakantie. Doordat ik gisteravond niet onder de douche ben gestapt, heb ik vandaag sowieso al één plan: Douchen. Ik doe dit twee jaar geleden ook op zaterdagmorgen. Ik blijf bewust even langer in de tent liggen want pas na een uur of tien schijnt de zon uitbundig op de tent en dat is het beste nadat ik een douche heb gehad. Zo gezegd, zo gedaan. Ik wil nog een ronde koffie zetten (ontbijt heb ik al vóór de douche gehad) als de buurman tegenover me mij uitnodigt om bij hen koffie te drinken. Zij gaan rond de middag weg. Het weer is erg aangenaam en het is geen goed idee om een extra t-shirt aan te trekken, want natuurlijk gaan ze me het hemd van het lijf vragen? Het valt mee! Het is juist erg gezellig. Ze komen uit Oudleusen, nabij Dalfsen. Opeens kijkt hij op de klok. ,,We moeten opschieten, het is al half twaalf". Ik stel hen gerust. ,,Klaas (de campingbaas) is niet zo moeilijk". Toch gaan ze de boel inpakken en ik bied mijn hulp aan vanuit de tuinstoel. Het zal niet nodig zijn. Buurman heeft overal op de camping 'vrienden' gemaakt en als de caravan achter de auto is gekoppeld, is de man nog niet van het terrein. Het is best vermakelijk. Leuke buren is fijn in het dagelijkse leven, maar op een camping geeft het ook kleur aan de vakantie. Terwijl zij het terrein verlaten, zit ik in de tuinstoel in de brandende zon. Flesje drinken naast me, puzzelboekje op schoot en zelfs even een muziekje op de hoofdtelefoon. Al snel komt een volgende auto met caravan het terrein opgereden. Ik zou verwachten dat ze gaan staan op de plek waar 'Oudleusen' heeft gestaan, maar ze gaan verder in de hoek. Daar staat de picknickbank die ik de afgelopen dagen veel heb benut. Ik loop er naartoe en samen met de 'nieuwe buurman' zetten we de tafel vlak naast mijn tent. Ze zijn een stuk jonger, ik schat ze van rond mijn leeftijd. Het opzetten van de voortent behoeft handigheid die ze nog niet helemaal bezitten en even voel ik me bezwaard als 'pottenkijker'. Het is rond half vier en ik móest nog even in actie komen.
De bossen van Gees, dat lijkt me wel iets. Vorig jaar ben ik niet aan boswandelingen toegekomen vanwege de ligfiets. Die parkeer ik niet zo gemakkalijk aan de openbare weg. Niet dat ik bang ben dat het gestolen zal worden, ik heb meer de angst dat er spul gesloopt gaat worden. De achteruitkijkspiegel is geen overbodige luxe op een ligfiets en het ding is zeer eenvoudig te vernielen. Nu ik een 'gewone' fiets tot mijn beschikking heb, zou ik best een rondje door het bos kunnen maken. Ik fiets via Oosterhesselen naar Gees en zit tussen beide plaatsen even op een bankje. Vandaag 'moet' niks. Ik kom op de plek met de wandelroutes, maar ik hoop eigenlijk op een 'paaltjesroute' van een paar kilometer over wandelpaden. Gees biedt vooral paden in natuurgebied en bij de entree wordt als gewaarschuwd dat het drassig kan zijn. Ik ben een halve kilometer in het bos als het begint en dan zou ik nóg vier kilometer moeten. Nee, hier heb ik geen zin in. Ik loop terug naar de fiets en ga maar 'wat fietsen'. Dat brengt me gedeeltelijk op de Arnica-route zoals ik die in april heb gefietst. Ik heb deze vakantie nog geen ijs gehad en daar heb ik nu wel zin in. Ik fiets via Meppen en Zweeloo naar Aalden en geniet daar van de grootste softijs van het huis. Mét nootjes, omdat het vakantie is! Dan fiets ik weer op mijn gemak en via een ombocht terug naar Sleen. Na een maaltijd bij de tent heb ik nog wel energie voor een wandeling van een uur over de ruilverkavelingswegen. Ik vier de zaterdagavond verder met een flesje ijsthee en een zakje chips. Het plan voor morgen ligt al klaar, dan ga ik ein-de-lijk eens de route fietsen welke twintig jaar geleden door Skik is bezongen in 'Op Fietse'. Ik kom een jaar geleden bij thuiskomst erachter dat de route is opgenomen in het boekje van de Veenlanden. In het volgende verhaal ga ik aan de hand van de songtekst van 'Op Fietse' de route nogmaals fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten