Vakantiedag 7. Nee hoor, ik heb geen eindeloze vakantie, maar ik ga op dit moment de zevende vakantiedag opnieuw 'beleven'. Ik heb zojuist mijn enkels met boeien aan de bureaustoel vast geklonken en de lopende band aan gezet. Ofwel: Het is een blogfabriek vandaag! Morgen wil ik alleen de 'Eindstreep' over hebben en dus ga ik flink aan de bak vandaag. Ik ben niet heel erg vroeg gaan slapen, maar desondanks zit de vakantie er nog goed in. Ik word in eerste instantie om half acht wakker, maar ben om elf uur het bed helemaal zat. Dat is wel eens anders, maar erg typerend voor de tijd rondom de vakantie. Ik ga vandaag eerst terug naar de zevende vakantiedag. Twee jaar geleden ben ik al eens bij het Cuby + Blizzards-museum geweest en dit smeekt om een herhaling. Nu ik gedurende de donderdag goed ben gewend aan het fietszadel, kan ik de tocht naar Grolloo en terug aanvaarden. Overigens is de afgelopen nacht, donderdag op vrijdag, erg koud geweest. Ik word regelmatig wakker met mijn blote armen boven de slaapzak. Het is nog net geen kwestie van klappertanden maar een deken zou welkom zijn geweest. Ik drink koffie bij de tent en neem vervolgens een thermoskan water mee voor méér van dat goedje onderweg.
Ik verwacht een redelijke wind zoals gisteren, maar dat valt achteraf bezien best mee. Ik stippel mijn route echter wel uit met de wind in gedachten. Voor mijn gevoel is deze het meest zuidwestelijk, maar blijkt vooral westelijk te zijn en allerminst storend. De heenweg wind in de rug en dus over ietwat kale wegen, de terugweg door het bos om zo weinig mogelijk last te hebben van de wind. Dat gaat de heenweg via Noord-Sleen en, een oude bekende van een paar maanden geleden, Kibbelveen naar Odoorn. Ik zit afwisselend in de bossen. Het fietsen gaat zó fijn dat ik zelfs een eindje wil om fietsen. Haast ken ik niet en twee jaar geleden heeft me geleerd dat ik echt geen halve dag hoef uit te trekken voor het museum. En dus kan ik ook best nog een stukje Drouwenerzand mee pikken. Ik ben al met al om één uur in Grolloo bij het museum en zal daar drie uren vertoeven.
Het museum heeft ieder jaar een thema. Twee jaar geleden gaat het vooral over gitarist Eelco Gelling, ditmaal staat niet een persoon centraal, maar een wezenlijk onderdeel van een muzikantenbestaan en ook een bestandsdeel voor de muziek. 'So many roads' gaat over 'reizen'. Door het museum verspreid, staan reiskoffers met daarop citaten van Harry Muskee die van toepassing zijn op het reizen. In 1966 heeft hij een bloedhekel aan reizen. ,,Tegenwoordig ben ik blij dat ik op de plaats van bestemming ben en het podium op kan", laat hij ons weten in het video-interview uit dat jaar. Het is één van de films die de 'video-muur' heeft overleefd. Waar twee jaar geleden collega-muzikanten Eelco Gelling lofprijzen en de man zelf ook even aan het woord komt, daar gaat het dit jaar over de 'reizen' van Muskee. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de latere optredens in Zuid-Afrika maar ook de 'roadmovies' door Amerika welke hij een paar jaar voor zijn dood maakt voor de regionale omroep. Het woord is verder aan studiopersoneel en managers. Gitarist Erwin Java is later de chauffeur van Muskee en vertelt een paar verhalen. Ook 'nieuw' op de videomuur: De volledige promotiefilm van 'Appleknockers Flophouse'. Twee jaar geleden alleen nog maar een 'edit' van anderhalve minuut, nu het volledige nummer met beelden van de dronken boeren, bluesmuzikanten en de stripteasedanseres. In de bedstee vertellen de neef en nicht van Muskee over de eerste vakantie-ervaringen met hun oudere neef. Ook een erg curieuze film uit 1967 waarin bewoners van Grolloo (dan overigens nog Grollo) wordt gevraagd wat ze van de komst van de band naar het dorp vinden. De meningen lopen uiteen. ,,Het zet Grolloo op de wereldkaart", zegt iemand. Anno 2017 is daar weinig meer van over want Grolloo verwelkomt me een halve eeuw later in het 'bloemendorp'. Alleen de fietsenrekken bij café Hofsteenge vermelden 'welcome to the blues village of Grolloo'.
Er is nóg een doel van het bezoek en dat ben ik niet vergeten. Twee jaar geleden ontdek ik op het laatste moment dat boven een bibliotheek aan boeken is en dat daar tussen ook de Chicago-'bijbel' van Robert Pruter staat. Natuurlijk zou ik het hele boek nog eens willen lezen, maar ik heb even snel een paar dingen opgezocht en zo ook nog iets geleerd. Om vier uur sta ik weer buiten het museum. Ik heb dorst en besluit even naar Hofsteenge te gaan. Koffie om wakker te blijven of toch maar een frisje tegen de dorst? Ik kies voor het laatste en stap na een ijsthee weer op. Eerst richting Elp en dan via het vlonderpad door het Grolloërveen. Ik ben op het laatst in het bos en wil nog een bocht maken als ik opeens Sleen op de paddestoel zie staan. Toch heb ik ergens zin in en moet hiervoor via Aalden fietsen. Dat is een extra bocht maar zonder het gewenste resultaat. Nadat ze al zijn verdwenen bij de Albert Heijn, lijkt dit hetzelfde geval bij de Coop: Twee jaar geleden heb ik hier heerlijke 'jacked potatoes' gekocht: Gestoomde aardappelen voor in de magnetron. Met een lapje vlees en wat groenten is dit een volledige maaltijd in een relatief kort tijdsbestek. Geen aardappelen, het brood is op en ik kan geen lekkere koeken vinden. Ik loop de winkel uit en fiets verder naar Sleen om bij de Albert Heijn wel de boodschappen te doen. Bij gebrek aan aardappel wordt het gevulde pasta en dat is iets dat ik vaker zal krijgen in de vakantie (en dan vooral vanwege de korte kookduur).
Ik zou ontzettend graag willen douchen, maar ben een beetje 'huiverig' na gisteravond toen het opeens zo is afgekoeld. Achteraf gezien had ik het met gemak kunnen doen. Het is een prachtige avond! Ik zit nog een hele tijd buiten en kruip pas rond een uur of elf in de slaapzak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten