woensdag 7 september 2016

Singles round-up: september 1



Is vinyl verzamelen een verslaving? Ja, dat is het. Ik kan best een week zonder, maar de volgende week moeten gewoon weer een paar plaatjes erbij komen. Augustus is een relatief rustige maand geweest en ergens 'spaar' ik voor de vakantie. Als ik terugkijk op de vangst die ik vorig jaar in Sleen heb gedaan? Op zaterdagmorgen blijkt de kringloopwinkel met vakantie en gaat pas donderdag weer open. Hij zegt dat hij pas een paar weken geleden de meeste singles heeft verkocht, maar ik weet niet goed of ik daar rouwig om moet zijn. Het was vorig jaar immers grotendeels ook 'reut' waarvoor vijftig cent of een euro écht de hoofdprijs is. Ik ben een paar keer in de buurt geweest van Mijn Kraam, de concurrent van De Tafel, in Emmen, maar dan opnieuw... ik zal de fiets dan moeten stallen op het station en de handvol singles van afgelopen jaar zijn winnaars gebleken, maar ik hik er nu tegenop. Ik kom dinsdagmiddag té laat in Coevorden om een kringloopzaak te zoeken en zo levert de vakantie slechts anderhalve single op. Vrijdagavond maak ik het goed bij De Tafel in Meppel en dat resulteert in zestien 'verse' singles. Vandaag de eerste negen uit deze vangst.

* Marc Almond- Tears Run Rings (EEG, Parlophone, 1988)
Als ik in Engeland woon, 1998, hoor ik op een ochtend op de BBC het uiterst merkwaardige bericht over Marc Almond waar ik jaren later niets meer over kan vinden. Is het dan toch misschien een misplaatste grap geweest? Het bericht vertelt dat de maag van Marc Almond is leeggepompt en er wordt een getal genoemd in liters aan sperma. Heel vreemd verhaal en, zoals ik zeg, vrijwel niets meer terug te vinden op het web. Je kan van Marc Almond zeggen wat je wilt, maar de man wist een liedje of twee te schrijven en andermans' repertoire passend uit te voeren. 'Tears Run Rings' is Almond's eerste doorbraak als solo-zanger en dat is meteen, zoals ik dat bekijk, een perfecte popsong. Een plaat waar je blijkbaar 28 jaar zonder kan leven en als je het eenmaal in de bakken hebt staan, kun je dat eerste ook niet meer voorstellen.

* BZN- Goodbye Sue (NL, Negram, 1974)
Ik steek het niet onder stoelen of banken: Ik ben een heuse fan van de vroege BZN. Dat wil zeggen... sinds de toetreding van Anny Schilder mag alleen 'Don't Say Goodbye' nog, maar het is vooral de periode wanneer Jack Veerman de microfoon bestierd. Het begint in 1968 met melodieuze pop in de sfeer van The Bee Gees, vervolgens maakt de groep omstreeks 1970 een paar zéér progressieve hardrock-plaatjes welke naarmate de tijd verstrijkt steeds commerciëler worden. Niet zo gek, want de mannen worden in 1971 beroeps en hebben in de eerste jaren bepaald geen vetpot. De optredens die de band doet voor Defensie houdt hen staande want de plaatverkoop valt tegen. In 1974 verschijnt dit 'Goodbye Sue' en dat is, best uniek, glamrock-met-ballen. Een ietwat poppy Status Quo of een vroege jaren zeventig-Slade met iets meer hardrock-gevoel dan de Engelsen. De single haalt nét niet de vaderlandse top 20 en volgens mij had hier echt wel meer in gezeten. Jack Veerman verlaat het schip in 1976 en in dat jaar zet de groep haar tienjarig jublieum luister bij door een Franstalig liedje op te nemen met een extra zangeres. De rest is geschiedenis en maakt dat BZN nimmer beschouwd zal worden als één van Neerlands' eerste hardrockbands, hetgeen het feitelijk wél is geweest...

* Jimmy Castor Bunch- King Kong (NL, Atlantic, 1975)
Een kwart eeuw geleden hen ik de single wekelijks in mijn handen, maar ken het nummer niet. 'King Kong' ligt dan voor een gulden op me te wachten bij Sunrise, maar hij blijft liggen. Jaren later heb ik daar spijt van en dan wil de single opeens niet meer op mijn spoor komen. Natuurlijk... Marktplaats staat vol met deze plaat, maar met de portokosten maakt het mij al snel té duur. Laten we wel wezen: Het is slechts een 'novelty'. Ook vrijdag heb ik staan twijfelen. De Tafel vraagt de lieve som van twee-en-een-halve euro, maar daarvoor heb ik hem dan toch in nieuwstaat. Het moest maar. Hoe vaak heb ik hier een single gevonden welke eigenlijk duurder had kunnen zijn? Een jaar geleden was deze nog in de reserve-Blauwe Bak gekomen, maar omdat ik deze reserve-bakken tot drie wil beperken, gaat deze linea recta in de jaren zeventig.

* Gerard Cox- De Pil (NL, Cox, 1963)
De eerste van de twee singles uit Sleen. ,,Pas op! Die kun je niet draaien!". De uitbater van de kringloopzaak is de eerlijkheid hemzelve. Hij adverteert zijn handel eveneens op Marktplaats. Ik zal bijna gaan afdingen, maar ach...? Voor een euro heb ik op zijn minst het hoesje. De plaat is een beetje geribbeld aan één kant, dus het intro moet ik missen. Toch maar even draaien... Helaas... toch méér dan het intro. 'De Pil' is het plaatdebuut van de jonge cabaretier. Frans Halsema is nog niet in zicht, het hoesje toont Cox met pianist Jan Willem Ten Broeke hoewel hij door nog drie muzikanten wordt begeleid. 'De Pil' is in eigen beheer uitgebracht. De a-kant is de melodie van 'Gee! Officer Krupke' en ik kan horen dat het een live-opname is met publiek. Het hoesje is wellicht nog het mooiste door de korte tekst die door Wim Sonneveld is geschreven. Ik hoop nog eens een beter exemplaar van de single te vinden, deze is té leuk om niet in de jaren zestig-bak te hebben.

* The Dream Academy- Life In A Northern Town (Duitsland, WEA, 1985)
Ik doe in mei 2000 mijn eerste voorzichtige stapje op het internet. In Mossley hebben we al wel internet, maar dat is voor 'nerds' en het gediplomeerde personeel. Paul is de 'nerd' en hij brengt menig vrije avond door achter de computer in het kantoor. Secretaresse Norah verzendt nog eens een email voor mij. In 1997 en 1998 heb ik zelf dus nog geen kaas gegeten van het internet. In 1997 heeft Dario G. een grote hit met 'Sunchyme' en ik herken wel de sample, maar weet deze niet te herleiden. In 1998 koop ik de single in Engeland als 'black label jukebox copy' maar ook hier geen verwijzing naar het origineel. Het blijft nog jaren een mysterie. De laatste dag in Mossley met de 'Monstertocht' in 2001 hoor ik opeens dat 'origineel' op de radio en moet blijven luisteren om te horen wat het is. Juist... 'Life In A Northern Town' van The Dream Academy. Ik schaf op tienjarige leeftijd de limonade af en ga aan de koffie. Ik weet te herinneren dat mijn broer deze plaat als plaagstootje gebruikt: 'The children drank lemonade'. In 2013 koop ik de elpee om hem toch eens te kunnen draaien in de show (ik begin dat weekend met 'The Vinyl Countdown') en nu heb ik eindelijk de single te pakken. Een kanshebber voor de 'Eindstreep'!

* Albert Hammond- The Peacemaker (NL, Epic, 1973)
Een paar weken geleden heb ik geschreven hoe ik op vrijdagavond De Tafel binnenstapte en zonder iets te kopen ben weggegaan. Het is deze avond dat ik met onder andere Albert Hammond in mijn handen sta. De single ontbreekt in de persoonlijke Albert Hammond-collectie en het is geen verkeerde plaat, maar hij blijft in eerste instantie een paar weken liggen. Ik wil bij een bezoek aan De Tafel minimaal zes singles hebben om een 'Singles round-up' te kunnen doen en ik kan deze avond niet aan zes 'interessante' platen komen. Een leuk nummer dat best eens gedraaid kan worden in 'The Vinyl Countdown', maar verder vooral om 'verzamelingen' compleet te maken die er niet echt toe doen...

* Martika- Martika's Kitchen (NL, Columbia, 1991)
Wie mag schaamteloos 'Nasty Girl' van Vanity 6 door de mangel halen voor een nieuwe productie? Het antwoord is eenvoudig: Prince. Zijn Koninklijke Paarsheid mag plagiariseren uit zijn eigen werk zoals hij wil en nog steeds is het goed. Ik denk dat de instrumentale backing van 'Martika's Kitchen' prima samengaat met de zang van Vanity 6, het heeft op zijn minst dezelfde keyboard-piepjes. Verder moet ik bekennen dat ik 'Martika's Kitchen' helemaal ben vergeten. Leuk om weer eens te horen, maar niet bepaald essentieel.

* The Motors- Airport (NL, Virgin, 1978)
* The Motors- Forget About You (NL, Virgin, 1978)
Zestien singles zouden twee 'Round-ups' van elk acht singles kunnen maken. Ik ben dat ook van plan totdat ik zie dat de achtste single eentje van The Motors is, waarvan ik vrijdag maar liefst twee singles heb gekocht. 'Airport' heb ik al eens in de Engelse persing, maar eveneens in een Europees fotohoesje naar ik me herinner. 'Forget About You' ontbreekt in de collectie en nu heb ik ze beide in de Nederlandse uitdossing mét fotohoes. Voor een euro per stuk val je jezelf evenmin een buil. Ik weet niet meer of het de zomer van 1990 of 1991 is geweest. Ik koop in ieder geval de cassette van 'Approved By The Motors' in Denemarken en een jaar of wat later de elpee. Ik mag The Motors wel. De late jaren zeventig biedt enerzijds de stadionmonsters van Supertramp en Queen, tegelijk komt de punk opzetten. The Motors stuurt haar pad tussen de twee door met 'arty' powerpop. Ik denk dat ik de titels uit het 'Hitdossier' nu compleet op single heb.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten