Vijf jaar geleden heb ik op Soul-xotica '20 Years Ago Today' gedaan. Soms meerdere malen per week singles welke ik twintig jaar daarvoor heb gekocht. De serie strandt in april 2012 als de singles-aankopen in 1992 té omvangrijk worden. In juni 2014 ben ik zodoende begonnen met 'Het zilveren goud' en goed bekeken is de huidige serie '20 Years Ago Today revisited'. De singles worden nu samengevat per maand en hier ga ik ook volgend jaar gewoon mee door. De kaartenbak eindigt in de zomer van 1994 dus zou ik stof hebben tot 2019. De kaartenbak van de elpees eindigt vroeg. Als ik in 1993 een gigantische partij elpees van iemand mag overnemen, komt het klad erin, want ja... eigenlijk 'doen' elpees niet mee in mijn collectie en ik vind het zonde van de (dure) kaartjes. Tot die tijd publiceer ik, waar van toepassing, ook een 'Het zilveren goud op 33 toeren'. Woensdag krijgen jullie de singles van 1991 samengevat, vandaag eerst de schijnwerpers op de enige elpee van september 1991: 'Keeper Of The Flame' van Golden Earring (1989).
Sneek kent anno 1989 meerdere platenzaken. Ik weet niet of Minkema dan nog platen heeft, dat wordt kort daarop een Scheer & Foppen. Troelstra heeft, volgens mij, ook slechts een beperkte selectie. Music Palace doet vooral blues en heeft Amerikaanse import-platen die je nergens anders kan krijgen. V&D heeft een platen-afdeling. De familie Louwsma doet vooral boodschappen bij Looper. Een drie-in-een. Looper heeft een fietsenzaak, een stereo-winkel en een platenzaak in een. Looper staat bekend om een gepassioneerde inkoop-afdeling. Ze weten juist de platen uit te zoeken waar niemand op zit te wachten en heeft daarvan grif tien exemplaren van op voorraad. Die elpees komen al snel in de uitverkoopbakken. Ze zijn dan tien gulden per stuk. Ik koop hier al eens 'Moving Mountains' van Justin Hayward (1985), maar beschouw tien gulden voor 'Sur La Mer' van de Moody Blues nog steeds als teveel. Ik spring een gat in de lucht als ik in september 1991 opnieuw door de bakken woel en daar zowaar een elpee van Golden Earring treft. De single 'Turn The World Around' kan ik nog goed herinneren en heb dat altijd een fijn nummer gevonden. Ik reken de plaat af maar heb hem sindsdien hooguit vijf keer gedraaid. Het heeft een reden waarom het in de tien gulden-bak staat.
In de begin jaren tachtig is er zelfs nog een kleine opleving in de Nederpop. Dankzij Doe Maar, Toontje Lager en VOF De Kunst (om een paar te noemen) 'mag' Nederlandstalige popmuziek. Ook de Engelstalige bands en artiesten uit Nederland varen wel bij deze interesse. WEA, de Benelux-divisie van Warner Bros., contracteert uiteenlopende artiesten en groepen en zet de platen met een groot reclame-budget in de markt. Golden Earring opereert in deze jaren zelfstandig nadat het contract met Polydor in 1981 is afgelopen. 'Twilight Zone' gooit hoge ogen in Amerika en 'When The Lady Smiles' wordt eveneens voor de Amerikaanse markt gemaakt. Doe Maar neemt in 1984 afscheid van haar publiek en dat is de opmaat voor de teloorgang van de Nederpop. De eens populaire groepen en artiesten hebben steeds meer moeite om platen te verkopen en WEA zet in 1987 de volledige Nederlandse stal buiten de deur. De disco keert na zes jaar weer massaal terug op de hitparade, nu in de hoedanigheid van Madonna en andere nieuwe artiesten. Nederland heeft wel iets van een funk-traditie, maar tegen dit geweld is niemand opgewassen. Zelfs een rockband als Golden Earring moet concessies doen. Dat gebeurt in 1986 met de elpee 'The Hole', zowel artistiek als commercieel een tegenvallende plaat. De Earring ligt bijna uit elkaar en George Kooymans neemt een solo-plaat op. Cesar Zuiderwijk vormt een duo met Jasper Van 'T Hof (Labyrinth) en maakt hiermee een elpee. Dan krijgt de band te maken met een forse belastingschuld en is het duidelijk dat er werk aan de winkel is. In 1988 verschijnt eerst een verzamelalbum, de eerste sinds 1975, en neemt de band de single 'My Killer My Shadow' op. Dat nummer is eigenlijk voorbestemd voor Dick Maas' 'Amsterdamned', maar deze besluit op het laatste moment het nummer niet te gebruiken. In 1989 verschijnt uiteindelijk 'Keeper Of The Flame'.
Dick Maas werkt mee aan de video van 'Turn The World Around' dat een top tien-hit oplevert. De opvolger flopt meteen en ook het album verkoopt ondermaats vergeleken met eerdere albums. In navolging van 'The Hole' geeft de Haagse band zich over aan de electronica in de hoop om een jong publiek aan te spreken. Hier slaagt het niet in en ook de oude garde lijkt de rock-legende in de steek te laten. In 1991 vecht Golden Earring zich terug naar de top met het no-nonsens-album 'Bloody Buccaneers' en de ballad 'Going To The Run'. De eerste 'unplugged'-cd in 1992 luidt de pensionering van de band in. Nieuwe albums zijn sporadisch in vergelijking tot de output in de jaren zeventig en tachtig. De akoestische aanpak is al snel een molensteen waardoor de groep van de zweterige feesttenten in de schouwburg terecht komt. Ik koester vanaf 1992 de wens om Golden Earring eens 'live' te zien en dat ik een recensie mag schrijven. Dat gaat in oktober 1997 gebeuren met een try-out voor de komende theatertournee van de Earring. Als ik me niet vergis, is dit tevens de laatste recensie geworden (buiten een enkel uitstapje in 2002). Mooier had het niet gekund, ook al ben ik niet geheel positief over de ervaring.
Looper gaat over een paar maanden een grootschalige uitverkoop doen van het vinyl en het 45-toeren-resultaat komen we vanaf november tegen in 'Het zilveren goud'. Het hangt samen met de verhuizing van de cd-afdeling naar een zelfstandig pand. De fietsenzaak houdt op met bestaan. De cd-winkel aan het Grootzand wordt eerst Nico's Records en heette in 2010 Clay Records. Ik ben in geen jaren op het Grootzand geweest, maar volgens mij bestaat die nog steeds? Als Nico's Records heeft het in de jaren negentig ook succes als platenlabel. Dit begint met 'Dikke Lul' van de Dikke Lul Band en zal nog een paar opvolgers hebben van een bedenkelijk niveau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten