Het weer valt alleszins mee. Ik ontwaak rond het middaguur en merk al snel dat ik gewoon in t-shirt achter huis kan zitten. Eigenlijk had de korte broek ook wel aangekund, maar ik sta op het punt om deze op te vouwen en in de kast te leggen. Ik twijfel nog even of ik zal fietsen, maar nee... Ik ben hoognodig toe aan een douche en met nat haar fietsen, doe ik niet graag. Met een natte bol wandelen, gaat echter wel. Ik denk even dat ik nodig chocolade moet halen en neem mijn rugzak mee. Ik ben té laat om de supermarkt te halen, maar wil een tabletje halen bij het benzinestation. Ik heb vandaag muzikaal vermaak want ik heb eindelijk de opname gekregen van 'The Rise & Fall Of The Tree', mijn 'kerstverhaal' van afgelopen kerstnacht. Het is nog best spannend omdat ik het verhaal ben 'vergeten', maar kan uiterst tevreden zijn over het resultaat. Doordat ik met de oorwarmers op mijn hoofd loop, ga ik ditmaal niet diep de rimboe in, maar volg de paden. En ik neem mijn fototoestel mee. En dat is wat het '(Kn)uffelt(j)e' kan gaan worden: Een onregelmatige rubriek op zondag met een foto van de 'achtertuin' van mijn huisje.
Ik wil ditmaal wél de lange route nemen naar het tankstation. Vier weken geleden 'verdwaalde' ik even, inmiddels ben ik het stukje zó vaak gefietst dat mijn oriëntatie beter is. Eerst de Dorpsstraat af richting Holtinge. Op de hoek van de Uffelterkerkweg staat een prachtige woonboerderij en daar hebben ze iets op de oprit staan dat onmiddellijk mijn aandacht trekt: Een bureaustoel. 'Om mee te nemen' staat op het bordje. Ik ga even 'proefzitten' en kom meteen tot de conclusie dat die in de studio mag. Alleen... ga ik nu niet terug lopen naar de boerderij. Op de terugweg maar even ophalen. Daarmee komt het boodschapje in Havelte op de tocht, want dan ben ik terug als het donker is. Grote kans dat ze de stoel naar binnen halen voor de duister invalt en dat die morgen naar de vuilstort wordt gebracht. Er gaat een streep door de chocolade en ik heb het nog niet gemist!
Bij binnenkomst in Holtinge, een buurtschap met circa zeven boerderijen en het geplande Duitse vliegveld, sla ik meteen linksaf. Ik volg het zandpad naast het fietspad. Hier kwam ik vier weken geleden op een dwaalspoor en heb maanden eerder eens het stuk in tegengestelde richting gefietst. Nu is het inmiddels een favoriet 'bochtje om' geworden per fiets en per benenwagen. Een kilometer het pad op en dan maak ik deze foto. Hier stond ik vier weken geleden oog in oog met twee reeën, maar nu houdt de fauna zich verscholen. Het is ook bijzonder om de heide te zien verkleuren. Echt... ik woon hier nu vier maanden, maar kan nog steeds niet geloven dat dit de 'achtertuin' is. Een kilometer en je waant jezelf met vakantie. Sterker nog: De foto had een 'verloren' foto van de vakantie in Sleen kunnen zijn. Of een kiekje uit de tijd dat ik met de familie naar Nunspeet ging. Op het pad naar de hunebedden heeft de bureaustoel me zo in haar greep dat ik besluit Havelte over te slaan en straks de stoel naar de boerderij te brengen. Ik schiet her en der nog enkele foto's en loop dan langzamerhand weer terug naar Uffelte. Nog een klein stukje over de mountainbike-route en, jongens, deze groep fietsers komt wel over zéér bijzonder stukken. Zou de Multicycle het leuk vinden een keer te doen? Ik betwijfel het, maar lopend kan ook mooi zijn. Alleen is het dan niet te hopen dat je coureurs treft op een smal stukje...
Ik maak een foto van de stoel en dan mag die mee. Eerst til ik de stoel, maar rollen lukt ook prima en dat is een stuk eenvoudiger te doen. Tot mijn vreugde is het afstellen nog te doen, alleen zit de rechterarmleuning een beetje los. Boeiend? Nee, ik 'wen' snel aan dat soort dingen. Verder is het een erg keurige bureaustoel met een roodpaarse stoffen bekleding, erg schoon, welke weer in harmonie staat met de rest van de inrichting. Drie vliegen in één klap: De tijd genomen om naar de opname te luisteren, wandelen in de natuur en een bureaustoel op de koop toe. Zo lust ik nog wel een paar zondagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten