Op vrijdag komt het vaak niet van publiceren en bovendien wil ik de platen vóór zaterdag beluisteren. Ik gooi er dus meteen een aflevering achteraan en neem morgenavond vrij. In de inleiding van de vorige 'Singles round-up' heb ik de heenweg doorgenomen. Ik ben even na half vijf klaar bij de inbrengwinkel en besluit maar weer op de fiets te stappen. Gewoon rechttoe rechtaan over Brunsting en zo richting Lheebroek. Dat is het plan. Even voor Lheebroek ga je dan over een brug en deze zijn ze aan het repareren. Ik moet dus een stukje om? Nou ja, ik fiets een klein stukje om. Het is een weg waar ik aardig goed bekend ben en het gaat richting Eemster. Dan moet ik kiezen. Ga ik hier rechts of links. In tegenstelling tot komende woensdag kies ik vandaag voor links en dat is inderdaad de juiste weg richting Dwingeloo. In Dwingeloo haal ik boodschappen bij de Albert Heijn en fiets binnendoor naar Wittelterbrug. Daar steek ik de Rijksweg over en volg de parallel naar Uffelte. Verder rechtdoor vanaf Wittelterbrug is even geen optie. De brug aan onze kant is net terug geplaatst, de andere brug is nu in groot onderhoud en dus moet ik, hoe dan ook, een stuk om fietsen als ik aan deze kant van de vaart blijf. Ik ben klokslag half zeven thuis en dat vind ik best knap. Twee uren inclusief omfietsen en winkelbezoek in Dwingeloo. De heenweg heb ik het ietsje vlotter gedaan.
* Pet Shop Boys- Heart (EEG, Parlophone, 1987)
Afgelopen week was ik even in een nostalgische bui en ben op het internet gaan struinen op zoek naar foto's uit het verleden. Daarbij ben ik de foto tegengekomen van mijn schoolklas in het examenjaar 1991. Ik ga mezelf binnenkort even uitknippen en uitvergroten voor een 'throwback' op Soul-xotica. Misschien voel ik ook nog wel de behoefte om de lange darm ruim dertig jaar later nog eens vermanend toe te spreken. Het heeft schijnbaar ook zijn weerslag op het kopen van de plaatjes. Pet Shop Boys hoort eveneens bij mijn middelbare schooltijd. Ik koop geregeld singles van Pet Shop Boys maar laat ze soms ook liggen. Misschien is dit een maand geleden het geval geweest bij 'Heart' maar het is nu meer dan welkom!
* Raydio- Is This A Love Thing (NL, Arista, 1978)
Het is onbedoeld een Arista-special geworden dankzij Brecker Brothers, Exposé en nu Raydio. In de chronologische volgorde zit 'Is This A Love Thing' tussen 'Jack And Jill' en 'You Can't Change That In'. Het zit dichterbij 'Jack And Jill' en is op zichzelf best aardig maar niet voor de Blauwe Bak. 'Let's Go All The Way' op de keerzijde is een ballade en dat vind ik op ene of andere manier wel aardig voor de Blauwe Bak. Ik moet toegeven dat ik ooit wel kritischer ben geweest bij de Blauwe Bak, maar vooruit... hij mag erin!
* Vicki Sue Robinson- Never Gonna Let You Go (NL, RCA Victor, 1976)
Misschien vergis ik me? Iets zegt me dat mijn oude 'Never Gonna Let You Go' niet in de beste staat is en deze oogt een stuk vriendelijker en is slechts vijftig cent. Het mag in de Blauwe Bak zodat de oude in de Gele Bak gaat.
* Rockaway Boulevard- Boogie Man (NL, Philips, 1977)
'Love Experience' staat al in de Blauwe Bak. 'Boogie Man' mag daarbij. Hier is 'I Call It Gettin' Down' de kant van mijn keuze.
* The Sherman Brothers- Livin' For The Night (NL, Casablanca, 1984)
Rockaway Boulevard wel in de Blauwe Bak, The Sherman Brothers ditmaal niet. Het heeft iets Kool & The Gang-achtigs in het refrein dat me enorm tegen staat in dit nummer. Net even iets té poppy voor de Blauwe Bak.
* Frank Sinatra- Say Hello (US, Reprise, 1981)
Vooruit! Hij is maar vijftig cent. Een maand geleden is dat teveel en dit keer wil ik hem wel mee hebben. En? Is het bevallen? Nee, want de plaat heeft een 'edge lift' dat maakt dat het blijft overslaan voor een minuut. Voor de rest is het ook pure vulling voor de Gele Bak.
* Sonny- La Belle France (NL, Transatlantic, 1976)
De platenmaatschappij heeft nog haastig de naam Sonny Worthing gekrabbeld op het hoesje voordat Sonny Bono in actie kan komen. Muzikaal is het George Baker Selection maar dan met een autochtone Brit op de leadzang.
* The Nick Straker Band- You Know I Like It (NL, Injection, 1983)
Straker is in de jaren zeventig betrokken bij de oprichting van de reggae-formatie Matumbi maar ontwikkelt zich solo meer en meer als een disco-artiest. 'You Know I Like It' heeft het ongetwijfeld goed gedaan op de dansvloer zonder dat iemand zich nu heeft gerealiseerd op welke plaat ze stonden te swingen. Het is nogal kleurloos.
* Timmy T.- One More Try (Duitsland, Pump, 1991)
Ik hoef in 1991 niet mijn vinger in mijn keel te stoppen om hiervan te kotsen. Net zoals de schoolfoto uit 1991 is dit ook een plaatje dat ruim dertig jaar zó nostalgisch is dat het spontaan leuk begint te worden. Menigeen zal op dit plaatje hebben geschuifeld met een liefje in de armen, zelf heb ik die fase overgeslagen. Het zou me niets verbazen als het in de 'Eindstreep' komt?
* Ruby Turner & Jonathan Butler- If You're Ready (NL, Jive, 1986)
Ruby Turner is bijna haar hele leven al bezig met het upgraden van soul-klassiekers uit de jaren zestig en zeventig. In 1986 wordt ze bijgestaan door Billy Ocean (als producent) en zanger-gitarist Jonathan Butler voor een typische midden jaren tachtig-uitvoering van The Staple Singers' 'If You're Ready (Come Go With Me)'. Dat zit wel snor, ook al acht ik het té minimaal voor de Blauwe Bak. Op de keerzijde is het Ruby in haar eentje met een andere producent in 'Won't Cry No More'. Maar... het is mij té poppy voor de Blauwe Bak.
Twintig platen op één avond is wellicht een beetje veel van het goede, vandaar dat ik het her en der een beetje heb afgeraffeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten