Nog negentien berichten te gaan en dan kunnen de slingers andermaal uit. Ofwel, ik ben onderweg naar het 5000e bericht op Soul-xotica en dat gaat later deze maand plaats vinden. Ik heb de afgelopen dagen zitten puzzelen met 'Het zilveren goud'. Ik kom er opeens achter dat ik de lijst nog niet compleet heb gemaakt en dat heb ik als eerste gedaan. Vervolgens is het een kwestie van tellen en dan blijkt dat ik gemakkelijk twee of drie afleveringen van 'Het zilveren goud' kan doen in de komende weken. In dat geval hou ik de singles uit 1998 binnen 2023. In 2024 moet ik dan, zoals het lijkt, weer terug naar één aflevering per maand maar dat bekijk ik later wel. Als ik de singles per zestal zou aanhouden en eens per maand dan zou ik nog een deel 1998 overhouden voor volgend jaar. Het betekent ook dat ik een beetje kan inhalen in de tijd. De laatste paar maanden loop ik achter met de singles en de komende weken krijgen jullie alsnog de singles uit oktober, november en december 1998. Het gaat dan ook iets meer synchroon lopen met de verhaaltjes vooraf. Ik begin vanavond met de eerste zes uit oktober 1998 en het markeert de periode dat ik even in een flinke dip zit.
Een paar weken geleden heb ik de opmaat geschreven. Het liedje van een paar jaar geleden dat me opeens doet realiseren dat ik door een vrij heftige tijd ben gegaan zonder dat ik dit goed heb verwerkt. Dat is één van de klachten. Ik zeg later ook wel eens dat ik het gevoel heb dat ik 'stil sta' en ook dat klopt wel een beetje. Ik heb natuurlijk turbulente maanden gehad in York en de voorgaande jaren in Friesland waren ook druk en ergens ook ambitieus. Als ik goed en wel ben 'gesettled' in Mossley heb ik even het gevoel dat ik hier niet meer vandaan kom voor de rest van mijn leven en dat benauwt me. De eerste week van de dip is het vooral veel slapen. Als ik alleen in een appartement had gewoond, zou ik gemakkelijk een kluizenaar kunnen worden. In de Emmaus wordt je echter gemist en is er altijd wel iemand die je mee naar buiten wil trekken. Het is mijn redding geweest? Het is in eerste instantie Sadie die me mee naar buiten neemt maar ook op kantoor willen ze op een bepaald moment dat ik weer iets ga doen. Ik hoef niet direct aan het werk maar op zijn minst mezelf dienstbaar maken of de andere 'companions' mentaal ondersteunen tijdens de lunch. Ik maak in deze tijd kennis met mijn dokter. Capuano. De naam zal ik nimmer vergeten. Dat heeft weer een muzikale link omdat de Middle Of The Road wordt bijgestaan door de heren Capuano en Tosti. Dokter Capuano is een hartverwarmende man. Hij neemt mijn dossier over van de huisarts in Heeg en de laatste is eveneens zeer te spreken over het vriendelijke contact met zijn Engelse vakbroeder. Hij schrijft me Prozac voor. Ik ken dat van kameraad Jan (niet te verwarren met de Popkelder-collega), deze is nagenoeg verslaafd geraakt aan Prozac. Naast de pillen komt hij ook met een praktische aanbeveling.
Het is onlangs al eens ter sprake gekomen: De MIND. Het is een afkorting en dus hoort het in hoofdletters. De MIND heeft een 'Mind Center' in Ashton-under-Lyne waar eenzame en depressieve mensen terecht kunnen voor een kop koffie, een gesprekje met specialisten en andere cliënten en eventueel kunnen deelnemen aan een workshop of activiteit. De Emmaus gaat akkoord met dit laatste en dus heb ik op donderdagmiddag vrij om naar de MIND te kunnen. Of het is té krap of er is zoveel vraag naar de dienstverlening in 1998. Ik denk het eerste want er is feitelijk niets anders dan een wachtkamer waar de cliënten tegen over elkaar zitten. Koffie of thee op schoot want er is geen plek voor tafels. Er zijn gevallen die het motief van het tapijt moeten kunnen dromen. Zij zitten te midden van de mensen helemaal alleen te zijn. Er zijn altijd wel een paar met grote verhalen die daar dan ook weer medicijnen voor krijgen om rustiger te worden. Ik zit er tussenin.
Het zal de tweede of derde donderdag bij de MIND zijn als ik word uitgenodigd om mee te doen aan een ontspanningstherapie. Ach vooruit, ik heb toch niks anders te doen. Het is yoga voor stijve harken. We gaan mediteren. We moeten de ogen sluiten en een plek voorstellen waar we graag willen zijn. Daarna vraagt ze ons waar we zijn geweest? Mijn antwoord: De caravan op het Woodstock-terrein. Dat klinkt dolkomisch en ik krijg de schuld dat ik nóóit serieus kan doen, maar... het was een serieus antwoord! Een week later mag ik desondanks weer meedoen en dan ben ik eens niet de schuldige die ervoor zorgt dat de volledige groep uit concentratie raakt. De 'docente' heeft een cassettebandje met new age-muziek. Ik begin te grinniken als dat voorbij is en opeens de herkenningsmelodie van de televisiesoap Eastenders wordt gespeeld.
Ik leer een stelletje kennen bij de MIND. We zijn van dezelfde leeftijd en hebben beide een voorkeur voor alternatieve muziek. Ik weet nog dat zij een enorme fan is van Ned's Atomic Dustbin en we 'ontmoeten' elkaar bij het noemen van Mr. Bungle. Toch heb ik het gevoel dat onze vriendschap van alle kanten wordt tegengewerkt. Alsof we de verkeerde invloed op elkaar zouden hebben. Als ik merk dat dit vanuit de MIND komt, ben ik onderhand wel een beetje klaar met de organisatie. Ik kijk op kerstavond nog even om het hoekje maar vlucht dan snel naar een plek waar het gezelliger is.
Op de Emmaus hebben ze ook snel genoeg van mijn bezoekjes aan de MIND, zeker als ik thuis kom met een tas vol singles. Ik heb een winkeltje ontdekt tussen het centrum en de Witchwood en de MIND. Het is het jonge stelletje dat me hier naartoe heeft gebracht. De man heeft enkele honderden singles die allemaal voor een zacht prijsje weg mogen. Vandaag de eerste zes uit deze partij.
3141 Get Back - The Beatles (UK, Apple, 1969)
3142 Walking - C.C.S. (UK, RAK, 1971)
3143 My Love - Petula Clark (UK, Pye, 1966)
3144 Because They're Young - Duane Eddy (UK, London, 1960)
3145 In My Own Time - Family (UK, Reprise, 1971)
3146 I'm Alive - The Hollies (UK, Parlophone, 1965)
C.C.S. heb ik vrij recent nog in de Nederlandse persing gekocht omdat de Engelse na alle jaren erg als brandhout gaat klinken. Petula Clark heb ik intussen ook vervangen, de oude mist het 'hartje' en is een beetje krom. Ik denk dat ik in 2021 een upgrade heb gevonden van Family maar deze blijkt minder dan de oude. De singles zijn allemaal niet in de beste conditie maar zijn dan ook slechts 50 pence per stuk als ik me niet vergis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten