woensdag 15 november 2023
Honderd achteruit: The Bob Seger System
Volgende week ga ik het 5000e bericht publiceren op Soul-xotica. Ik heb het afgelopen weekend eigenlijk al besloten niets speciaals te doen in de aanloop naar dit lustrum. Verder heb ik nog een plan voor morgen. Maar eens kijken of dat ervan komt en dat het één of meerdere berichten gaat opleveren. Ja, het heeft ook iets met singles te maken. Ik moet hoognodig eens naar de Action toe voor wat boodschapjes. Omdat Steenwijk het momenteel druk heeft met een mailing ben ik ook komende vrijdag aldaar. Meppel heeft een Action maar daar kom ik voorlopig even niet. Nu heeft Beilen ook een Action en bovendien wil ik nog altijd eens bij die andere kringloopwinkel kijken. Het weer is niet onaardig morgen en dus denk ik aan een fietstochtje naar Beilen en terug. Dat kan zomaar weer een paar afleveringen van de 'Singles round-up' opleveren? Vanavond vervolg ik de reis langs de platen uit de Gele Bak Top 100 van vorig jaar en kom uit bij de nummer 61. Ik heb de single in de Amerikaanse persing maar vind deze Nederlandse persing ook wel exotisch. 'Ramblin' Gamblin' Man' van Bob Seger System is vanavond het onderwerp van gesprek.
Robert Clark Seger is de volledige naam van Bob. Hij komt op 6 mei 1945 ter wereld in Detroit. Als vijfjarige vertrekt hij met zijn gezin naar Ann Arbor. Vader Stewart Seger heeft een goede baan bij autofabrikant Ford en speelt verschillende muziekinstrumenten. Toch staat het Seger-echtpaar bekend in de buurt als degene die midden in de nacht een oorverdovende ruzie hebben. Als Bob elf jaar oud is, verlaat vader het huis en trekt naar Californië. Het stort moeder en kinderen in de armoede en dat is een grote stap vanuit de middenklasse positie van zijn vader. Little Richard is de eerste artiest die Bob weet te betoveren en op de voet gevolgd door Elvis. Hij koopt 'Come Go With Me' van The Del-Vikings als zijn eerste plaatje. Bob formeert in 1961 een band in Detroit genaamd The Decibels. Seger bespeelt gitaar, piano en toetsen en is tevens de leadzanger. The Decibels neemt een nummer op in de studio van Del Shannon en 'The Lonely One' is in 1961 eenmalig te horen op een radiostation in Ann Arbor. Zestig jaar later zal het nummer een tweede en derde keer zijn te horen als een exemplaar van de unieke acetaat is opgedoken. The Decibels is geen lang leven beschoren en Seger voegt zich daarna bij de bestaande band The Town Criers. Deze band speelt voornamelijk covers en Seger verplaatst zich van de rock & roll naar de rauwe rhythm & blues van James Brown en vanzelfsprekend The British Invasion onder leiding van The Beatles.
In 1965 gaat Seger werken met Doug Brown & The Omens. En zo vraag ik mezelf stiekem af of dit dezelfde Doug Brown is als van Doug Brown & The Ones. Dat vertelt de geschiedenis niet. Seger is te horen op een parodie van Barry Sadler's 'The Ballad Of The Green Berets'. In hun uitvoering is het 'Yellow Berets' en gaat het over dienstweigeraars. Sadler en zijn platenmaatschappij dreigen met een rechtszaak en de plaat gaat op de plank. In deze tijd schrijft Seger ook het nummer 'East Side Story' voor The Underdogs dat desondanks geen hit wordt. Dan besluit hij zelf een poging te wagen met het nummer. Als Bob Seger & The Last Heard verschijnt de single in januari 1966 op het Hideout-label. Het verkoopt vijftigduizend exemplaren in de omgeving van Detroit en dat is reden voor Cameo Parkway om de groep een contract aan te bieden. 'Heavy Music' uit 1967 verkoopt zelfs ietsje beter! Cameo-Parkway gaat kort daarna kapot en dus moet Seger weer op zoek naar een nieuw label.
Capitol is de volgende en dat verandert de naam in The Bob Seger System. De eerste single heet '2+2=?', een anti-oorlogsnummer met een radicale andere kijk op oorlog dan een paar jaar eerder met 'The Ballad Of The Yellow Berets'. De single scoort goed bij de lokale radiostations en bereikt nummer 79 in de Canadese hitparade. In Amerika zal het echter niet de hitparade bereiken. Daarna volgt 'Ramblin' Gamblin' Man' en dat is een schot in de roos. De single bereikt een zeventiende plek in de Billboard. Het is ook de eerste opname voor Glenn Frey, later in The Eagles. Frey speelt gitaar en doet achtergrondzang. Het album 'Ramblin' Gamblin' Man' is eveneens een redelijk verkoopsucces in Amerika maar daarna wordt het lastig voor Seger om de aandacht vast te houden.
De eerste helft van de jaren zeventig is het vallen en opstaan voor Seger. Hij probeert het solo in 1971 met een album, maar werkt het liefste met een band. Hij sluit zich aan bij Teegarden & Van Winkle. Dat duo heeft in 1970 een hit gehad met 'God, Love & Rock And Roll'. Seger neemt een elpee op met het duo. Toch kan hij zijn draai niet goed vinden en dat verandert pas als hij in 1974 The Silver Bullet Band opricht. De jaren 1977 tot en met 1981 zijn vette jaren voor Seger. Dat verhaal bewaar ik nog graag eens voor een volgende keer. Seger zet op 1 november 2019 een punt achter zijn muzikale loopbaan. Drie weken geleden, op 22 oktober 2023, heeft hij eenmalig opgetreden tijdens de Country Music Hall Of Fame in Nashville maar verder geniet Seger van zijn welverdiende oude dag.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten