Gedurende het kleine beetje onweer dat we hebben gehad, zit ik met de koptelefoon op de radioshow te doen. Halverwege de 'Listen Very Carefully' schenk ik koffie in en hoor dan wat gebulder buiten. Toch heb ik geen weerlicht gemerkt of iets dergelijks en denk ik dat het onweer weer aan ons voorbij is gegleden. Een vriend in Facebook is dol op onweer (hij liever dan ik!) en laat ook weten danig teleurgesteld te zijn in de belofte van zwaar onweer. Ik zie net dat donderdagmiddag nog flink wat regen wordt verwacht en dat 23 graden op vrijdag het 'koudste' is de komende week. Geen reden om een lange broek aan te trekken? Ik heb vandaag wel drie keer mijn brievenbus gecheckt want, o, het hart klopt vol verlangen. Helaas is nog niets binnen gekomen. Naast de eerder genoemde zendingen is nóg een Nederlands pakket op de post gegaan met onder andere de upgrade van Powaka. Deze moet morgen of donderdag komen. Dan ga ik nu maar verder met de 'Honderd achteruit'. De nummer 40 is Tina Turner en die heb ik een paar weken geleden gehad. Op 41 vinden we Strawbs en hun 'The Man Who Called Himself Jesus' uit 1968.
Elpees hebben nooit meegedaan in de collectie. Omdat ik 'fan' ben van The Moody Blues en dat in de jaren zeventig vooral een elpeegroep is, ben ik in de jaren negentig van de vorige eeuw nog altijd op zoek naar langspeelplaten. Inmiddels lijk ik een soort van 'angst' te hebben gecreëerd. Ik sla diverse kwaliteitsalbums over op vinyl en stel mezelf tevreden met een enkel nummer van het album op vinylsingle. Ik heb het verschillende keren geprobeerd. Met name in de gospel-hobby heb ik een lijstje met nummers die ik graag op vinyl zou willen hebben, maar... dan zal ik toch een elpee moeten aanschaffen. Vooralsnog blijft het op 7" en 45 toeren. In de zomer van 1994 of 1995 vind ik bij de kringloopwinkel in Sneek het eerste A&M-album van Strawbs. Het album begint met 'The Man Who Called Himself Jesus' en dat is al snel de 'single' voor mij, niet wetende dat het ooit ook als single is uitgebracht. Dat laatste zie ik als ik in 1997 de 'Rare Record Price Guide' aanschaf. De single ben ik ongeveer een jaar geleden tegengekomen in Zwolle. Hoewel de single uit de partij is uit Zuid Afrika blijkt dit toch gewoon de reguliere Engelse persing te zijn.
Buiten een pauze van drie jaar tussen 1980 en 1983 is The Strawbs al sinds 1964 onderweg. Dave Cousins is daarbij het enige lid dat steeds opduikt. Net als Fairport Convention wisselt de band vaker van leden dan van sokken. De groep start als de Strawberry Hill Boys in Londen en de groep produceert dan bluegrass. In 1967 wil de groep de naam projecteren op het podium tijdens een optreden maar Strawberry Hill Boys blijkt té lang te zijn. Het wordt ingekort tot Strawbs en de rest is geschiedenis. Drie Strawbs (Cousins, Tony Hooper en Ron Chesterman) maken in 1967 opnames met de veelbelovende zangeres Sandy Denny. Het album wordt niet uitgebracht in Denemarken en ze kunnen ook geen platenmaatschappij vinden in Engeland die het kleinood wil uitbrengen. Nadat Sandy Denny een sterstatus heeft behaald middels Fairport Convention verschijnt het album alsnog in Engeland: 'All Our Own Work' op het Hallmark-label. Strawbs is in 1968 de eerste Britse band welke een contract tekent bij A&M en 'Oh, How She Changed' is de eerste single van de groep. 'The Man Who Called Himself Jesus' de tweede, maar ze doen niets op de hitparade. Het titelloze debuut op A&M ontvangt positieve reacties en de band is populair in het 'live'-circuit.
We vergeten gemakshalve de 'sampler' welke in een oplage van 99 stuks wordt verspreid. Het tweede officiële album is 'Dragonfly' en ook dat is nog altijd erg folky. Dan wordt Rick Wakeman aan de bezetting toegevoegd en ontstaat meteen een progressief geluid. Het is Wakeman's eerste echte band. Tot voor kort was hij studiomuzikant en onder andere bekend van zijn werk op 'Space Oddity' van David Bowie. Strawbs zit in een ontwikkeling en dat geldt ook zeker voor Wakeman. Volgens eigen zeggen zijn de persoonlijke aspiraties niet meer te verenigen en Wakeman verruild in 1972 de band voor Yes. Strawbs gaat intussen de kant op van de stevige rock en dit resulteert in de meest succesvolle elpee: 'Bursting At The Seams'. Zowel het album als de single 'Part Of The Union' bereiken een tweede plek in de Engelse Top 50 en ook 'Lay Down' krijgt een soort van cultstatus. Er volgt een intensieve tournee en dat wordt teveel voor de heren Richard Hudson en John Ford. Zij gaan samen verder als Hudson-Ford en maken in de late jaren zeventig de punk-novelty-single 'Nice Legs (Shame About The Face)' als The Monks. Wakeman's opvolger Blue Weaver (ex-Amen Corner) blijft ook niet lang en gaat via de Bee Gees naar Mott The Hoople.
In 1974 loopt het contract met A&M af en kan de band terecht op het Oyster-label van Deep Purple. De hitparade is niet langer het territorium van de groep en na nog vele bezettingswisselingen valt de groep in 1980 uiteen. In 1983 heeft Rick Wakeman een eigen tv-show en hij stelt een reünie voor. Dat resulteert meteen in optredens en is Strawbs terug als band. Rond 2000 gaat de band zich toeleggen op een akoestisch geluid en sinds 2007 zijn er twee Strawbs actief: Eentje is een trio en uitsluitend akoestisch, de andere is de klassieke bezetting van 1974 met een versterkt geluid. Op 26 februari 2021 is het meest recente album van Strawbs verschenen: 'Settlement'.
Dave Cousins is zwaar onderschat als het aankomt op het schrijven van liedjes. 'The Man Who Called Himself Jesus' is her en der ietwat absurd en soms ook niet helemaal serieus en het eindigt met een wonder. Het 'interview' in het intro van de elpee ontbreekt op de single en ook de leadgitaar lijkt opnieuw te zijn ingespeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten