Met dit bericht zit ik weer op schema. Morgenmiddag ziet er niet naar uit dat het geschikt weer wordt voor een buitenactiviteit en wellicht kan ik dan opnieuw twee afleveringen doen. Dan heb ik de 'Singles round-up' vóór het weekend klaar. De overige twee zendingen kunnen in gewoon twee berichten en dan hou ik net nog wat ruimte over voor overige rubrieken op Soul-xotica. Nu dan maar verder met het tweede deel van de singles die ik vanmiddag van Mark heb ontvangen. Dit pakket ontsnapt weer aan de douane en dat scheelt weer een paar centen.
* Ebony Rhythm Funk Campaign- Reach For It (US, MCA, 1973)
Van deze band heb ik al een latere single op het Innovation II-label en met name 'Oh Baby' is daarvan een enorme favoriet. Ik ben dus best te porren voor een tweede single van deze band. 'Reach For It' heeft hetzelfde speelse geluid van 'Oh Baby' alleen ditmaal iets meer funky en strakker geproduceerd. Ik krijg er in ieder geval goede luim van. De keerzijde biedt ons 'Trying To Be Me' en dat is iets meer jazzy funk en ook dat klinkt vurrukkuluk om met Remco Campert te spreken. En alsof het niet op kan... wederom een 'double-sider'.
* Ecstasy, Passion & Pain- Passion (Frankrijk, Roulette, 1976)
'I Wouldn't Give You Up' en 'Ask Me' reken ik tot het gereedschap in de Blauwe Bak hoewel ik bijna niet meer aan beide singles toe kom. Wellicht kan 'Passion' een herwaardering verzorgen? 'Passion' is wederom prettige Phillysoul dat gelukkig ver verwijderd blijft van de disco en toch erg prettig is voor de dansvloer. De b-kant heet 'There's So Much Love All Around Me' en is meer ingetogen. Hoewel ik nu even niet het geduld kan opbrengen om het helemaal te draaien, klinkt het alsof dit een 'builder' is. Het is beduidend minder gelikt dan de a-kant.
* The Four Sonics- It Takes Two (US, Sport, 1967)
En weer terug naar de roemruchte sixties. Ik kan mijn vinger er niet op leggen. Is het het styreen of is het geluid ietwat gruizig? Het past echter niet bij het vakmanschap van de groep want het kwartet heeft haar stemmen onder controle. Het is speelse 'harmony soul' op een voortstuwende groove. Ik moet er nog een beetje aan wennen maar het gaat vast goed komen met deze kant. Op de keerzijde een cover van 'You Don't Have To Say You Love Me'. Een zeer aardige versie met een kopstem als de lead. Een eigenzinnig plaatje!
* Carolyn Franklin- All I Want To Be Is Your Woman (US, RCA, 1969)
Een promo met ditmaal de stereo-versie op beide kanten. Carolyn is de zus van Erma en Aretha en samen met Erma zingt ze vaak achtergrond bij Aretha. Op 'All I Want To Be' steekt ze haar beide zussen naar de kroon. Ze ontbeert de uithalen van Aretha en dat is voor mij erg prettig want daar ben ik geen liefhebber van. Carolyn weet mij in ieder geval te overtuigen. Ik zou bijna het stadhuis en de receptie gaan boeken.
* Ben E. King- Into The Mystic (US, Mandala, 1973)
De komende week horen we nog tweemaal over Ben E. King. Nu eerst een single van Ben uit 1973 waarbij hij een nummer van Van Morrison door de mangel haalt. Het origineel is om op te vreten en dat geldt ook voor deze cover. Het nummer is 'opgeleukt' met een ietwat psychedelisch arrangement maar het blijft binnen de perken. En van Ben E. King's stem lust ik wel soep. Vandaar dat nog twee singles van deze artiest onderweg zijn naar Uffelte. Op de andere zijde staat het zelf geschreven 'White Moon' en hier maakt hij gebruik van dezelfde band en het orkest nu deze toch nog aanwezig zijn. Het is in dezelfde stijl als 'Into The Mystic' en eigenlijk ook best te pruimen.
* Patti LaBelle & The Bluebelles- Take Me For A Little While (US, Atlantic, 1966)
Het lijkt wel alsof er een rode draad loopt door de 'Singles round-up' met covers. Patti LaBelle & The Bluebelles dragen hun steentje bij met 'Take Me For A Little While' waarbij de strijd om het origineel tussen Jackie Ross en Evie Sands. Op de keerzijde het Drifters-nummer 'I Don't Want To Go On Without You' dat een hit is voor The Searchers en The Moody Blues. 'Take Me' is zo'n nummer dat me altijd smaakt, hoewel ik moet toegeven dat Patti niets toevoegt aan de overige versies. Het styreen heeft betere tijden gekend. De b-kant is een bak met violen en Patti's stem en niet echt mijn ding.
* Robby Lawson- Burning Sensation (US, Kyser, 1967, re: 1975)
Een hele echte bootleg voor de Northern Soul-dansers. De bekende gruizige opnames (vast ook weer van een originele single af gehaald) maar verder een lekkere stamper die het goed zal hebben gedaan in The Casino. De a-kant heet 'I Have Searched' en is meteen een 'schoner' geluid. Het riekt een beetje naar de zanggroepen uit de vroege jaren zestig en is verder ook niet echt verheffend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten