Normaal gesproken laat ik altijd de boel van deze dealer versturen zonder track en trace, maar op ene of andere manier heb ik een raar voorgevoel. De singles zijn nog altijd niet binnen en het is inmiddels drie weken geleden dat ze op de post zijn gegaan. Hij heeft me echter geen track en trace-code gegeven en dus wacht ik het weekend af eer ik hem daarom ga vragen. Morgen krijgen jullie hoe dan ook een laatste 'Singles round-up' met de hagelnieuwe aanwinsten en dan uiteraard ook de 'Eindstreep'. Omdat ik verder niets anders heb te melden, ga ik deze dag besluiten met een aflevering van de 'Honderd achteruit'. De honderd kandidaten van de Gele Bak Top 100 staan al in gelid, ik moet ze alleen nog een nummer geven. Waarschijnlijk dat dit morgen gaat gebeuren en vermoedelijk ga ik zondag de foto's maken en publiceren. Nu werp ik wederom een blik op de Gele Bak Top 100 van bijna een jaar geleden en op nummer 42 vinden we daar 'Sunshine Day' van Osibisa. Volgens het label uit 1975 maar het is pas in 1976 een hit geworden.
Het is een eigenaardige dag vandaag. Een paar dagen geleden heb ik nog plannen om vandaag naar Den Haag te gaan maar de kameraad waarmee ik zou reizen, haakt woensdagmiddag af. Spijt gehad? Nee... Ik heb vanmiddag de live-stream gekeken en er zijn iets van driehonderd actievoerders. Naar schatting zevenhonderd agenten. De meute wordt het Malieveld op gedreven en dat is het dan verder wel. Een beetje switchen tussen Malieveld en het live-debat en zo kruipt de middag voorbij. Dan is het tijd om aan de slag te gaan met 'Afterglow' en deze heb ik drie kwartier geleden afgesloten. Nu dus verder met de nummer 42 in de Gele Bak Top 100 van vorig jaar. Ik ga stug verder met deze serie maar zal alleen ook de artiesten over slaan die we in de editie van dit jaar tegenkomen. Dat geldt dus niet voor Osibisa.
De groep heeft haar oorsprong in Ghana in de late jaren vijftig. Saxofonist Teddy Osei, drummer Sol Amarfio, Mamon Shareef en fluitist Farhan Freere formeren een 'highlife'-band genaamd The Star Gazers. Highlife is een typisch Ghanees muziekgenre waarbij Afrikaanse ritmes worden gecombineerd met westerse jazz. In 1958 heeft de groep als The Comets een lokale hit met 'Pata Pata' en in 1962 krijgt Osei de mogelijkheid om muziek te gaan studeren in Londen. In 1964 formeert hij Cat's Paw, één van de eerste bands die je tegenwoordig zou kunnen definiëren als wereldmuziek. In 1969 nodigt Osei zijn broer Mac Tonton en Amarfio uit om naar Londen te komen. Daar aangekomen is Osibisa een feit. De groep wordt verder aangevuld Wendell Richardson van Antigua, Lasisi Amao uit Nigerië, Roger Bredeau van Grenada en Robert Bailey uit Trinidad. Gezamenlijk worden ze vaak The Beautiful Seven genoemd. Voor live-optredens wordt de band vaak nog verder uitgebreid. De groep krijgt een contract bij Bronze. De muzikanten duiken al snel op platen van collega's op het Bronze-label zoals Manfred Mann's Earth Band en Uriah Heep. Hoewel de band haar thuisbasis heeft in Londen doet het betere zaken aan het Europese vasteland en andere gebieden in de wereld. 'Sunshine Day' is in Engeland de grootste van hun twee hits en bereikt een zeventiende plek. In Nederland is de single goed voor vijf plekken hoger en ook in Duitsland zijn ze dol op Osibisa.
Hoewel in de late jaren zeventig steeds minder wordt vernomen van Osibisa blijft de groep desondanks actief. Sol Amarfio is ons in december ontvallen op 84-jarige leeftijd. De band bestaat tegenwoordig vooral nog uit Teddy Osei en het meest recente album is van 2021.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten