Het wordt allemaal minder? Nee, zo wil ik het niet stellen. Wel had ik achteraf gezien graag de omvang willen weten. Ik krijg vrijdag een telefoontje dat er een kerstpakket op me wacht in Meppel. Mijn consulent wil het eventueel ook wel naar Steenwijk brengen. Dat is op zijn minst een teken dat deze accepteren dat ik in Steenwijk werk in plaats van Meppel! Omdat ik uit ga van een grote doos geef ik aan dat ik deze maandag wel wil komen halen uit Meppel. Doordat ik gisteren nog enkele poststukken heb moeten bezorgen, is dat vanmiddag geworden. Blijkt het een uiterst bescheiden draagtasje te zijn! Maar goed... ik ben nu in de buurt van de zaak in Meppel en daar ben ik ook al negen maanden niet meer geweest en bovendien heb ik een extra boodschapje in Meppel dat ik nu ook meteen kan doen. Onderweg naar Meppel luister ik naar de 'Do The 45' van twee weken geleden en daarbij komt ook de Week Spot van deze week voorbij. Het is de nummer 23 in de Blauwe Bak Top 100 van dit jaar en heet 'Keep On Walking By' van Midnight uit 1978. Het verhaal zal echter vooral over één persoon gaan...
Het is op een van de vele maandagavonden dat ik naar mijn collega op Wolfman Radio luister. Ik denk dat het in 2014 moet zijn geweest als een luisteraar een nummer aanvraagt van Kenny Lynch. De naam zegt me wel iets en later zal blijken dat ik een paar singles van Lynch in de verzameling heb. Echter niet de plaat welke wordt aangevraagd en dat is bijzonder spijtig. Het gaat hem namelijk om 'Movin' Away', de meest gezochte Kenny Lynch-plaat uit zijn discografie. In het begin vind ik het vooral nog een variatie op 'You've Lost That Lovin' Feeling' maar gaandeweg begin ik de schoonheid te begrijpen van het bombastische nummer. Dan is het maart 2015 en heb ik eindelijk een digitale uitvoering van 'Movin' Away' gevonden en toegevoegd aan mijn mp3-speler. Moeder heeft enkele dagen eerder een hersenbloeding gehad en ligt op het moment in het ziekenhuis in Sneek. Ik heb deze zaterdag mijn show verschoven naar de avond en ga moeder tegen de avond opzoeken. Op een ene of andere vreemde manier kiest de mp3-speler steeds 'Movin' Away' uit en ik kan geen bezwaar maken en blijf van de knopjes af. Het maakt wel dat het meteen synoniem aan deze merkwaardige periode en dat het nummer onlangs ook nog even heeft 'gespeeld' voor mij.
Kenneth Lynch wordt op 18 maart 1938 geboren in de Londense wijk Stepney. Hij is de middelste uit een gezin van dertien kinderen. Vader heeft zijn roots op Barbados en moeder is een combinatie van half-Brits en half-Jamaicaans. Zus Gladys is als Maxine Daniels een zangeres in de jazzscene van enige betekenis. Het zal echter in de schaduw staan van de loopbaan van haar jongere broertje. Kenny verlaat school als hij vijftien is en gaat in militaire dienst. In de vroege jaren zestig is hij eigenaar van een platenzaak in Soho maar begint ook met optreden. Hij is daarmee één van de eerste zwarte Engelse artiesten. Als iemand zich nooit druk heeft gemaakt over een kleurtje, dan is het Kenny Lynch wel. Later meer daarover. Zijn eerste plaatopname is in 1962 met Bert Weedon waarna hij voor His Master's Voice een hele reeks singles mag maken. Twee daarvan worden top tien-hits: 'Up On The Roof' en 'You Can Stop Me Loving You'. Lynch staat ook op de lijst van artiesten om op de eerste nationale tournee te gaan met The Beatles. Het lijkt Lennon en McCartney aardig om de 'grootste' naam uit hun karavaan een zelfgeschreven nummer te laten opnemen. Het management van Helen Shapiro slaat het aanbod af van 'Misery' maar Kenny is wel bereid het nummer op te nemen. Daarmee is 'Misery' de eerste Beatles-cover die ooit is verschenen, ook al is deze in Lynch' versie een stuk meer poppy dan gewenst. Tijdens de tournee wil Lynch zich bemoeien met het liedjes schrijven van The Beatles maar scheldt hun vervolgens uit omdat 'ze er niks van bakken'. 'From Me To You' is één van de resultaten van deze tournee.
Lynch gaat daarentegen wel steeds meer schrijven. Enkele nummers komen terecht bij Small Faces waaronder de hit 'Sha-La-La-La-Lee'. Met Mort Shuman schrijft hij 'Love's Just A Broken Heart' voor Cilla Black In 1967 verschijnt 'Movin' Away'. Ofwel... EMI doet standaard een oplage 'demo's' die moeten bewijzen of er voldoende vraag is naar een plaat. Ik geloof niet dat het bij 'Movin' Away' tot reguliere singles is gekomen. De plaat is een aantal jaren geleden 'ontdekt' door de soul-dj's en een matig exemplaar is inmiddels goed voor een paar honderd euro.
In 1962 doet Lynch mee aan de voorronde van het Songfestival. In 1978 is hij opnieuw van de partij en nu met zijn band Midnight. 'Co-Co mag rekenen op maar liefst 19 punten meer dan Midnight en mag Engeland vertegenwoordigen op het Songfestival. Het gewenste Songfestival-liedje van Midnight heet 'Don't Bother To Knock'. De b-kant van de single is vrij recent herontdekt en zit inmiddels stevig in de lift. Ik heb flink moeten spitten totdat ik op Discogs deze Spaanse single tegenkom voor een 'redelijke' prijs. Okay dan, hij heeft me dertig euro gekost. De Engelse persing zit inmiddels om en nabij de honderd euro en de plaat wordt alsmaar duurder.
In de jaren tachtig is Lynch in Engeland vooral bekend van het televisieduo dat hij vormt met Jimmy Tarbuck. Het levert hem in 1983 nog een allerlaatste single op: 'Half The Day's Gone And We Haven't Earned A Penny'. In deze tijd schrijft hij veel van de liedjes samen met Buster Mottram. Mottram is in de eerste plaats een tennisspeler met een zeer uitgesproken politieke mening. Opvallend is de samenwerking omdat Mottram een blanke nationalist is die 'zijn' ras als superieur ervaart. Lynch ziet echter geen bezwaar om met hem te werken. Mottram zal later in opspraak komen als hij uit de UKIP-partij wordt gezet. Dat is dan weer de partij waaraan we de Brexit hebben te danken. Kenny overlijdt in de vroege uren van 18 december 2019 aan de gevolgen van kanker. Hij is dan 81 jaar geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten