Singles round-up: december 1

Het gaat niet vaak over werk op Soul-xotica en dat is ook de bedoeling. Het zijn twee aparte werelden voor mij. Soul-xotica is ter ontspanning voor na het werk en het werk maakt Soul-xotica min of meer mogelijk. Dat laatste dan weer vooral in de 'Singles round-up' en dergelijk vertier. Toch is de aanleiding van de eerste aflevering van de 'Singles round-up' werkgerelateerd. Ik heb de afgelopen negen maanden in Steenwijk gewerkt en hoewel ik mezelf altijd nog als een 'vliegende keep' beschouw, word ik door het bedrijf gerekend tot de inboedel van Steenwijk. Als ik voor het eerst hoor over een etentje met de Steenwijker collega's, sta ik dan ook nog niet te juichen  Zelf had ik wellicht liever een mix gezien van mensen uit Steenwijk én Meppel. Als het dichterbij komt en ik merk dat bepaalde Steenwijker collega's het wel jammer zouden hebben gevonden als ik niet kwam, draai ik bij en geef mezelf 'last minute' op. Dat is vandaag en ik geef aan bij de leiding dat ik deze dag 'later' met de post zal beginnen zodat het aansluit op het eten. Desondanks ben ik om half twee op de zaak en de post...? Die kun je bijna wegblazen! Als ik goed mijn best doe, heb ik het in een uurtje rond, maar... om zes uur moet ik bij het restaurant in Steenwijk zijn. Op en neer naar Uffelte is geen optie en dus ga ik het héél rustig aan doen. En doe ik intussen zelfs een rondreisje langs kringloopzaken in Steenwijk. Het resultaat is zestien singles waarvan de meeste de moeite van het noemen al teveel is, maar het maakt wel een bericht voor vandaag!

Ik ben aanvankelijk nog helemaal niet van plan om kringloopwinkels te bezoeken maar ik moet zien om vier uren te doden en dat gaat niet lukken met de post. Het eerste bezorggebied is Groot Verlaat, het 'oude' industrieterrein van Steenwijk. Ook eentje op de Wheermaten en ik herken meteen het adres. Dat is op de hoek bij de kringloop en... ach vooruit... ik heb een paar uren tijd te doden. Ik ben hier één keer eerder geweest, volgens mijn herinnering (en volgens Soul-xotica) is het in september 2017. Ze zijn de zaak dan nog aan het verbouwen en het is er een zootje. Vooral het gebied waar de platen zijn, is een janboel. Wat me nog het meeste bij staat van dat eerste bezoek zijn de rekken met dure merkkleding waarvan ik in 2017 de authenticiteit al durf te betwijfelen. Een paar maanden geleden het nieuws dat de politie een inval heeft gedaan en voornamelijk nagemaakte kleding in beslag heeft genomen. Beneden wordt nog steeds nieuwe kleding verkocht maar hoewel het er 'duur' uit ziet, kan ik geen 'dure' merken ontdekken. Er is nog meer nieuwe marktwaar beneden maar ik kom voor de platen. Die zijn met het tweedehands spul boven. Daar is het nog niet erg ordelijk geworden en het heeft nog maar een paar singles over. Toch kan ik vier vinden die mijn interesse hebben. De singles zijn vijftig cent maar de uitbater gunt ze me voor een euro.

* Al Hudson- Now That I Found You (NL, MCA, 1979)
* Sandy Kane- Dear Old Dad (NL, Hansa, 1977)
* Tanita Tikaram- Cathedral Song (Duitsland, WEA, 1988)
* Tower- Goin' Home (NL, Dureco, 1982)

Ik denk dat ik Tower al wel heb met fotohoes maar twijfel over de kwaliteit. Vier is gemakkelijker dan drie en dus neem ik hem mee. Dat geldt ook voor Sandy Kane waarvan ik niets kan verwachten. Tanita Tikaram zou ik het liefste nog eens met fotohoesje willen hebben maar ik kan voorlopig uit de voeten met deze single. Al Hudson heeft naast Tanita de meeste interesse. De a-kant van Al Hudson is vrij poppy en niet onaardig. De b-kant is meer het funky disco-werk van 1979. Geen Blauwe Bak-aanwinst helaas. Sandy Kane is zoals verwacht tenenkrommend slecht. Heel erg Pussycat als je het mij vraagt? Tanita Tikaram kan ik me nog wel herinneren en het plaatje heeft wat steenslag gehad maar voorlopig kan deze wel. Ik denk niet dat Tower echt een 'upgrade' mag heten maar leuk het weer eens te horen.

Je zou het niet verwachten op een plek waar mensen werken maar ook mijn collega's maken nog wel eens een foutje in het sorteren. Als iets heel ver buiten de route ligt, gooi ik het terug in de kast voor de volgende dag. Vandaag heb ik echter tijd te over en geniet bijna van een fietstochtje naar De Lange Baan. Ik zit dan vlakbij de kringloop van Tuk en daar ben ik een paar weken geleden nog eens geweest. Het aanbod singles is wederom bedroevend en ik vind één single die ik de vorige keer heb laten liggen. Vooruit! Met de billen bloot!

* James Last- Elvira Madigan (NL, Polydor, 1971)
Eigenlijk de b-kant van de single maar ik herinner deze uit het Hitdossier als zijnde een tipnotering in 1971. De single en hoesje is smetteloos dus waarom niet? Hansi met zijn klavecimbel en zoemkoor in de wereld van de klassieke muziek. De a-kant geeft ons 'Prelude 1', de wereldhit van John S. Bach. Op de keerzijde 'Elvira Madigan' met uitdrukkelijke basgitaar en dat moet de meester zelf hebben bedacht? Het valt helemaal in het populair-klassieke idioom dat in 1971 voor rinkelende kassa's zorgt.

Het is nog altijd spijtig dat 'Malle Pietje' de deuren heeft gesloten. Ik was daar graag nog eens een tweede keer naar binnen gestapt, maar ja... dat is mijn eigen schuld. Bij Van Der Laan ben ik een paar weken geleden ook nog geweest, maar... je weet maar nooit? Welnu, New Inspiration lag er de laatste keer nog niet en deze is zeer welkom. Een EP van Cannonball Adderley op Riverside lijkt interessant genoeg. Dan blijkt er een goed ogend exemplaar van Nancy Sinatra in het hoesje te zitten. Mijn 'oude' heeft een klein defect dat niet heel veel van het draaigenot wegneemt, maar wellicht klinkt deze beter?

* Mr. Acker Bilk: EP And His Paramount Jazz Band Vol. I (UK, Melodisc, 1959)
* Rachelle Farrel- 'Til You Come Right Back To Me (Duitsland, Capitol, 1992)
* Nona Hendryx- Winning (NL, Epic, 1977)
* Kenneth McKellar- EP Songs Of Ireland (UK, Decca, 1961)
* The New Inspiration- Rainbow (NL, Negram, 1971)
* Pepe Goes To Cuba - Kalimba De Luna (NL, Dureco, 1984)
* Harry Secombe- This Is My Song (NL, Philips, 1967)
* Severine- Un Banc, Un Arbre, Une Roi (NL, Philips, 1971)
* Nancy Sinatra- How Does That Grab You Darlin' (NL, Reprise, 1966)

Ik ben bij deze singles vooral benieuwd naar Rachelle Farrel en New Inspiration. Severine wint in 1971 het songfestival. Harry Secombe is zo'n plaat waar ik jaren omheen ben gefietst. Eerst Rachelle. De plaat is geproduceerd door George Duke en dat geeft me enige hoop. Net zoals Cheryl Pepsii Riley is dit een plaatje dat voor mij prima past in de jaren tachtig-sectie van de Blauwe Bak. Op de b-kant gaat ze op de Motown-toer en dat sla ik even over. De a-kant is Blauwe Bak-materiaal! Niet slecht gegokt. Bij New Inspiration is de enige gok of die helemaal vlak ligt op de draaitafel. Dat blijkt het geval. Bovema-persingen van 1969-71 willen namelijk graag naar het zonlicht bewegen en zijn vaak zo krom als een hoepel. Hij klinkt goed. De vraag is alleen... heb ik deze nu wel of niet? Ja dus, in de Belgische Decca-persing. Deze mag er dus naast.  Ik sla in alle haast Nona Hendryx over en dat is rock op de a-kant en net iets té commerciële disco op de keerzijde. Gewoon voor de Gele Bak dus. Nancy Sinatra blijkt een keurige vervanger voor mijn oude te zijn.

Inmiddels moet ik maar eens beginnen met bezorgen. Eerst de Torenlanden en dat brengt me bij de Woldpoort. Toch even kijken bij 'Tijd Van Vroeger'. De laatste keer was de eigenaar bezig geweest met een partij singles maar dat ging niet door. Welnu, de uitbater is niet aanwezig maar wel de vrouw. Er zouden mogelijk meer singles in het pand zijn maar dan moet ik maar eens later binnen wippen. Nu staan een aantal singles te pronk van The Golden Earrings en The Beatles. O ja, ook Boz Scaggs en deze valt als eerste op. Dan kijk ik met begerige ogen naar The Golden Earrings want de oude is niet veel soeps en het fotohoesje is prachtig. Ik denk niet te lang na en leg het geld op de toonbank.

* The Golden Earrings- That Day (NL, Polydor International, 1966)
* Boz Scaggs- Lowdown (NL, CBS, 1977)

Met lang rekken en een stukje omfietsen ben ik om vijf uur bij het station om de fiets te stallen. Nog een uurtje te gaan. Ik besluit even te kijken bij De Boekanier, de laatste kroeg in Steenwijk waarbij ik een warm gevoel krijg. Het is oude jongens krentenbrood met een bardame die ik nog ken en een kameraad met wie ik in een dik half jaar niet heb gesproken. Voordat ik het weet is het tien voor zes en ga ik op naar het eten met de collega's.