Het slapen is weer even helemaal in de war. Ik heb nog wel een paar dagen om het te herstellen voordat ik woensdag weer ga beginnen, maar vervelend is het wel. Gisteravond had ik even behoefte aan een hazenslaapje om vervolgens verder te gaan met het samenstellen van de speellijst. Ik heb zowel het alarm op de wekkerradio als de telefoon gezet, maar ik zweer jullie dat ik niets heb gehoord. Waarschijnlijk heb ik Q Music kunnen 'gebruiken' in een droom want deze blijft 2,5 uur door gaan. Ik ontwaak de eerste keer om vier uur in de nacht. Het maakt dat ik vandaag een zeer inactieve dag heb gehad. Terug naar gistermiddag: Zoals ik heb geschreven in 'Het zilveren goud' wil ik het alsnog proberen bij 'Malle Pietje' maar verwacht niet veel. Omdat ik rechtstreeks naar het industrieterrein Groot Verlaat moet, is het handiger om over Darp en Havelterberg te fietsen. Nog wel even door Onna omdat het kan. Terug heb ik boodschappen gedaan op de Oostermeenthe en vervolgens wel over Kallenkote en langs de kazerne naar huis. Is het niet veel? Welnu, de singles kosten 1,50 euro en ze hebben enkele honderden liggen. De meeste liggen op onordelijke stapels in een kast gepropt. De onderste kast moest ik eventueel nog eens bekijken en, nu ik weet dat ze goedkoper weg mogen, wellicht nog eens door de stapel jukebox-singles zonder hoes. Ik verlaat de zaak met achttien singles en deze kan ik in twee afleveringen kwijt. Maandag het tweede deel.
* Bee Gees- Spirits Having Flown (NL, RSO, 1980)
* Bee Gees- E-S-P (US, Warner Bros., 1987)
Het is lastig om er een vinger op te leggen. Ik verwacht in eerste instantie een hoop piratenhits, maar dat valt nog wel mee. Opvallend is dat heel veel platen 'dubbel' zijn en daar zitten ook wel grote hits bij. Een aantal (waaronder 'E-S-P') zijn erg luxueus uitgevoerd met een apart blanco hoesje met cellofaan achter de fotohoes in een plastic beschermhoesje. Ofwel: Iemand die heel erg zuinig moet zijn geweest op zijn of haar platen! Allereerst 'Spirits Having Flown'. Het is vorig jaar september of oktober als ik de plaat wil draaien en cosntateer dat een flink deel van de plaat is verdwenen. Sindsdien heb ik mijn voelsprieten aan. 'Malle Pietje' biedt de plaat zelfs twee keer en na enig beraad neem ik deze mee. Als de platen vijftig cent waren geweest, had ik ze beide meegenomen! 'E-S-P' is nog één van de zeer weinig ontbrekende singles in mijn verzameling van de gebroeders Gibb. Leuk om deze weer eens te horen. Mijn oudste broer heeft de single en zo komt het ooit nog op een cassettebandje terecht. Niet hun sterkste werk, maar het ontbreekt in de collectie.
* Continental Uptight Band- On The Ride (NL, Imperial, 1972)
Het zal me benieuwen? Mijn eerste exemplaar koop ik in 2005 en daarvan is het fotohoesje deels vergaan. Ook is de single niet in een bijster goede staat. Nu staat me iets van bij dat ik hem intussen een upgrade heb gegeven maar zonder de fotohoes. Nu heb ik het plaatje compleet. Het vinyl moet in ieder geval de beste van het trio zijn. Blijft een knaller waar ik altijd goede luim van krijg, hoewel het erg vergeten is in de snelle wereld van de popmuziek.
* Earth & Fire- 78th Avenue (België, Polydor, 1977)
Kennen jullie Piet nog? De man die de stickertjes op de platen van Polydor moest plakken. Eerst in Nederland waarbij hij liep weg te dromen bij de foto van Jerney Kaagman en vergat een label te plakken op 'Thanks For The Love'. Functie elders, was het devies. Dan maar bij de Belgische Polydor en opnieuw staat hij oog in oog met een foto van Jerney. Opnieuw weer geen label op de b-kant en voordat hij ontslag krijgt, heeft het fotohoesje veilig gesteld. Dat ontbreekt eveneens in dit geval. '78th Avenue' is het nummer dat nooit de 'greatest hits'-cd's heeft gehaald en daardoor helemaal nieuw is voor mij. Het is een 'best of both worlds'. Enerzijds redelijk disco-achtig, maar tegelijk ook met eigenzinnige toetsenpartijen om het symfonisch en progressief te houden, plus een refreintje om de vingers bij af te likken. Erg smakelijk!
* Electric Johnny & His Skyrockets- Johnny's Beat (NL, CNR, 1960)
Dan zijn daar nog de stapels van singles zonder hoes. Natuurlijk moet ik daar tussen kijken want dat is gegarandeerd een halve eeuw of ouder? Zelfs meer dan een halve eeuw! De singles lijken wel uit een jukebox te komen. Ik neem ze mee in de hoop dat ik een prijsje kan maken en dan hoor ik dat de singles voor vijftig cent mogen. Dat is beter! Ik zoek voornamelijk de Nederbeat-dingen uit. Klinkt niet verkeerd voor een plaat van zestig jaar oud! Dan heb ik het over de conditie van de plaat. Electric Johnny is één van de meest vooraanstaande indorock-gitaristen uit die tijd en het zal geen verrassing zijn als ik zeg dat ook 'Johnny's Beat' klinkt als The Ventures uit de polder.
* The Giants- Sarie Marijs (NL, Artone, 1962)
Op het gebied van de oudjes heb ik ook 'A Lot Of Love' van Taj Mahal op het stapeltje liggen. Totdat ik bij de eindcontrole de plaat uit het (neutrale) hoesje haal en zie dat deze ernstig is bevuild. Laat maar. The Giants is net zo instrumentaal als dat ik het heb verwacht, maar... er is veel gebeurd in de twee jaar sinds 'Johnny's Beat'. Dit heeft een veel steviger geluid! Daardoor rockt het ook een stuk lekkerder. De groep zal zich na dit debuut Willy & The Giants gaan noemen.
* Icehouse- Hey Little Girl (Duitsland, Chrysalis, 1982)
Het is al een oud grapje. Het dateert al uit de tijd dat we nog onze eigen Hollandse guldens hadden. Als de singles een gulden per stuk waren (of minder), dan mocht opeens van alles. Waren ze maar een dubbeltje per stuk duurder, dan werd ik kritisch. Dat geldt ook voor donderdag. Ik weet dat ik Icehouse wellicht wel voor vijftig cent of een euro kan vinden, maar ik heb er NU zin in en dus mag het mee. Qua staat kan ik het niet beter wensen en dus is het een wijs besluit geweest om vijftig cent extra te lappen?
* Little Richard- Long Tall Sally (NL, Artone, 1959)
Ik ben nog niet vaak gelukkig geweest met plaatjes van Little Richard. Mijn beide Ronnex-exemplaren van 'Tutti Frutti' zijn niet te draaien. 'Long Tall Sally' klinkt goed voor de leeftijd. Ik doe het ervoor.
* Los Piratos- Na-Na-Na-Hé-Hé (NL, Decca, 1969)
Ik weet niet of de plaat op zijn plek staat, maar ik heb al wel eerder een exemplaar gehad van dit plaatje. Echter niet met het fotohoesje en dus mag die mee. Stan Haag heeft een nieuwe tekst geschreven op 'Na Na Hey Hey, Kiss Him Goodbye' van Steam en het plaatje wordt na een avond flink tetteren op de plaat gezet door de Veronica-jocks uit die tijd. Rob Out zingt duidelijk de lead en doet dat in de herkenbare Egbert Douwe-stijl. Leuk als Veronica-relikwie. De komende drie berichten komen weer in het teken van de Gele Bak Top 100 en de overige acht singles volgen maandag. Twee daarvan kunnen wellicht zondagavond al voorbij komen in de 'Vinyl Summer Spirit Of 1978'/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten