vrijdag 2 juli 2021

Blauwe Bak Veteranen 71-3 (extra)


Het beangstigt me aan de ene kant, maar aan de andere kant: Misschien heb ik dit nu juist ook wel nodig. Ik heb zo ongeveer de hele dag vol geslapen. Een beetje mijn eigen schuld omdat ik ben vergeten om de wekker te zetten en bovendien had ik wekdienst kunnen hebben als ik mijn telefoon had meegenomen naar de slaapkamer. Ik zit nu wel met de gebakken peren, of ik zou wensen dat ik deze had, want ik moest nodig naar de winkel voor boodschappen. Veel verder dan een boterham met beleg, een paar gekookte eieren en een reep chocolade gaan we vanavond niet komen. Nu ik de slaappluizen sinds een paar uurtjes voorgoed heb weggeveegd is het de hoogste tijd om met Soul-xotica aan de slag te gaan. Ik krijg het nog druk... Ik wil alvast de koffer voor morgenavond samenstellen en ook moet ik nog bezig met de Gele Bak Top 100. Het samenstellen ervan... Dat wordt dus een 'gezellige drukke' avond met veel muziek! Ik begin eerst met het laatste deel van de nieuw toegevoegde Blauwe Bak-singles. Overigens heb ik net de bestelling van een week geleden uit de brievenbus gehaald en deze is mooi op tijd voor morgenavond!

940. Help Me Somebody-Little Bob & Big Clyde (US, Big Wheel, 1963)
'Het zit ergens tussen rock'n'roll en soul in', beschrijf ik de plaat als ik hem net heb gekocht. Ja, dat klopt! Het is namelijk rauwe rhythm & blues uit de vroege jaren zestig. Het is niet de meest essentiële plaat die je kan bedenken, maar kan nog wel eens leuk zijn voor een zaterdagavond. Ik heb de single op 20 november 2015 gekocht bij De Tafel en staat in de eerste weken even in de Blauwe Bak. Ik heb dan nog niet zoveel op met oude rhythm & blues als dat ik nu heb. Reserve-Blauwe Bak is echter wel het hoogst haalbare voor de plaat.

941. C'est Pas Prudent-Alice Dona (Frankrijk, Pathé, 1963)
Ik koop omstreeks 2013 vaak platen van een Franse dealer. Via hem leer ik het erg leuke 'C'est Pas Prudent' van Alice Dona kennen. De EP is niet erg zeldzaam, maar doet desondanks nog wel eens belachelijke prijzen voor een EP op een groot platenlabel. Omdat het niet pure Northern of andere soul is, hik ik geruime tijd er tegenop om de plaat te bestellen. Dan is het 22 maart 2016. Ik heb juist Uffelte geaccepteerd en kan nu de verhuisvergoeding andermaal tegemoet zien. De EP is een paar jaar geleden op cd uitgebracht en per ongeluk koop ik eerst de cd. Als ik de fout ontdek, kan ik het gelukkig cancellen en ga meteen door voor de voordeligste vinyl-EP die ik kan vinden. 'C'est Pas Prudent' herinnert aan de eerste 'Girls-A-Go-Go' welke ik in 2015 op de radio heb gedaan: Een show met 'groovy' zangeressen van Scandinavië tot Japan. De plaat staat wel tijden in de reserve-Blauwe Bak, maar dan is het tijd voor een opruiming en staat ze een paar jaar niets te doen in de jaren zestig-bak. Ik gun haar nu weer een plekje in de reserve-Blauwe Bak. Moeilijk om het ergens tussen in te passen, maar leuk is die wel!

942. Reggae Down-Gramacks (Barbados A3 Productions, 1976)
Ik weet nog goed wanneer ik de plaat voor het eerst draai op Wolfman Radio met enkele van mijn reggae-minnende vrienden in de chatroom. Zij zijn niet overtuigd. Dan leer ik Baz kennen en hij blijkt een 'fan' te zijn van Gramacks en dit nummer in bijzonder. Ik heb de plaat enkele malen gedraaid sindsdien en vind hem steeds beter passen in de Blauwe Bak. Het sluit mooi aan bij bijvoorbeeld 'Let's Pick Up From Where We Left Off' van The Dynamics. Ik heb de plaat op 15 april 2016 gekocht bij De Tafel en het heeft nog nooit eerder in de Blauwe Bak gestaan. Nu met stip in de reserve-Blauwe Bak.

943 Too Much Monkey Business-Fred Towles (US, Way Out, 1968)
Wen er maar aan! Dat is de opdracht die ik mezelf heb meegegeven. Ja, nu ik het hoor, schaam ik me bijna dat het zo lang in de jaren zestig-bak heeft gestaan. Dit is lekkere Deep Soul en hoort in de koffers. Het is erg warm op 11 mei 2016 als ik de plaat koop en ik vermoed een zonnesteek.

944. He's A Flirt-The Sequins (US, Renfro, 1966, bootleg)
'Priced to sell' door een dat deze onder het label een scheurtje vertoont. 'Plays Mint' en dat klopt ook nog eens. 'He's A Flirt' is hard en rauw zoals het hoort te zijn. De eerdere single, 'A Case Of Love', staat hier op de b-kant en stampt wel net zo fijn als 'He's A Flirt'. Ik koop het een week na Fred Towles en ben meteen al niet zo zeker over de houdbaarheid van het nummer. Ik ben dan de stampende Northern al lang voorbij. Toch gun ik het plaatje nu een plek in de Ere-Blauwe Bak waar het beter tot zijn recht komt dan in de buurt van Neil Sedaka en The Shadows.

945. I Take What I Want-James & Bobby Purify (US, Bell, 1967)
Ik ken betere kanten van de Purify's, maar om dit nu weg te stoppen in de jaren zestig-bak? Reserve-Blauwe Bak moest geen schade kunnen doen. Ik heb de plaat overigens op 12 augustus 2016 bij De Tafel gekocht en het heeft destijds wel even in de Blauwe Bak gestaan.

Dan tenslotte... Drie aanwinsten die ik geen nummer hoef te geven omdat ze nog in toekomstige afleveringen van 'Blauwe Bak Veteranen' aan bod komen, als ze dan nog altijd in de koffers en bakken staan. Ik ga D.C. LaRue een plekje gunnen in de koffers, ik wil namelijk wel gaan wennen aan de plaat! Lonnie Youngblood komt in de reserve-Blauwe Bak omdat het een antwoord is op 'Woman To Woman' van Shirley Brown en ik zo de verschillende antwoorden bij elkaar kan houden. Kellee Patterson stop ik nu in de koffers. Net als met D.C. LaRue wil ik proberen om hier aan te wennen en zo niet, dan zet ik beide weer terug in de jaren zeventig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten