Van het fietsen is niets meer terecht gekomen, maar... ik heb wel zalig gewandeld! Ik heb een paar boodschapjes in Havelte en tot zover ik me kan bedenken, zitten daar geen producten bij die zo spoedig mogelijk weer gekoeld moeten worden. Ik heb een paar weken geleden ontdekt dat ik vorig jaar een 'Vinyl Summer Spirit Of 1983' heb gedaan en van alle shows ben ik deze helemaal vergeten. Ik heb de opname van de show nog op de computer staan en zo heb ik vanavond wel zin om daar een stuk van terug te horen. Zo vertrek ik even voor half zeven van huis. Rugzakje om en eerst langs de Rijksweg naar Havelte. Daarna via de Uffelterkerkweg en door het bos terug. Het zijn geen spectaculaire kilometers en ik ben evenmin uren onderweg, maar het werkt wel verkwikkend. En... de show over 1983 blijkt zeer fijne muziek op te leveren! Gisteravond heb ik de tweede show gedaan over 1978 en dat voornemen speelt in mijn hoofd als ik door de plaatjes ga bij 'Malle Pietje'. Ik neem twee uit 1978 mee en eentje daarvan heeft het geschopt tot de show (welke nu al weer op onze Wolfmanradioshows-pagina op Mixcloud staat). Nu dan de laatste negen singles van donderdag.
* Eddie Money- Maybe I'm A Fool (UK, CBS, 1978)
Ik begin vanavond met een artiest die ons vorig jaar is ontvallen. Ik leer Eddie Money aanvankelijk kennen in de late jaren tachtig als met name de dj's van Veronica veelvuldig 'Take Me Home Tonight' draaien, het nummer waarop Ronnie Spector nog een stukje zingt van 'Be My Baby'. Jaren later neem ik kennis van 'Baby Hold On'. Ooit is het een top tien geweest, maar inmiddels zijn het eerder tien uren. Als er vóór 1978 nog geen radio was uitgevonden, hadden ze het wellicht geïntroduceerd na het horen van 'Baby Hold On'. Het staat in een persoonlijke lijst van de meest radio-genieke liedjes. De verwachtingen zijn dus hooggespannen bij 'Maybe I'm A Fool' dat ik verder nog niet ken. Oef, dit klinkt erg goed in mijn oren! 'Blue-eyed soul', zou ik het willen noemen en zou het nummer best kunnen voorstellen in de reserve-Blauwe Bak. De b-kant heet 'Nobody' en heeft opnieuw een aantrekkelijk arrangement, nu meer gestoeld op Stax en Atlantic uit het voorgaande decennium. Vooruit! Ik ga de single toevoegen aan de reserve-Blauwe Bak!
* The Moonglows- Junior (NL, Funckler, 1961)
Ik hoop dat ik iets van de prijs kan krijgen en deze als 'gratis' mag rekenen. De plaat is onooglijk smerig en ik wil het best eens proberen om hem schoon te krijgen. Baat het niet dan schaadt het niet, want hij is 'as is' eigenlijk niet om aan te horen. 'Beatnik' op de b-kant klinkt daarentegen schoner, maar daar ben ik weer niet helemaal zeker over. Het lijkt een antwoord op 'Alley Oop' en eigenlijk vind ik die luie rhythm & blues ook weer erg smakelijk. Ach vooruit, ik gun het de reserve-Blauwe Bak. Ik heb 'Junior' al gehoord op Youtube en eigenlijk is die niet veel meer interessant en dus hou ik het 'as is' bij 'Beatnik'.
* Elvis Presley- Jailhouse Rock (UK, RCA, 1957)
Volgens 45cat is deze uitvoering een 're-issue', maar vermeldt het desondanks bij de originele single uit 1957. Dat geldt dan weer niet voor jaren zeventig-uitgaven van de plaat. Nu valt me opeens de initialen J.D. op in het zilver van RCA en de datum van aanschaf: 4 juni 1960. Hoewel het in Nederland tot 1974 niet op de hitparade heeft gestaan, kan ik me voorstellen dat de plaat lange tijd 'populair' is gebleven en vermoedt dat de Engelse persing met het ronde zilveren RCA-label en rond 'hartje' met vier bevestigingspunten uit 1960 moet stammen. Ik heb de plaat ook in de Duitse persing uit 1957 maar deze is nauwelijks te draaien. Deze klinkt beter dan dat je zou verwachten van een plaat van ruim zestig jaar oud welke al jaren zonder een hoes rond zwerft. Complimenten aan J.D. Niet alleen omdat hij de platen zo goed heeft gehouden, maar ook vanwege zijn muziekkeuze. Ik ga graag nog eens terug naar Steenwijk om meer van deze platen te halen!
* The Rollers- Violetta (NL, Delta, 1962)
Opnieuw Indorock en nu uit Zaandam. Op de a-kant een deuntje dat we beter kennen als 'Hör Mein Lied, Violetta', maar op de keerzijde wordt het pas echt spannend. 'Rollers Express' is een serieuze concurrent voor The Ventures. En zo kan het je zomaar overkomen. Met weinig hoge verwachtingen naar een kringloopwinkel gaan en plots tegen een nestje Indorock-platen aan lopen terwijl de uitbaters geen idee hebben van de waarde van de platen. Helaas zonder fotohoes en niet ongeschonden uit de strijd gekomen, maar nog altijd erg leuk om te draaien!
* Hurricane Smith- Who Was It? (NL, Columbia, 1972)
Ik heb lange tijd niets moeten hebben van Hurricane Smith tot die ene avond, inmiddels een paar jaar geleden. Hurricane Smith is onderdeel van 'Raddraaien' en ik ga huiswerk doen. Dan ontdek ik dat Hurricane niemand minder is dan Norman Smith. Hem ken ik van de platenlabels van de eerste Pink Floyd-platen. Als Hurricane Smith is hij een opvallende man in de muziekbusiness. Hij verschijnt nooit zonder kostuum op televisie en geeft de man een zekere charme. Iets dat zijn geringe zangkwaliteiten compenseert. 'Who Was It?' is een nummer uit de pen van Gilbert O'Sullivan en dat past zijn slomeduikelaar-stem als geen ander. Geen kanshebber voor de 'Eindstreep' van deze maand, maar wel leuk om hem op vinyl te hebben.
* Status Quo- Living On An Island (UK, Vertigo, 1979)
De plaat is eigenlijk geperst in Frankrijk en heeft ook de copyright-disclaimer in het Frans, maar het is duidelijk voor de Engelse markt gemaakt. Als 'Living' niet de respons krijgt van de radio, verschijnt het in ons land opnieuw als 'Runaway' en is het alsnog een hit. In Engeland is 'Living On An Island' de a-kant van de single. Dat is iets heel anders in vergelijking met de gebruikelijke boogies. Een lekker zomers plaatje met akoestische gitaren, fraaie harmoniezang en nergens echt van beukenstein. Echt iets anders, alleen willen de fans dit niet horen en wordt 'Runaway' spoedig de a-kant. En dat is vanaf de eerste noot weer hetzelfde oude mopje.
* Rod Stewart- Hot Legs (NL, Warner Bros., 1978)
Ik koop doorgaans niet alles van Rod Stewart wat ik tegenkom en ik zou in principe ook best zonder 'Hot Legs' kunnen leven. Het is het vooruitzicht op het afgelopen radio-weekend met het jaar 1978 dat me over de streep trekt. 'Hot Legs' heeft de show gehaald, voor Eddie Money heb ik geen plek. Wat kan ik verder vertellen over deze van Rod The Mod. Welnu, dat het vinyl in een uitzonderlijke staat is en ook ik zal het niet grijs draaien.
* Suzanne Vega- Marlene On The Wall (UK, A&M, 1985)
Als ik de plaat uit de bak vis, denk ik nog het eerste aan 'Luka'. Ik weet dat ik reeds een Suzanne Vega-single heb (eigenlijk twee als ik 'Tom's Diner' met DNA erbij reken), maar ik herken dit fotohoesje niet en dus moet dat wel goed zitten. Enfin, het blijkt dat ik 'Marlene On The Wall' reeds in een andere persing heb en met een sterk afwijkende fotohoes. Engelse persingen zijn derhalve altijd welkom en deze mag dus naast de Duitse of Nederlandse in de collectie. Een klein beetje verwarring op het label en dan moet ik andermaal 45cat raadplegen. Dit blijkt de tweede uitgave te zijn. Begin 1986 nodigt de BBC Vega uit voor een concert en van dat optreden verschijnt eerst een EP en vervolgens perst A&M 'Marlene On The Wall' opnieuw en nu met de live-versie van 'Small Blue Thing' op de keerzijde. De tweede keer wordt 'Marlene' wel een bescheiden hit in Engeland.
* Visage- Mind Of A Toy (Duitsland, Polydor, 1980)
De opvolger van 'Fade To Grey' en een plaatje dat klinkt als een klok. Ik hou van 'underdogs' en vind het wellicht nóg leuker dan de grote hit. Iedere gek heeft recht op zijn gebrek en dus schaam ik me hier niet voor. Resumé: Ik hoef dus nooit meer lage verwachtingen te hebben bij een kringloopwinkel. 'You can't judge a book by looking at the cover'. Ondanks dat de platenhoek nogal rommelig oogt, blijkt de kwaliteit boven verwachting en rechtvaardigt de prijs van 1,50 euro en vijftig cent voor de oudjes zonder hoes. Binnenkort nóg maar eens met een bezoekje vereren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten