Eretitel: 'Don't Answer Me'

De laatste oliebollen heb ik vanmorgen als ontbijt gehad en het laatste stuk kerstbrood als 'midnight snack'. Mijn collega bood vanmiddag nóg een kerstbrood aan, maar daarvoor heb ik bedankt. Volgens de dozen zijn ze tot 8 januari goed en ik wil nu wel weer eens een échte boterham met beleg hebben. Alles is weer terug bij het oude en sinds vanmiddag ben ik ook weer aan het werk. Ik had donderdag vrij genomen vanwege een 'radiovakantie'. Ik ben in de afgelopen week iets van 22 uur 'in de lucht' geweest inclusief een zeer spontane show op woensdagavond (3 uren) met overblijfselen van de jaren zeventig-singles van nieuwjaarsochtend. Vandaag ben ik 'vrij' van de radio en kan meteen dubbel aan de bak op Soul-xotica. Eerst de aflevering van de 'Eretitel' en straks nog een 'Dodenrit'. 'Don't Answer Me' staat centraal in de 'Eretitel'.

3. John Tabacco (2016)
Heb ik 1984 in 'The Summer Spirit' gehad? Of heeft het dan toch iets met 1969 van doen? Dat laatste is volgens mijn herinnering met 'Cloud Nine' geweest. Het is in ieder geval niet de 'Summer Spirit Of 2016' hoewel ik die, geloof ik, al wel heb gehad. Nee, John Tabacoo heeft bij mijn weten nog niet de hitparade gehaald. Het is een singer-songwriter die zich niet graag in een hokje laat drukken maar intussen alle facetten van de rock heeft behandeld en daarmee als 'eclectic rock' te boek staat. 'Don't Answer Me (I Don't Care)' is de eigenlijke titel van het nummer en het staat op Tabacco's album 'Boson Kabloona Waiting Around' uit 2016. Het is duidelijk het derde wiel aan de fiets en mag vandaag op drie.

2. The Alan Parsons Project (1984)
Nee, ik heb blijkbaar geen 'Summer Spirit Of 1984' gedaan. Heeft het wellicht iets te maken met het overlijden van Cilla Black? Nee, dat is op 1 augustus 2015. Ik pas! Ik zou het antwoord wellicht op Facebook kunnen vinden maar ik ga door met de 'Eretitel'. In 1984 wordt 'Don't Answer Me' van The Alan Parsons Project' op een avond als laatste afgespeeld in Toppop. Voor een acht- of negenjarige is het niet het meest aansprekende nummer maar dan opnieuw... Ik zou ook geen plaat kunnen herinneren uit die tijd waar mijn kameraadje en ik de televisie voor zouden aanzetten. Het is in ieder geval bij vriendjes thuis want bij ons is het een ongeschreven regel dat de televisie niet aan gaat vóór het half zes-journaal. Toch is het een teleurstelling dat Toppop is afgelopen en dat maakt dat ik altijd een melancholisch gevoel krijg bij het horen van deze plaat. Het zou bijna de nummer 1 zijn geweest als ik de nummer 1 niet nog eens had beluisterd.

1. Cilla Black (1968)
Nee, ik snap het echt niet. Ik heb in 2018 niets met 1968 gedaan op de radio en 1984 is eveneens een 'open' jaar in de lijst van de 'Summer Spirit Of'. Bovendien is Alan Parsons al lang uit de hitlijst verdwenen als de zomer aanbreekt. Ik zit nog even te denken aan 'The Summer Spirit Of 1966' want die heb ik, vanaf vinyl, gedaan in twee uren van de sixties-show van een collega toen deze met vakantie was. Hoe dan ook: Priscilla White mag op de eerste plek. Jawel, dat is haar eigenlijke naam. Ze is goed bevriend met The Beatles en dit zorgt ervoor dat Black in 1964 haar doorbraak krijgt als zangeres. Daarbij is Cilla's stem zeer opvallend. In Engeland wordt vaak de vergelijking getrokken met Marmite, het gistextract dat de Britten in lagen over hun geroosterde brood smeren. Of je likt je vingers erbij af óf je walgt alleen al bij de aanblik. Ik ben overigens van de laatste categorie voor wat betreft het broodbeleg. Vroege opnames van Cilla schuren soms tegen mijn irritatie-grens aan, maar later in haar muzikale loopbaan lijkt ze dit steeds beter te beheersen. Deze oorspronkelijk Italiaanse ballade weet Cilla te brengen zonder dat ik negatieve rillingen krijg. Het heeft nóg een pluspuntje: singlehoesjes.nl heeft het fotohoesje in de collectie en dat staat toch weer wat authentieker dan een schoongepoetst plaatje uit een internet-database.

Ik ga de komende week mee lopen in politiek Den Haag zodat ik volgende week driemaal kan 'draaien' en 'schreeuwen'. Ik ptesenteer jullie dan driemaal een titel waarover niet valt te twisten.