Het neemt vrij veel tijd in beslag, maar het is de moeite waard én het is leuk om te doen! Niet dat ik me ooit heb laten leiden door bezoekersaantallen, maar het blijkt dat de berichten nog wel aardig worden gelezen en dat maakt dat ik met alle liefde nog een aflevering er tegenaan gooi. Ik krijg in september 2011 te horen dat de huizen in Steenwijk eindelijk gesloopt zullen worden. In werkelijkheid staan ze nog twee jaar leeg en worden ze verhuurd als anti-kraak voordat de sloophamer er aan te pas komt, maar op zijn minst krijgen wij, oude bewoners, de duidelijkheid waar we al bijna tien jaar om vragen. Het is een cliché maar de tijden veranderen aldoor. Er is een periode rond de eeuwwisseling dat de woningstichting de krappe duplex-woningen aan de straatstenen niet kwijt kan. Als ik in 2000 korte tijd bij de kringloopwinkel werk, staan de huizen aan de Verlaatseweg dichtgetimmerd te wachten op de machines. Een paar jaar later kom ik nog een paar maal over de vloer bij een kameraad die in de Bilderdijkstraat woont. Er is nog steeds een héél klein stukje Bilderdijkstraat over maar de rijen duplexwoningen zijn omstreeks 2004 tegen de vlakte gegaan. Onder luid protest want er is een verschuiving geweest in deze jaren. In het begin van de nieuwe eeuw is er opeens vraag naar betaalbare sociale huurwoningen voor eenpersoonshuishoudens. Daar zijn de duplexwoningen uitermate geschikt voor en de plannen deze in de Rembrandtstraat en de Frans Halsstraat te slopen worden vervolgens jaar na jaar bijgesteld.
Hetgeen niet betekent dat de woningstichting nog wat doet aan de huizen. Okay, de buitenkant wordt nog eens gezandstraald, maar we zijn allemaal afhankelijk van gaskachels terwijl de isolatie te wensen over laat. Ik zeg vaak dat het twee graden kouder is in de slaapkamer dan buiten. Feit is wel dat ik bij winterse kou onder vier dekens lig met drie pyjama's aan. Als de huizen in een betere staat waren geweest? Dan had ik inmiddels een probleem gehad met de platenverzameling en ook de woonkamer zou helemaal vol hebben gestaan met de computers en platenspelers. De huur is zó laag dat er geen huursubsidie mogelijk is. In de negen jaar dat ik daar woon, klimt de huur van 151 naar 170 euro. Een voorkamer en een slaapkamer met een douche in een kast met raampje om het te kunnen luchten. Een keuken met aansluiting voor de wasmachine. Hierdoor kun je slechts één koelkast of fornuis kwijt in de keuken. De wc is in de gang naast de deur de kelder in. Verder heb ik nog een redelijk grote tuin en een losse stenen berging. Helaas werkt het luchten van de douche niet altijd goed en raakt het houtwerk in de slaapkamer al snel aangetast. De keuken heeft in de loop der jaren ook te vaak een lekkende wasmachine te derduren gehad en zakt op eht laatst helemaal in. Bij buurman Robert is ooit iemand tijdens een feestje door de keukenvloer gezakt.
In januari en februari 2012 zit ik de laatste weken in Steenwijk. Vanwege de geringe huur in Steenwijk heb ik besloten de verhuizing op standje 'easy' te doen en desnoods een paar maanden dubbele huur te betalen. De invallende winter maakt dat ik een tijdje weinig kan doen. Ik kan de kachel niet missen in Steenwijk en binnen een dag alles naar Nijeveen brengen behoort ook niet tot de mogelijkheden. Zaterdag 28 januari 2012 is waarschijnlijk het hoogtepunt van de winter. Ik ben al vroeg wakker geworden en zit achter de laptop in de woonkamer. Ik heb een handeltje ontdekt op Ebay dat erg mijn interesse heeft: Een voormalige Mod-dj doet zijn platen van de hand. The Cooperettes en The Dixie Cups zijn de eerste twee die ik op vrijdagavond win in de veilingen. Op zaterdag volgen nog meer titels. De platen worden geleverd in authentieke kartonnen hoezen met plastic 'inners'. Een aantal van de singles heeft de hoezen moet afstaan aan 'duurdere' aanwinsten in de Blauwe Bak.
232. New Girl-Accents (US, M-Pac!, 1964)
233. Candy-The Astors (UK, Atlantic, 1965, re: 1969)
234. It's Too Late-Bill Deal & The Rhondells (US, Buddah, 1972)
235. Help Me Find The Way-Detroit Shakers (UK, Counsel, 1977)
De 'Northern Soul Jukebox' doet zijn werk in de verzameling. 'New Girl' is één van de eerste plaatjes die ik hoor op de dvd-r bomvol Youtube-rips en een paar cd's naar nu blijkt. Ik heb de tien pond er graag voor over gehad. De invloed van de dvd-r speelt acht jaar later nog altijd. Het plaatje van Accents wordt aanvankelijk uitgebracht met de cryptische titel 'Spring Song' maar de platenmaatschappij beseft al snel dat het een titel moet hebben welke de luisteraars horen in de plaat. Het zet al met al geen zoden aan de dijk maar het maakt wel dat deze oplage 'not done' is op 'serieuze' soul-feesten. The Astors is vorig jaar nog Week Spot geweest. Een zeer vroege Isaac Hayes-productie en je kan horen dat de man het in de vingers heeft. Bill Deal & The Rhondells maakt eveneens deel uit van de 'Jukebox' en eigenlijk ben ik altijd van mening geweest dat je met je tengels van Carole King's 'It's Too Late' moet afblijven. Detroit Shakers heeft in 2012 nog eens een bericht gekregen. Dit is de beroemdste 'cover-up'. Feitelijk een album-track van de Amerikaanse Outsiders met de titel 'Lonely Man'. Binnenkort nog zo'n 'cover-up' in deze serie. 45cat maakt onderscheid tussen de Soul Cat-uitgave en deze op Counsel en noemt de laatste een bootleg. Dat zijn het feitelijk beide. De Soul Cat-uitgave heeft een nummer van The Rainbows op de keerzijde, de Counsel heeft aan beide kanten hetzelfde nummer van The Outsiders. The Astors staat in 2020 nog altijd in de koffers. Bill Deal moet genoegen nemen met de reserve-Blauwe Bak en Accents en Detroit Shakers staan in de Ere-Blauwe Bak.
236. Bongo Rock-The Incredible Bongo Band (UK, MGM, 1973)
237. But It's Alright-J.J. Jackson (UK, Mojo, 1966, re: 1971)
238. Let's Copp A Groove-Bobby Wells (UK, Beacon, 1968)
239. Crying Days Are Over-The Illusions (UK, HIB, 2011)
Kijk! Dat bedoel ik dus! Ik wil toch nog eens kijken of we al iets meer weten over The Illusions en plots schrijf ik een lang commentaar onder de release-info van de single. Zo ben je gauw een uurtje of twee zoet met deze serie. Enfin, we weten nog steeds helemaal niks over The Illusions en volgens mij heeft de plaat ook geen officiële release gekregen tot zover de 'audition copy' geen officiële release was. Voor de goede orde: Het zijn nieuwe dames vocalen over een licht opgevoerde 'Exus Trek' van Luther Ingram. De single is uit sinds de eerste week van 2012 en ik koop mijn exemplaar op 5 februari. De overige drie zijn van de Ebay-veilingen die op zaterdag 28 januari aflopen. Ik betaal in deze tijd nog wel eens teveel voor een plaat hoewel ik J.J. Jackson voor het startbedrag heb. Voor Incredible Bongo Band moet ik mijn bod regelmatig bijstellen maar ook deze is desondanks nog voordelig geweest. Alle vier singles maken deel uit van de koffers.
240. Stop & Get A Hold Of Myself-Gladys Knight & The Pips (UK, Tamla Motown, 1965, re: 20??)
241. Janice-Skip Mahoney (UK, Soul, 1980, re: 20??)
242. Baby I Need You-T.J. Williams (UK, Soul, 1968, re: 20??)
243. Do I Love You-Frank Wilson (UK, Soul, 1965/1979, re: 20??)
Dit is de eerste keer dat ik zaken doe met dé bootleg-producent van Engeland van de laatste vijftien jaar. Bootlegs zijn geen vervalsingen van het origineel maar eerder een aanvulling. Toch zijn er gemengde gevoelens bij het handelen van deze man en een hetze maakt dat hij sinds 2017 is verbannen van Discogs. Momenteel handelt hij op Ebay en ik koop zo nu en dan nog iets van hem. Gladys Knight & The Pips is de allereerste Week Spot en het valt op dat de Week Spot eerder is dan de aanschaf van de plaat. Dat zal later ook nog eens gebeuren met The Ad-Libs. Op 9 februari koop ik vier singles bij deze gast. Skip Mahoney, T.J. Williams en Frank Wilson vormen een pakketje van drie en zijn spotgoedkoop. Gladys Knight oogt authentiek maar is zo nep als maar kan. De single is in 1965 niet in Engeland uitgebracht en al helemaal niet met een groen en wit demo-label. Een andere Maxx-single (waar Knight op dat moment onder contract is) wordt in de jaren zeventig uitgegeven door Contempo en staat dus op mijn zoeklijstje. Op de keerzijde staat 'Rode By The Place' van David Ruffin uit 1977 en tegen die tijd heeft de Engelse Motown de groene met witte labels ook al overboord gezet. Skip Mahoney is gekoppeld aan 'Have Some Everybody' van Flaming Emeralds. Dit nummer uit 1977 en Mahoney uit 1980 zijn latere favorieten in The Casino in Wigan. T.J. Williams verschijnt oorspronkelijk op het Josie-label in 1968 en deelt het vinyl met 'Funky Funky' van Betty Brooks. Dat nummer heb ik nooit echt begrepen. Ik zie nu dat het een instrumentaal nummer is dat in vele verschillende hoedanigheden is gebruikt, steeds met dezelfde producer: Major Bill Smith. Op de b-kant van een Bobby Valerio-single heet het 'Soul Of A Man' en het doet ook dienst als b-kant voor Bruce Channel. Het prijsnummer is echter het overheerlijke 'Baby I Need You' van T.J. Williams en dat reken ik als a-kant. Frank Wilson heeft de gezochte stereo-versie op kant 1 en een totaal onbruikbare instrumentale versie op de keerzijde. De opname is uit december 1965 maar het zal niet eerder verschijnen in 1979 nadat een zeldzaam origineel als Eddie Foster (cover-up) The Casino op stelten heeft gezet. Alleen Frank Wilson staat in de Ere-Blauwe Bak en de rest in de koffers.
244. Spilt Milk-Alfreda Brockington (UK, Goldmine Soul Supply, 1967, re: 2005?)
245. Hit The Road Jack-Helen Reddy (UK, Jazz Classics, 1972, re: 2009)
246. This Time I'm Loving You-Venicia Wilson (UK, Goldmine Sevens, 2000, re: 2002)
247. I'll Be There-The Gems (US, Tru-Glo-Town, 1967, re: 197?)
En zo zijn we twee uren verder. Wederom veel opgestoken in dit uur! Ik had maandag een correctie gegeven op Venicia Wilson op 45cat en heb nu geleerd dat de zanger op 'Soul Sound' van The Jokers ene Jesus Harvey is geweest. Harvey & The Jokers is dus geen vergissing met Dru Harvey & The Jokers, een populaire live-band in Yorkshire in de jaren zestig. Venicia is één van de projecten met The Four Vandals van Ian Levine. Hij wil beide platen introduceren in de 'scene' als niet eerder uitgebrachte jaren zestig-opnames. Het lekt snel uit en sindsdien zijn ze 'not done'. Goldmine probeert hetzelfde grapje nóg eens in 2002 en spelt haar naam nu als Venetia Wilson. Alfreda heeft in 2015 een uitgave op Record Shack gekregen met The Elegant Shades op de keerzijde. Beide opnames zijn uit 1967 en worden tegengehouden door de platenmaatschappij omdat ze seksueel té expliciet zouden zijn. De Goldmine-uitgave (niet in de boeken?) heeft 'Nicer Girl' van The Assassins op de flip. Een andere onuitgebrachte plaat die ze rechtstreeks van de knetterende acetaat draaien. Helen Reddy is een album-track en een bijzonder aardige funky bigband-uitvoering van de klassieker. Op de b-kant staat 'Right Now' van modjazz-zangeres Salena Jones dat in de jaren tachtig wordt gecoverd door Siouxsie & The Banshees. De eerste drie reken ik op 16 februari af. Vier dagen later volgt The Gems. Ik ga op een zondagmiddag lopende naar Nijeveen om de post te checken. Ik wil daarna door naar Meppel, chinees eten en met de trein terug naar Steenwijk. De heenweg ga ik over de Gasthuisdijk en krijg een hagelbui onderweg. Het deert me niet want ik heb juist The Gems in de oordoppen. Ik besluit terug naar Steenwijk te lopen en een paar uren later ben ik de eigenaar van deze bootleg. Alfreda staat in de Ere-Blauwe Bak en de overige drie in de reserve-Blauwe Bak. In de volgende aflevering ga ik de oversteek naar Nijeveen maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten