maandag 27 januari 2020

Blauwe Bak Veteranen deel 25



Ik zal de komende dagen even flink aan de bak moeten met Soul-xotica! Aan informatie voor berichten is op zichzelf geen gebrek want ik ga morgen de singles van Mark van het postkantoor in Havelte halen. Toch is het waarschijnlijk dat deze als 'Singles round-up'-afleveringen van februari gepresenteerd gaan worden. Dan kan ik immers ook de nummers even rustig op me laten in werken en aan voer voor de 'Eindstreep' van vrijdag is er bepaald geen gebrek! Jullie hebben nog een 'Singles round-up' te goed van de singles van Albert en ik heb zojuist de foto genomen van de zeventien plaatjes. Ik begin vandaag echter met het vijfentwintigste deel van de 'Blauwe Bak Veteranen'. We zijn vorige week gearriveerd in 2012, het jaar dat ik serieus aan een Northern Soul-verzameling ga bouwen. We schieten in deze zestien singles maar liefst drie weken op. De eerste singles zijn nog het restant van Buydiscorecords van 6 januari en de laatste twee heb ik precies acht jaar geleden in een Ebay-veiling gewonnen.

Als ik in 2003 in de Rembrandtstraat in Steenwijk kom wonen, heb ik hoegenaamd geen geld en zin in vloerbedekking leggen. In plaats daarvan koop ik bij een kringloopwinkel een gigantische stapel tapijttegels. Deze zijn vast afkomstig uit een kantoorpand, het is dat soort grijze vloerbedekking. Dubbelklevend plakband en andere benodigdheden om de tegels op hun plek te houden, zijn evenmin opgenomen in de begroting en al snel ontpopt de woonkamer zich als een zee met eilandjes van opgeschoven tapijttegels. Het heeft een houten ondervloer welke nog erg solide is en de laatste jaren neem ik genoegen met hout. In Nijeveen moet ik dan wel vloerbedekking hebben en daarvoor gebruik ik een deel van de verhuispremie dat niet op gaat aan platen. Raadt eens wat ik ervoor koop? Juist! Vinyl! Oranjerood vinyl in de kamer, voor een paar overige vertrekken blauw (als ik me niet vergis?). Voor de eigen slaapkamer heb ik een stukje zeer hoogpolig tapijt op de kop weten te tikken. In het eerste weekend van 2012 ben ik nog druk aan het oriënteren op het gebied van vloerbedekking en ik moet bekennen: Het valt me allemaal zwaar tegen. Vooral als blijkt dat er ook nog een ondertapijt moet komen. Het zal echter nog bijna twee maanden duren voordat het vinyl wordt gelegd. Intussen fiets ik geregeld naar Nijeveen om de waterleiding in te pakken met kranten. Het is moeilijk voor te stellen maar exact acht jaar geleden geniet Nederland van de ijspret. Omdat de kachel van de vorige bewoners bij het schroot is gegaan en ik mijn gaskachel niet kan missen in Steenwijk is het een zaak om de waterleiding flink in te pakken en op het beste te hopen. Ik zal kort daarop nog wel een andere gaskachel kopen en plaatsen maar deze wordt pas in in de winter van 2012/13 daadwerkelijk aangesloten.

216. Run Baby Run-The Newbeats (UK, London Hickory, 1965, re: 1971)
217. I Love Music-The O'Jays (UK, Philadelphia, 1975)
218. Breaking Up Somebody's Home-Ann Peebles (UK, London, 1972)
219. Hey Girl-Ponderosa Twins + One (US, Horoscope, 1970)
Ik leer net dat The Newbeats eigenlijk 'Am I Not My Brother's Keeper' als a-kant heeft. Het levert een flinke discussie op op 45cat want het is 'Run Baby Run' dat eventueel de tiende plek in de Engelse hitparade zal bereiken. 'Run' is dan al een paar jaar erg favoriet in de Northern Soul-beweging en er is al eens een bootleg van verschenen. Het Engelse London is in de vroege jaren zeventig bezig met het heruitbrengen van de oude Hickory-hits van The Newbeats en de zesde single krijgt een heruitgave omdat het gewild is in de 'scene'. Toch besluit men het meer actuele 'Brother's Keeper' tot a-kant te bombarderen hoewel het onwaarschijnlijk is dat die kant ooit op de radio is gedraaid. The O'Jays heeft als bonus de volledige albumversie op de b-kant. De snelheid dient wel aangepast te worden tot 33 toeren. The Newbeats staat anno 2020 in de Ere-Blauwe Bak en de rest moet tevreden zijn met de reserve-Blauwe Bak. Ponderosa Twins Plus One is vrij recent nog eens 'Classic Week Spot' geweest. Ik vermoed dat dit in 2017 is geweest?

220. I'm Satisfied-The San Remo Golden Strings (US, Ric-Tic, 1965)
221. I'm Gonna Change-John Schroeder Orchestra (UK, Alaska, 1975)
222. The Other Man-Swamp Dogg (UK, DJM, 1976)
223. You Got To Pay Some Dues-Willie Tee (UK, Sonic Wax, 196?, re: 2010)
Ik ben enigszins verbaasd over het feit dat San Remo Golden Strings de originele single is. Ik heb lange tijd gedacht dat het een bootleg moest zijn, maar de labels zijn identiek. Als Motown in 1966 Ric-Tic op koopt, zit The San Remo Strings bij het pakket in en 'Festival Time' wordt opnieuw gepromoot en tot een hit gemaakt. John Schroeder doet hier een instrumentale uitvoering van een album-track van The Four Seasons welke door The Velours op single is uitgebracht. De laatste is erg in trek in 1975 maar moeilijk om aan te komen en Schroeder's versie dient ervoor om de dans-routines thuis te leren en in de club op The Velours in praktijk te brengen. Ik heb twee singles besteld van Swamp Dogg maar eentje blijkt niet meer voorradig te zijn. 'The Other Man' is een kruising tussen country en disco maar is een winnaar gebleken voor mij. Willie Tee is een eenzijdig bespeelbare demo van Sonic Wax, het platenlabel van de broer van de eigenaar van Rarenorthernsoul en Buydiscorecords. Het nummer is vóór 2010 nooit officieel uitgebracht. Swamp Dogg staat nog altijd in de koffers en de overige drie in de reserve-Blauwe Bak.

224. You're The Fool-The Three Degrees (US, Roulette, 1970)
225. Panic-Reparata & The Delrons (US, Eric, 1968, re: 1981)
226. You're Gonna Miss A Good Thing Baby-John Bowie (UK, Goldmine Sevens, 1967, re: 2002)
227. Big Thing-The Sapphires (UK, ABC, 1965, re: 1978)
The Three Degrees is de laatste van de Buydiscorecords-platen van 6 januari. De volgende dag bestel ik Reparata & The Delrons en de achtste januari de platen van John Bowie en The Sapphires. Het moge duidelijk zijn dat de 'Northern Soul Jukebox' haar goede werk verricht. 'Panic' is oorspronkelijk de b-kant van het licht-psychedelische 'Saturday Night Didn't Happen' en een opvolger van 'Captain Of Your Ship'. 'Panic' is dé tune in de Northern Soul van de vroege jaren zeventig, nog altijd een maniakale beuk-plaat. Ik word gegrepen door John Bowie op de 'Northern Soul Jukebox' en ben erg gelukkig om een redelijk voordelige uitgave te vinden van deze Goldmine Sevens. De Sevens zijn collector's items op zichzelf geworden en de laatste keer dat ik eentje zag, was die flink duur. Nog steeds stukken minder dan de duizend pond die zes jaar geleden werd betaald voor een originele persing. Op de b-kant staat het minstens zo obscure 'Something's Bad' van The Nomads. The Sapphires deelt deze single met 'Playing Hide And Seek' van Eddie Regan. ,,Een veel gezochte plaat in de Northern Soul, maar dan opnieuw... er zijn mensen die koude spaghetti lekker vinden", is het snoeiharde oordeel van een recensent van Blues & Soul Magazine. Three Degrees en John Bowie hebben de grote eer om na acht jaar nog altijd in de koffers te staan. De overige twee staan min of meer te verstoffen in de Ere-Blauwe Bak.

228. I Don't Want To Talk About It-Nancy Ames (US, Epic, 1966, re: 1979?)
229. The Slow Fizz-The Sapphires (UK, Probe, 1966, re: 1974)
230. Shing-A-Ling-The Cooperettes (US, Brunswick, 1867, re: 1975?)
231. Gee Baby Gee-The Dixie Cups (US, Red Bird, 1965)
Op zondagavond 13 januari 2012 blijf ik de halve nacht op omdat de veiling van Nancy Ames afloopt. Het betreft dan een originele gele Epic-uitgave. Ik maak die avond kennis met 'sniping software'. De laatste minuut buitelen de bieders over elkaar heen en ik kan het handmatig niet bij houden. Intussen heb ik al een alternatief gezien: Een iets latere persing met oranje labels. Dat moet hem dan uiteindelijk maar worden! 'The Slow Fizz' heb ik oorspronkelijk op een cd staan en nu ik toch bezig ben met de Northern Soul wil ik ook deze op vinyl hebben. Het Engelse label vermeldt 1973 als verschijningsjaar maar alle bronnen bevestigen dat de plaat officieel in 1974 in de handel is gebracht. Een originele Cooperettes heeft onlangs ruim 300 euro opgebracht in een veiling. Deze met de gouden labels is nog vrij eenvoudig en goedkoop te bemachtigen. 45cat vermeldt het als een label-variatie maar niemand is zeker of dit een officiële release of een bootleg voor de Engelse markt is geweest. 'Gee Baby Gee' is de tweede b-kant van 'Iko Iko' van The Dixie Cups. De laatste twee heb ik op vrijdag 27 januari 2012 gewonnen in een veiling. De volgende dag zijn er meer uit dezelfde veiling en daar trap ik volgende week mee af. Nancy Ames staat nog altijd in de koffers en The Sapphires in de reserve-Blauwe Bak (bij de overige singles van The Sapphires). De andere twee moeten genoegen nemen met de reserve-Blauwe Bak.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten