Ik moet toegeven: Oud en nieuw is wel eens spannender geweest voor mij dan de laatste jaren. Niet alleen laat ik mijn neus niet meer buiten zien, maar ook 'moest' ik in de laatste minuten van het oude jaar nog van allerhande rituelen doen. Dat zijn dan vooral platen die ik op het moment zélf gedraaid wil hebben. Tegenwoordig is alleen 'Everything's Gonna Be Alright' van P.P. Arnold nog onderdeel van de traditie, het is altijd de eerste plaat die ik in het tweede uur van 'Happy New Ears' draai, de radioshow op oudejaarsavond. In Engeland is het nog maar elf uur als hier de champagnekurken knallen en dus loop ik steevast een uur achter met mijn nieuwjaarsviering. In de tijd dat ik nog bij mijn ouders woon, heeft Hommerts meestal een feesttent staan en gaan we pas na afloop slepen met wrakken van de plaatselijke garagehouder om een fikje te stoken op de afslag naar Heeg. Op oudejaarsavond 1997 loop ik wat verloren door York. Het zal de eerste dag van een langere tijd in Engeland zijn. In 1998 vier ik 'hogmanay' (het Schotse oud en nieuw) in een dorp op de grens van Engeland en Schotland. Weer een jaar later ben ik alweer terug in Nederland en heb ik gepland om de nieuwe eeuw in te luiden met de 'eclips-ploeg'. Zo begin ik de 21e eeuw op een plaats waar menigeen niet dood wil worden gevonden: Koudum.
In De Bilt hangt voor de kerst een grimmige sfeer. Van de groep gaan twee met de kerst weg. Ik heb bezoek aan ouders en vrienden in Friesland gepland en H. zal ook met zijn vriendin elders verblijven. Ik heb met H. al een aantal malen woordenwisselingen gehad en we staan elkaar naar het leven. Ik weet niet waarop ze zich baseren maar iedereen is 'bang' dat ik tijdens de kerst in De Bilt zal blijven. Niets is minder waar: Ik kijk al weken er naar uit om even uit deze verstikkende omgeving te zijn en 'thuis' bij de familie. Ik vertrek dus gewoon op kerstavond. Op eerste kerstdag blijkt H. nog rond te lopen in het huis en beklaagt zich over het lawaai van de 'thuisblijvers'. Daar vormt een ander conflict en maakt dat H. met koffers en al de gemeenschap verlaat. Dat is bij thuiskomst de eerste goede hoop voor 2000! Tot en met oudejaarsdag ben ik bij mijn ouders. Ik fiets intussen een beetje in de omgeving en kom weer op plekken waar ik in twee jaar niet ben geweest. Op oudejaarsdag 1999 ga ik Sneek in om een cd uit te zoeken die de 20e eeuw voor mij moet besluiten. De keuze valt op de 'Greatest Hits' van Fleetwood Mac. Een album waar ik de maanden erop heel veel plezier zal hebben tijdens huishoudelijke taken in De Bilt. Tegen de avond stap ik op de bus naar Koudum. Ik herinner me nog de waarschuwing van mijn moeder: Ze doet alsof ik nog nooit een jointje zou hebben gerookt? Echt, moeder? Dus je dacht werkelijk dat we met een glas melk en een theebiscuit naar de verduisterende zon hebben gekeken???
Mijn vader is geboren en getogen in Koudum maar daardoor gaat het dorp niet opeens als een tweede thuis aanvoelen. Integendeel juist. De broers komen oorspronkelijk uit Koudum. De jongste woont met zijn leuke vrouwtje in het dorp en de andere in een woonwagen nabij Steenwijkerwold. Ik ben de broers en hun vrouwen tegengekomen op het Dicky Woodstock-festival van 1998 en met nog een stel vormen we een hechte club. Toch is de zonsverduistering in de zomer van 1999 'heftig' geweest voor de onderlinge vriendschappen en rond oud en nieuw zijn de eerste scheuren zichtbaar. We zullen een paar maanden later nog een totaal mislukt voorjaarsfeest hebben en dan valt de club definitief uit elkaar. De reden dat ik op deze oudejaarsavond naar Koudum ga is niet eens zozeer vanwege het echtpaar, maar het meeste vanwege de vrouw. Hij moet nog wiet halen en wil me mee hebben maar ik blijf me verzetten. Hij vertrouwt me voor geen meter, maar daar hoeft hij geen angst voor te hebben. Wel vind ik het veel meer 'quality time' geven om met zijn vrouwtje op de bank te zitten praten dan met hem. Het ligt er deze oud en nieuw duimen dik bovenop en dat maakt de sfeer ook al wat grimmig. Na twaalf uur schuifel ik met hen het dorp in en we gaan op bezoek bij hun vrienden en de ouders van de broers. Op nieuwjaarsdag arriveert de rest van de club. We gaan die avond eten bij de chinees en uiteraard rekenen we onze eigen porties af. Ik heb de kassabon van 1 januari 2000 nog lang in de portemonnee bewaard. 's Avonds speelt er een band in de sporthal van Koudum en dat is dus gewoon ouderwets feest. De volgende dag heeft iedereen een kater en ook dan wordt her en der alweer eens gekat. Ik rij die avond met Des mee terug naar De Bilt nadat ik thuis wat spulletjes heb opgehaald. Mijn ouders zijn niet thuis en dat weet ik: Mijn zus is 12,5 jaar getrouwd en viert het met een etentje met de ouders.
Wat zou een mens allemaal wel niet hebben kunnen doen op de laatste avond van de twintigste eeuw? Ik kan momenteel genoeg alternatieven bedenken maar een oud en nieuw met goedkope pils en wiet in een dorp waar ik niemand ken? Nee, dat staat er niet tussen voor mij. Ik denk dat ik daags na deze viering nog wel enthousiast ben geweest maar achteraf gezien is het een verloren avond voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten