,,Zondag een rondje over de Woldberg?". Dat bericht verschijnt vrijdagavond op mijn telefoon. Maar natuurlijk! Het is al een kleine traditie aan het worden dat we in het nieuwe jaar een rondje maken over de Woldberg en het kersverse jaar inluiden met een drankje bij Fredeshiem. ,,Waar zullen we afspreken?", is de volgende vraag. Dat laat ik even in het luchtledige hangen zonder dat ik een reden kan bedenken. Als één van de twee is verlaat dan wordt de ander gedwongen om minuten lang te ijsberen in het bosrijke gebied, dus laten we dan toch maar bij haar moeder afspreken in Steenwijk. 'Tussen twee en half drie' wordt okay bevonden en ik ben er om twintig over twee. Ik heb het er dan al ietsje van genomen want ik ben langs de hunebedden van Havelte en de kazerne naar Kallenkote gefietst. ,,Ik heb echte Goudse stroopwafels". Ik moet bekennen dat ik niet zoveel weet van stroopwafels, alleen dat ik de hele goedkope huismerken probeer te ontwijken. Het is een lekkere koek maar ik heb niet echt vergelijkingsmateriaal. Na een kopje koffie en een stroopwafel gaat de jas weer aan en lopen we naar buiten.
Als het écht moet, fiets ik gerust de wereld rond. Alleen...? Als het niet beslist hoeft, mag het van mij ook best een beetje minder. Van Steenwijk naar de Woldberg is vast een kilometer of vier. Op de Woldberg zelf willen we ook al snel drie kilometer lopen. Al met al wandel je dan tien kilometer terwijl ik ook nog op de fiets terug naar Uffelte moet. Gelukkig is W. het met me eens en we besluiten eens iets anders te doen. Het park, Ruxveense Plas en de Kamp komen ter sprake. Daar is wel een combinatie van te maken. Eerst Rams Woerthe in, het stadspark van Steenwijk in Engelse landschapsstijl. We verlaten het park bij de rioolzuivering en lopen langs het water naar de Verlaatseweg. Ik ben flink ingepakt en dat is maar goed ook! Op de terugweg is het flink koud hoewel ik op de heenweg een beetje heb gezweet. De zon maakt het aangenaam weer voor een buitenactiviteit. We lopen rondom de Ruxveense Plas waar ik de bovenstaande foto maak. Het gebeurt niet vaak dat we samen op de foto komen, dus alleen al de schaduwen zijn vrij uniek. Het wandelen rond de Ruxveense Plas brengt voor ons beiden herinneringen omhoog en ook dat we eens samen hier zouden zonnebaden. Ik heb toen twee uren tevergeefs gewacht en ben naar huis gegaan. Toen W. alsnog arriveerde, was ik net vertrokken. We hebben het dan over het uiterste begin van onze vriendschap, vermoedelijk in 2006 of 2007. De Ruxveense Plas is al jaren verboden zwemwater geworden en ook het strandje is opgeruimd. Het was op het laatst al niet fris om daar te zwemmen. Ik herinner me nog goed dat ik eens tot de knieën in het water ben geweest en dat er toen een laagje roest op mijn benen lag.
Dan gaan we richting Zuidveen en vlak langs het huis van een oude kennis. W. weet te herinneren dat we er nog eens samen zijn geweest op een middag. Het was de tijd dat we beide nog graag een drankje tot ons namen en bij mij zijn bepaalde herinneringen opgetrokken in de alcoholdampen. In Zuidveen wijs ik naar de grote ijsco die buiten de snackbar staat. W. hoeft geen ijsje en ik heb opeens zin. Ik eet dus een Magnum Almond terwijl we door Zuidveen lopen en de Kamp opzoeken. Het is nog een wonder dat we anno 2020 over de ongerepte Kamp kunnen lopen. Een jaar of tien tot vijftien jaar geleden heeft de gemeente snode plannen om een woonwijk te doen verrijzen op de landerijen. Hoewel het alibi flinterdun is, ken ik mensen die erop aandringen dat het een grote historische waarde heeft. De Spanjaarden zijn hier geweest en deze hebben geduldig gewacht totdat ze Steenwijk in beslag konden nemen. Dat is uiteraard nooit gelukt. In Steenwijk-West werden de Spanjaarden altijd als reden genoemd waarom er gras tussen de tegels groeide. Anno 2020 lijkt het definitief van de baan en heeft de gemeente zelfs geïnvesteerd in een fraai fietspad door het gebied. Wij lopen over een onverharde weg en kunnen in principe ook de eerstvolgende afslag nemen. Het is dan inmiddels half vijf en de zon begint te verdwijnen en dat maakt het meteen een stuk frisser. We lopen door het centrum van Steenwijk waar ze tóch een koopzondag hebben (werd niet op de website genoemd die ik had geraadpleegd). Hoe dan ook: De Primera is al dicht als die überhaupt open is geweest. Ik heb nog wel dampvloeistof dus echt dringend was het niet.
Bij haar moeder drink ik nog een kopje koffie en geniet van twee stroopwafels. Het is al half zes geweest als we afscheid van elkaar nemen. Ik fiets terug naar Uffelte en ben om klokslag zeven uur thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten