Het is precies een kwart eeuw geleden dat Horrible Dying het debuutoptreden gaf in de dorpskroeg in Hommerts. Ik heb hier echter in 2012 al eens over geschreven en kan niet een nieuwe invalshoek vinden. Laat me dan meteen verder gaan met het grootste nieuws van 13 januari 2020: Ik heb vandaag te horen gekregen dat het postbedrijf me in vaste dienst gaat nemen. Het jaarcontract was al driemaal verlengd en dus had ik het kunnen weten? Toch heb ik hier nooit rekening mee gehouden en komt het vanmiddag als een totale verrassing. Ik lig een paar berichten achter op schema en ga nog even nadenken over wat ik straks ga doen. Bij voorkeur iets 'gezelligs' en ook omdat ik nog geen foto heb genomen voor de vijfde 'Singles round-up'. Nu eerst de volgende zestien uit de partij van Albert en wederom in dezelfde opstelling als gisteren.
* Juan Luis Guerra- Burbujas De Amor (Duitsland, Ariola, 1990)
* Guns'n'Roses- November Rain (Duitsland, Geffen, 1991)
* Chesney Hawkes- The One And Only (EEG, Chrysalis, 1991)
Juan Luis Guerra heb ik eind 1991 gekocht bij V&D toen de single na maanden op de hitparade eindelijk in de rijksdaalder-bak terecht kwam. Niet dat ik een hele grote 'fan' ben van het nummer maar desondanks 'ademt' het de zomer van 1991 voor mij en voor een knaak wil ik de zomer nog vaak herleven. Chesney Hawkes heb ik ergens in de nieuwe eeuw gekocht op single. Ook deze zijn dus beschikbaar voor de liefhebber. 'Zéér zware ruis', heeft iemand geschreven op het hoesje van Guns'n'Roses. Het zou me niets verbazen dat dit in de persing zit, want met bijna negen minuten op 45 toeren zitten is de groef bijna een egale massa in het vinyl. Ik moet zeggen dat ik het probleem niet hoor, maar misschien komt het ook doordat de single al een beetje kraakt. Ik ben er in ieder geval erg blij mee want het is een mooie 'double-sider' met 'Sweet Child O'Mine' op de keerzijde.
* Indecent Obsession- Kiss Me (Duitsland, MCA, 1992)
* Innocence- Silent Voice (EEG, Cooltempo, 1990)
* Iron Maiden- Be Quick Or Be Dead (EEG, EMI, 1992)
Indecent Obsession moet ik hebben gemist in 1992 of daagt het toch heel in de verte. Het zit voor mij in de hoek van INXS en dat is een onderdeel van de rock waar ik anno 1992 geen oren naar heb. Achtentwintig jaar later vind ik het best aardig voor een zondagavond. In de begin jaren negentig haal ik mijn neus op voor Cooltempo, maar tegenwoordig begin ik de 'sound' steeds meer te waarderen. Temeer omdat er nog legio 'modern soul'-releases zijn in 2020 die rechtstreeks zijn beïnvloed door het geluid van Cooltempo. Een harde beat, een eenzame trompet en een soulvolle zangeres. Wat heb je nog meer nodig? Nou, wat te denken van harde gitaren? Ook Iron Maiden is 'not done' in 1992. Een schreeuw uit het verleden, hoewel Henk Westbroek de spanning weet op te drijven met de release van 'Bring Your Daughter To The Slaughter'. 'Be Quick Or Be Dead' klinkt ook alsof het in 1982 van de Maiden afkomstig zou kunnen zijn.
* I Spy- Welcome To The News (NL, New Nova, 1989)
* Quincy Jones- Tomorrow (Duitsland, Qwest, 1989)
* Nick Kamen- I Promised Myself (Duitsland, WEA, 1990)
* Kris Kross- I Missed The Bus (NL, Columbia, 1992)
Nick Kamen heb ik reeds sinds 1992 in de bakken staan met dank aan het Sneker café 'De Koopermolen'. I Spy is zo'n band die een belletje doet rinkelen maar dat volgens mij niet meer actief is als ik het uitgaanscircuit ontdek. 'Welcome' klinkt wel lekker eigenwijs. Op de single van Quincy Jones horen we opnieuw Tevin Campbell die ik eerder in de 'Singles round-up' heb gehad. De plaat heeft geen goede herinnering en dat is dertig jaar later niet veranderd. 'You can't have 'em all'. Vervolgens het duo Kris Kross, ofwel de knapen die hun broeken achterstevoren aan hebben. Bijna dertig jaar later is het eigenlijk best grappig, maar destijds erg irritant en bijna onvergeeflijk.
* La Farce- Leaving (NL, Corduroy, 1989)
* Huey Lewis & The News- Couple Days Off (EEG, EMI USA, 1991)
* Leyers, Michels & Soulsister- Through Before We Started (EEG, EMI, 1990)
De laatste zat afgelopen jaar in een pakket van Albert en heb ik reeds aan mijn favorieten toegevoegd. Ik denk dat dit exemplaar naar Denemarken moest gaan als mijn broer hem nog niet heeft. Corduroy is ooit een Nederland sub-label van Mercury maar in 1989 valt het onder CNR. Arnold Mühren doet de productie en ik verwacht meteen stoere rock. Niet echt dus... Een ballade met piano. De b-kant neigt nog iets meer naar de rockballad-kant. Niet onverdienstelijk gedaan maar ook geen wonder dat het geen hit is geweest. Na de tamelijk kleurloze rock-hits uit de jaren tachtig keert Lewis in 1991 terug met een onvervalste bluesrock-sound. En dat past hem op zichzelf prima!
* Londonbeat- A Better Love (Duitsland, Anxious, 1990)
* Londonbeat- You Bring On The Sun (Duitsland, Anxious, 1992)
* Madonna- Who's That Girl (Duitsland, Sire, 1987)
De laatste heb ik uiteraard al wel en ik zal even moeten zien welk exemplaar het beste klinkt. Van Londonbeat kan ik niet snel teveel hebben en het treft dat ik dit duo nog niet in de verzameling heb. 'A Better Love' heeft echter wel last van een ruis, maar ook hier kan ik op zichzelf ook wel mee leven. 'Sun' klinkt nog altijd even fris als in 1992 en deze moet ik nu snel af zetten. Ik heb hem de afgelopen week al te vaak geprobeerd te fluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten