De eerste titel uit de 'Singles round-up' van vorige week is in gezonde toestand gearriveerd. Een meevallertje! Origineel is niet te komen aan dit plaatje en ik had verwacht dat de jaren zeventig-replica op styreen zou zijn. Dat kan die evengoed zijn, maar mijn exemplaar is op vinyl en duidt wellicht op een jaren tachtig-uitvoering? Bij veel Amerikaanse singles uit de zestiger en zeventiger jaren heb je geen keuze tussen vinyl of styreen, maar in geval van zo'n stamper betekent het dat het geluid zelfs na achthonderd keer draaien zuiver blijft. De plaat die ik volgende week aan jullie ga voorstellen in het kader van 'Singles round-up' (de informatie omtrent de artiesten is té gering voor een Week Spot) heeft een geduchte reputatie in de Engelse Northern Soul. Repro's zijn over het algemeen 'not done' onder dj's en verzamelaars, maar in dit geval wordt het oogluikend toegestaan. De bootleg heeft dus een cult-reputatie en dat geldt zeker ook voor onze Week Spot. Het plaatje is niet aan te slepen in Engeland en dat terwijl je hem vrij eenvoudig kan bemachtigen in ons land. Sommigen hebben al een 'snelle handel' ontdekt. Mijn eerste exemplaar gaat echter nooit weg en deze draagt deze week het predikaat 'Week Spot': 'I've Got The Need' van Spooky & Sue (1975).
Een archief van 4,5 jaar Soul-xotica levert niet alleen een schat aan muzikale informatie op, het is bovendien leuk voor mij om zo nu en dan even te kijken wat ik op deze dag in 2010 of 2011 heb gedaan. Of, zoals vaker, wanneer ik nu precies die ene plaat heb gekocht. Sinds eind 2010 hou ik jullie hier op de hoogte van mijn platenaankopen. Van, zoals in het begin, nieuwe elpees tot en met schaamteloos kostbare euro's verbrassen aan een paar matige singles: Iedere schijf vinyl dat in deze vier jaar door mijn deur is gekomen, is ergens op Soul-xotica gememoreerd. De datum wanneer ik Spooky & Sue heb gekocht, weet ik niet uit mijn hoofd. Wél dat het zaterdag na Hemelvaart is in 2011 en dat ik die middag met de bus naar Het Goed in Emmeloord ben geweest. Ja! De kop boven het verhaal is 'nét goed'. Zoek het bericht zelf maar op, het moet eind mei of begin juni zijn geweest. De vangst in Emmeloord lijkt aanvankelijk mee te vallen. Ik vind een paar elpees en een handjevol singles van vijftig cent per stuk. Vervolgens zie ik bij de kassa een bakje met 'collector's items' en dan wordt het pas leuk! Ik spendeer ruim zestig euro, want dat kan ik dan nog prima missen. Ik betaal immers slechts 170 euro aan huur voor mijn huisje in Steenwijk, dat zou tegenwoordig anders liggen! Dan maar een paar platen minder per maand, maar ik zou voor geen goud terug willen. Dat zou bovendien lastig worden, want de Rembrandtstraat is maanden geleden afgebroken.
Spooky & Sue is één van de singles voor vijftig cent. Ik moet bekennen dat ik dan nog niet genoeg af weet van Northern Soul. Bovendien ken ik het nummer zélf ook helemaal niet. Bij de kennismaking is het meteen 'liefde op het eerste gezicht'. Die mag in de Blauwe Bak, op dat moment iets meer dan drie huishoudmandjes. Daar staat ook spul tussen dat ik nu niet eens meer in de omgeving van de Blauwe Bak duld. De 'Northern Soul Jukebox' laat me kennis maken met de uitvoering van een solo-meneer. Het is niet de originele versie van The Moments, maar het is wel rond dezelfde tijd opgenomen.
Haar paspoort geeft 12 maart 1953 aan als haar geboortedatum. Ze is geboren in Londen maar wordt ten vondeling gelegd. Sue Chaloner groeit op in het Engelse adoptie-gezin en wordt daar al vroeg getraind op een toekomst in de schijnwerpers. Als tweejarige speelt ze in een reclame-spotje en een jaar later zit ze op klassiek ballet. Ze volgt een opleiding aan de Aïda Academy Of Arts. In 1969 wil ze echter ook genieten van haar tienerjaren, een beetje rondtrekken met een gezelschap en vooral... optreden! Ze speelt 600 voorstellingen met de Engelse cast van 'Hair' en dit brengt haar in de vroege jaren zeventig in Amsterdam. Het leven in de hoofdstad bevalt Sue wel en ze besluit te blijven. Aanvankelijk is het de bedoeling dat ze een duo zal vormen met Big John Russell. Russell wordt op 30 september 1943 geboren in Paramaribo en nadat hij in 1956 wordt uitgeroepen tot de 'Surinaamse Elvis' verhuist hij met zijn familie naar Nederland. Russell heeft een gezonde trek en dit resulteert al snel in forse afmetingen. Hij maakt dankbaar gebruik van dit handelsmerk en laat zich Big John Russell of John 'King Size' Russell noemen. In 1974 ontstaat het idee om het aloude Big Dee Irwin-idee opnieuw uit te voeren: Vraag-en-antwoord tussen een oudere stevig gebouwde man en een tenger zangeresje. De vrouw van Russell vertrouwt haar man in veel dingen, maar het idee dat haar man met de jonge aantrekkelijke Sue stad en land gaat afreizen, vindt ze teveel 'de kat op het spek binden'. De oorspronkelijke opname van 'Swinging On A Star' kan blijven, voor het publiek wordt Iwan Groeneveld ingezet als wederhelft van Sue.
Ik pas wel op met de Zwarte Pieten-discussie! Een getint persoon zal het doorgaans geen compliment vinden als je hem of haar 'spooky' noemt, maar bij Groeneveld ligt dit anders. The Swinging Soul Machine dankt zelfs haar grootste hit aan de bijnaam van Groeneveld: 'Spooky's Day Off'. Nadat Russell afstand heeft moeten nemen in het project, blijft deze als zanger betrokken op de eerste drie singles. Nadat 'Swinging On A Star' een grote hit is geweest, is een cover van 'You Talk Too Much' een logische stap. Een derde top tien-hit scoren met de bewerking van een oud liedje is iets waar het productieteam niet aan wil. Moments & Whatnauts heeft enkele maanden eerder op nummer 1 gestaan met 'Girls' en Red Bullet-producer Jaap Eggermont komt in contact met de heren van The Moments. 'I've Got The Need' wordt geschreven door Moments-leden Ray, Goodman en Morris. Goodman produceert de plaat samen met Eggermont. In Amerika verschijnt de versie van The Moments niet op single en dit is toch wel het formaat waar het om draait in de Engelse Northern Soul. Al snel vinden de dj's de versie van Spooky & Sue. Tot een paar maanden geleden is de versie van Spooky & Sue de enige versie die in Engeland op single is uitgebracht. Outta Sight heeft op veler verzoek de originele Moments-opname in het vinyl geperst. Het heeft niets veranderd aan het Engelse enthousiasme tegenover Spooky & Sue. De plaat wordt regelmatig aangeboden, vaak de Belgische Decca-persing, en doet globaal (het is wat de gek ervoor geeft) zo'n twintig tot dertig Engelse ponden. Ik heb in maart een exemplaar bij de kringloop gekocht voor een euro. Vanwege een 'side split' in het hoesje kan ik het niet over mijn hart halen om een topprijs te vragen, maar het had gekund...? Voor twintig pond verhuist de single van Nijeveen naar Huddersfield in West-Yorkshire. Als die plaats bekend voorkomt... het is is circa 25 kilometer vanaf Mossley.
Spooky & Sue is voor mij 'snelle handel', want de genoemde single ben ik binnen een uur kwijt. De opbrengst heb ik toen geïnvesteerd in 'I Don't Mind' van Carolyn Cooke, dat nét buiten mijn budget viel. Toch is het bij lange na niet de duurste Nederpop-single in de Northern Soul. Zo wordt een fortuin neergelegd voor 'Cherie' van Honest Men (op het Amerikaanse Motown) en is in de Mod-hoek van de Northern Soul 'I Surrender' van Bonnie St.Claire erg gewild: Ik heb binnen vijf minuten een exemplaar van eigenaar zien verwisselen, 'priced to sell' voor honderd Britse ponden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten