De kop heeft voor mij een dubbele betekenis. Ten eerste is het natuurlijk een woordspeling op 'easy', maar bovendien blijkt het uitkiezen van een geschikte jaren negentig-act van eigen bodem niet mee te vallen. Ik wil niet teveel in de dance-hoek zitten en heb in eerste instantie de Haarlemse gitaarrockband Sjako! in gedachten, maar de geschiedenis van die groep beslaat evenveel jaren tachtig als nieuwe eeuw en ik wil zo graag een specifieke jaren negentig-groep hebben. Met wat doorklikken op de site van de Muziekencyclopedie van het Nederlands Popinstuut (als het nog bestaat, de encyclopedie is gelukkig gebleven!) raak ik via The Amp en Meindert Talma & The Negroes op Arling & Cameron en dan plots op The Easy Aloha's. Hoe jaren negentig wil je het hebben? Ontdek ik opeens nog wel dat de groep tot op heden actief is, maar dit zal vast niemand zijn opgevallen. Omdat het zo lekker eigenwijs is, presenteer ik jullie in het kader van de jaren negentig The Easy Aloha's.
Hoewel de Chicago-house via België Europa binnenkomt, ontstaat in de vroege jaren negentig in Nederland de gabber-beweging. Gewoon binnen een club in Rotterdam, een stel gelijkgezinde dj's die dansfeesten organiseren met oorverdovende techno-house. In het begin is het 'exclusief', de media wordt buiten de deur gehouden en er zal in die tijd vast wel eens een pilletje zijn geslikt, maar het is niet gebruiken 'omdat het zo hoort'. Een paar jaar later gaat het hek van de dam. Gabberhouse is opeens dé trend en de gemoedelijkheid van de oorspronkelijke scene ebt weg. De media schrijft vol afschuw over de drugsfeesten. Vooral in de jaren 1995-96 heeft de gabberhouse een slechte naam, maar aan de andere kant rinkelen de kassa's. Zelf heb ik niet de beste herinneringen aan de zomer van 1995. De leuke pophits moet je met een lantaarntje zoeken en verder is het vooral het zouteloze gedreun van house-muziek dat je op de radio hoort. Dan breekt 1996 aan en opeens spits ik mijn oren als ik meen 'het origineel' van 'Wonderwall' van Oasis op de radio te horen. Het blijkt de easy tune-cover van Mike Flowers Pops te zijn. Het komt niet verder dan de Tipparade en 'Aloha' van The Easy Aloha's is een paar maanden later hetzelfde lot beschoren. Easy Tune is hét medicijn tegen het gebeuk van de gabberhouse. Maar waar die laatste stijl nog een paar jaar door dendert, daar is het voor de Easy Tune binnen een jaar bekeken. Of toch niet helemaal? Andermaal de kop: 'niet zó eenvoudig'.
Gerry Arling en Richard Cameron komen beide uit Groningen en zijn in de begin jaren negentig even actief in de plaatselijke muziekscene. Cameron verlaat als eerste in 1992 het hoge noorden en vestigt zich in Amsterdam. In 1994 heeft Arling de oversteek eveneens gewaagd en zij richten in 1994 Vereniging Onder Leiding Van Onszelf op, afgekort tot V.O.L.V.O. Het is een virtuele band die alleen op papier bestaat. In de eerste maanden van 1995 begint het duo met de organisatie van zogenaamde 'Easy Tune'-feesten. Kitscherige dansmuziek, Hammond-orgels, Hawaïaanse klanken, alles wat sinds de late jaren zestig absoluut niet meer kan en mag...? In de Easy Tune weten ze er wel raad mee! Arling & Cameron maken een serie mini-cd's en werken tevens samen met een ander dj-duo dat tijdens de hoogtijdagen van de Easy Tune wordt opgezet: The Easy Aloha's. Begin 1996 wordt de Easy Tune officieel 'dood' verklaard, omdat het uit zijn voegen groeit. Een paar maanden later staat The Easy Aloha's op 36 in de Mega Top 100 met 'Aloha'. In het kader van de Top 40 blijft het in de Tipparade hangen.
Bas Albers en Gerard Janssen zijn de mannen achter The Easy Aloha's en in de midden jaren negentig worden ze regelmatig geholpen door Arling & Cameron. Het repertoire van The Easy Aloha's is breed, maar is in de meeste gevallen 'fout'. De 'Easy Tune'-feesten worden omgedoopt tot 'All-In' en dit betekent tevens uitbreiding van de muziekstijlen. Soundtrack-funk kan opeens ook, maar dan uiteraard niet die van de grote filmsoundtracks. Zo snel als de Easy Tune naar een hoogtepunt is geschoten, zo snel verdwijnen de 'All-In'-feesten ook weer. Arling & Cameron veroveren vervolgens de wereld op hun eigen manier, zonder ook maar een verkoopsuccesje in eigen land te hebben. Met name in Japan is het duo een attractie.
The Easy Aloha's lijkt een eendagsvlieg en na de teloorgang van de Easy Tune ligt het duo ook op zijn achterste. Toch komt het in bijna tien jaar later weer terug. Muzikaal is weinig veranderd, de toepassing van de muziek daarentegen wél. Hoewel er nog steeds gedanst mag worden, hebben Albers en Janssen samen drie kinderboeken geschreven. 'Eddie Ekster Maakt Een Lied' is de titel van het eerste boek en stamt uit 2007. Bij dit boek hoort een cd welke de 'soundtrack' is. Een jaar later verzorgt het duo voor de speelfilm 'Links' van Froukje Tan. De twee overige boeken van Janssen en Albers heten 'Gaten En Andere Dingen Die Er Niet Zijn' en 'Zeepaardje Met Een Hoed Op'.
Het is niet zó eenvoudig geweest om dit verhaal te schrijven en bovendien heb ik een lange dag achter de rug. Morgen of zondag publiceer ik het extra bericht, want ook daar moet ik nog nadenken over het onderwerp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten