Schijf van 5: werk

Het gerucht wordt steeds sterker, maar toch weiger ik het te geloven. Toen ik twee jaar werd toegelaten tot de WSW wist ik meteen al dat het iets van tijdelijk aard zou zijn. Het SW-bedrijf begon dan ook meteen met een halfjaar-contract. Het was toen verkiezingstijd, maar we wisten allemaal dat het ontzettend over links moest gaan om de bezuinigingen op de WSW-sector tegen te houden en de prognoses wezen toen allemaal in de richting van een rechts kabinet (dat we ook hebben gekregen). De gemeentes mogen nu zelf bepalen hoe ze het gaan doen met de WSW-kandidaten. Meppel en de omringende gemeentes hebben besloten de mensen met een tijdelijk contract eruit te werken en vervolgens in een reguliere baan te plaatsen. Alsof ik een WSW-toewijzing heb omdat ik moeilijk werk kan vinden? Er schijnt nu enige twijfel te komen in het gemeentebestuur en het geheel zou terug gedraaid kunnen worden? Natuurlijk niet! Het is nog twee maanden en ik heb de ontslagbrief al ontvangen. Er wordt echter over gesproken dat iedereen toch nog een vast contract zou krijgen, maar ik geloof er niets van. Oudejaarsdag is het afgelopen en het gesprek van donderdag moet uitwijzen wat in het nieuwe jaar gaat gebeuren. Zelf heb ik daar wel ideeën over, maar weet niet of ik de gemeente kan mee krijgen. Dit stukje privé heeft me wel geïnspireerd tot het onderwerp van de Schijf van 5: We gaan maar liefst vijfmaal ons best doen!

De nummer vijf zou het credo van het kabinet kunnen zijn. Ik kan prima in teamverband werken, maar als ik echt de voorkeur mag geven, doe ik het net zo lief alleen. Vandaar dat deze titel op vijf komt te staan, want hij is het minst van toepassing. Ik heb verschillende kandidaten voor de nummer vijf en allemaal zijn ze 'zo-zo' in mijn optiek, maar de top van deze Schijf is eentje om de vingers bij af te likken! Ik parkeer Canned Heat op vijf met 'Let's Work Together'.

Op vier vinden we een plaatje dat ik al eens hier heb behandeld. Inclusief de herinnering aan maandag 17 september 2007: Mijn eerste werkdag op de Dyka, toen via de Noordwestgroep in Steenwijk. Ik heb de radio in 2007 overdag afgesteld op een regionaal Classic Rock-station en deze draait op deze eerste ochtend meteen dit nummer van FischerZ. De dag heeft dus meteen zijn soundtrack te pakken! Op vier komt 'The Worker' van FischerZ (1979).

Het is op zijn zachtst gezegd controversieel om een pittige uitspraak te doen over The Beatles wanneer je voor een Engels radiostation uitzendt. Ik geloof dat het net een paar weken na mijn aantreden bij Wolfman dat ik deze nummer drie 'introduceer'. In de Motown-show kunnen we onze top drie aanleveren en dat doe ik dus ook ('Stop And Get A Hold Of Myself' van Gladys Knight & The Pips op 1 en 'What The World Needs Now Is Love' van Tom Clay op 2, niet de meest gangbare top 3...). Op drie in deze top drie en ook in deze Schijf zet ik Stevie Wonder met een schaars voorbeeld van 'beter dan het origineel'. Als zelfs radio-collega en Beatles-freak Lee het met me eens is, dan zegt dat heel veel! Op drie staat 'We Can Work It Out' van Stevie Wonder (1970).

Hoewel mijn oren sinds een paar jaar vooral zijn getraind op de uitvoering van The Flirtations, gaat er niks boven het origineel. Eigenlijk is Steely Dan een brug te ver voor mij als ik in 1993 de halve collectie elpees krijg van een kennis. De echte kennismaking met Steely Dan gebeurt daags na de zonsverduistering in 1999. Ik ga met één van de toenmalige vrienden mee naar huis en hij zet, bij wijze van ontspanning, de elpee 'Can't Buy A Thrill' op. Onder het genot van een jointje maak ik kennis met 'Dirty Work' en 'Midnite Cruiser' en even later koop ik in Engeland de cd 'Remastered'. Nog steeds krijg ik rillingen als ik het origineel van 'Dirty Work' van Steely Dan hoor en dus mag deze vandaag op twee.

In 'Het zilveren goud' noemde ik deze Schijf van 5 al. Cornelis Vreeswijk, de in Zweden woonachtige Nederlander, heeft in de vroege jaren zeventig een eerbetoon aan Jim Croce opgenomen: 'Foto's En Een Souvenir'. Hierop heeft Vreeswijk teksten van Croce vertaald in het Nederlands. De nummer 1 is eveneens aanwezig op dat album, maar... ik was de titel even vergeten. De titel blijkt 'Jantje's Blues' te zijn en daar zit geen 'werk' in. Dus krijgt de originele singer-songwriter alle lof toegezwaaid. En, wat schetst mijn verbazing, kijk eens naar de b-kant... Lopen we ieder jaar bij de Weekplate niet ontzettend te zoeken naar woensdag en donderdag? Vandaag beperk ik me tot de a-kant van de single: 'Working At The Carwash Blues' van Jim Croce is de ongekroonde nummer 1 van deze Schijf van 5.

Ja, ik durf het wel aan... Ik heb inmiddels al een paar tips gekregen van Peter op het gebied van deze Schijf en heb zelf ook een paar. Mochten jullie voorbeelden kennen, laat het dan maar weten! Volgende week doe ik een Schijf met 'geluiden': Ditmaal een rinkelende kassa.