De voortgang van The Motions

Voordat ik aan dit bericht begin, heb ik allereerst een vraag. Ik kan in mijn publicatielijst zien hoe vaak een bericht is aangeklikt en het valt me op dat telkens als ik de naam Robbie Van Leeuwen laat vallen, dat dit een garantie is voor een hoog kijkcijfer. Idem met The Shoes, Tee Set en een aantal andere Nederbeat-bands. De vraag is eenvoudig: Worden mijn berichten ergens 'gelinkt'? Wees niet bang, ik heb geen geld voor een advocaat, bovendien is het niet strafbaar en uiteraard zéér welkom! Toch hoop ik hier achter te komen. De herfstvakantie is aangebroken en dus is het op Soul-xotica tijd voor de week van de Nederlandse popmuziek. Vandaag een jaren zestig-groep en morgen een Week Spot uit de jaren zeventig. Vervolgens een jaren tachtig-groepje op woensdag en een alternatief rockgezelschap uit de jaren negentig op donderdag. Vrijdag gaat het over de eerste tien jaar van de nieuwe eeuw, maar heb nog geen onderwerp gekozen. Zaterdag een 'Van hit naar her' met een actuele Nederlandse hit-artiest of -groep en tenslotte een Schijf van 5 op zondag met het thema 'kaas'. Vandaag richt ik mijn blik op één van de meest interessante jaren zestig-groepen uit ons land, althans in mijn optiek. Een band met niet alleen maar uitstekende singles, maar muzikaal altijd net een stapje voor op haar landgenoten.

Ik heb The Motions te danken aan een andere Van Leeuwen: Bart Van Leeuwen. In 1989, het jaar voordat de Top 40 vijfentwintig jaar bestaat, heeft hij op de woensdagmiddag tussen twee en drie 'Terug In De Tijd' met telkens een Top 40 uit een ander jaar en de boel aangekleed met geluidsfragmenten uit de rijke geschiedenis van Veronica. Hoewel ik in 1989 al naar het voortgezet onderwijs ga, heb ik de mazzel dat ik woensdag om half één vrij ben. Genoeg tijd om anderhalf uur later met de cassette in de aanslag voor de radio te zitten. Hierin draait Van Leeuwen op een bepaald ogenblik 'Wasted Words' en daarmee maak ik ook kennis met Dr. Martin Luther King. Het is overigens een Top 40 uit januari 1966, ik ben naar aanleiding van die show jaren op zoek geweest naar 'Tormented' van The Phantoms en heb deze in 2012 van onze singlehoesjes-man gekocht. 'As Tears Go By' van The Toreros staat nog wel op mijn zoeklijstje. In de zomer van 1991 koop ik eerst 'Wasted Words' in de 'maxi-single'-uitvoering op Negram uit 1972. In 1994 red ik mijn originele Havoc-persing met fotohoes (met nog een stapel prachtige singles), als deze op de vuilstort in Heeg uit een doos komt rollen. Er volgen nog een paar andere Motions-singles door de jaren heen, maar in juli ben ik verheugd om na 24 jaar eindelijk 'Every Step I Take' aan mijn collectie te kunnen toevoegen.

Ruud Van Den Berg en Robbie Van Leeuwen zijn erbij als The Rolling Stones in 1964 voor het eerst ons land aandoet voor een optreden in het Scheveningse Kurhaus. Niet in het publiek, maar als één van de vele voorprogramma's. Hun band heet Ritchie & The Ricochets. Kort daarop wisselen de heren van band en beginnen The Motions. In december 1964 maakt The Motions haar opwachting in de studio. Het resultaat is 'It's Gone'. Er worden praktisch geen fysieke singles verkocht van het nummer en toch staat het een week op nummer 39 in de Top 40. Het is iets dat in de loop der jaren vaker is voor gekomen, maar in dit geval heeft het een reden: Havoc heeft de Amerikaanse platenmaatschappij Chess geïnteresseerd gevonden om deze plaat van The Motions aldaar uit te brengen. Er zal die week een vertegenwoordiger van Chess naar Nederland komen en men realiseert dat het dan best handig kan zijn als je kan laten zien dat de plaat de Nederlandse hitparade is binnengekomen. Als de Chess-vertegenwoordiger reeds terug is in Chicago, is 'It's Gone' van de Top 40 verdwenen. Het is echter wel de eerste Engelstalige Nederbeat-groep op de Nederlandse Top 40. De opvolgers van 'It's Gone' zijn niet meer succesvol en eind 1965 is The GOlden Earrings de eerste Engelstalige Nederbeat-groep met eigen repertoire dat in de top tien van de Top 40 komt. Rond dezelfde tijd heeft The Motions ook een single uit, 'I'll Follow The Sun', maar ondanks een anderhalve keer 'airplay' op Veronica zit er weinig schot in die plaat.

Dan ontdekt iemand 'bij toeval' de b-kant, 'Wasted Words', een heuse protestsong opgedragen aan iemand waar niemand in Groningen of Zeeland tot die tijd van had gehoord: Dr. Martin Luther King. De plaat gaat 'Please Go' van The Golden Earrings voorbij in succes en eindigt op een derde plaats in de Top 40. Ik heb altijd begrepen dat 'Wasted Words' ook in Amerika een hit is geweest, maar daar kan ik even geen spoor meer van vinden. Inmiddels weet ik wel dat menig Havoc-single in Amerika is uitgebracht via uiteenlopende labels als Chess en Paula. En dan is er nog dat 'kneuterige' 'Cherie' van The Honest Men dat zowaar op Tamla-Motown is uitgebracht en in hoeken van de Engelse Northern Soul als een geheide klassieker wordt beschouwd. Terug naar The Motions, want dat heeft in 1966 de smaak te pakken nu 'Wasted Words' zilver (voor de verkoop van 25.000 exemplaren) heeft opgeleverd. 'Why Don't You Take It', 'Everything That's Mine' en 'Every Step I Take' worden allen grote hits. Eind 1966 brengt The Motions The Four Tops voor het voetlicht middels hun cover van 'It's The Same Old Song'. Eerder dat jaar heeft de groep gewerkt met producer John Stewart en Scott Walker van The Walker Brothers. Deze laatste heeft 'My Love Is Growing' 'gejat' van The Motions. Hoewel het nummer grotendeels is gecomponeerd door Robbie Van Leeuwen, geeft The Walker Brothers krediet aan John Stewart.

Als Robbie in maart 1967 de groep verlaat om met Shocking Blue te beginnen, lijkt het voor de buitenwereld even alsof The Motions uit balans is. Niets is minder waar, want drummer Sieb Warner en Van Leeuwen's opvolger Gerard Romeijn kunnen eveneens voor eigentijds en eigenzinnig repertoire zorgen. Rudy Bennett heeft de Nederlandse muziekliefhebber inmiddels kennis laten maken met het talent van Tim Hardin, middels een kopie van Hardin's single 'How Can We Hang On To A Dream/ A Reason To Believe'. Ook 'Amy' doet het redelijk op de Top 40. The Motions heeft al twee elpees op haar naam staan als in de zomer van 1967 het album 'Impressions Of Wonderful' verschijnt. Het wordt door Hitweek uitgeroepen tot 'de Sgt. Pepper van de Lage Landen'. Eind 1967 lijkt de groep even het spoor bijster als deze met het tenenkrommende 'Tonight Will Be Stoned' op de proppen komt, maar een jaar later bewijst de band het tegendeel. De bezettingswisselingen zijn aan de orde van de dag en bovendien stapt The Motions over van Havoc naar Decca. Rudy Bennett gaat naar Engeland toe om zijn single 'I'm So Proud' op te nemen en volgens het fotohoesje is dat een onderneming waar kosten noch moeite worden gespaard. Het blijft net buiten de top 20 steken. Op het gebied van de hitsingles doet The Motions eveneens niet meer mee, maar lijkt de groep geknipt voor de markt van de langspeelplaten. Daarbij noem ik even de 'fake'-elpee 'The Motions Live!' dat op het Engelse Marble Arch verschijnt: Het zijn eigenlijk studio-opnames uit 1965-67 afgewisseld met applaus dat niet voor hen bestemd is. Ik heb de elpee ooit drie weken in huis gehad totdat ik per ongeluk met mijn maat 48-Docs op de plaat ben gaan staan. In 1969 verschijnt de elpee 'Electric Baby' en daarmee probeert The Motions opnieuw de Amerikaanse markt voor zich te winnen. De single 'Freedom' doet daar goede zaken en is tevens in ons land de laatste grote hit.

Deze week probeer ik zoveel mogelijk binnen de grenzen van het decennium-van-de-dag te blijven, maar voor The Motions is het verhaal in 1971 voorbij. In 1970 verschijnt de elpee 'Sensation', dat alleen bij het supermarktketen Simon De Wit verkrijgbaar is. De groep maakt daarna nog een single op Negram en dan is het afgelopen. Bennett poogt daarna een solo-carriére dat pas in de vroege jaren tachtig piekt met het duo Bennet & Bee.