Kleine-meisjes-met-grote-gitaren. Ik weet niet meer waar ik het vandaan heb gehaald, maar opeens was het daar. En het klopt in de praktijk vaak ook nog. Ik moet de eerste folkzangeres van 1.90 nog tegenkomen, het zijn stuk voor stuk onderdeurtjes die een capotasto op de hals van de gitaar hebben omdat ze anders niet bij bepaalde noten kunnen komen. Jarenlang heeft het fenomeen mijn leven beheerst, eentje in het bijzonder (ik ga haar naam niet meer noemen, kijk maar bij 5 december 2011...). Toen dat ineens afgelopen was, was ik eveneens meteen helemaal klaar met de vrouwelijke singer-songwriters. Emily Jane White was de laatste waarvoor ik mijn stoel was uitgekomen en de 'liefde' tussen mij en Meg Baird zal waarschijnlijk nooit over gaan. Gewoon niet naar concerten gaan en genieten van de platen, dan gaat dat wel lukken. Van Meg Baird is het een kleine stap naar Espers, de supergroep waar ze deel van uitmaakt, en vervolgens naar haar bandcollega Greg Weeks. Weeks richt in 2008 een platenmaatschappij op en één van de eerste artiesten die hij signeert is de Israëlische singer-songwriter Noa Babayof. Het album heb ik uiteindelijk nooit gekocht.
Afgelopen zaterdag heb ik Noa gedraaid in 'The Brainshake Sessions', meteen aan het begin van de show met haar sfeervolle 'Before Sleep'. Ik heb zaterdag erbij verteld dat ik vier jaar lang niet naar haar muziek heb kunnen luisteren en dat dit pas met 'Subspace' weer op gang is gekomen. Mondjesmaat, dat wel... Noa kan er zelf helemaal niets aan doen, maar ze herinnert aan een tijd waar ik niet met veel plezier op terug kijk. Het is waarschijnlijk in januari 2009 geweest. Hoe ik precies aan haar ben gekomen? Daar twijfel ik aan... Ik weet wel dat ik Sharon Van Etten heb gevonden via de pagina van Espers op LastFM, omdat Van Etten enkele malen als voorprogramma heeft gespeeld. Ben ik daar ook Noa tegengekomen of ben ik getipt door de Nederlandse boeker van 'die ene' zangeres die ik niet meer bij naam ga noemen? Feit is dat ze op dat moment drie liedjes op haar MySpace heeft staan. MySpace... Ook al zoiets 2008-2009. Tegenwoordig krijg ik nog wel eens uitnodigingen van (mij onbekende) dames die me iets meer (...) willen laten zien op hun MySpace. In 2008 heeft iedere zichzelf respecterende artiest een MySpace, maar dat is inmiddels helemaal opgeslokt door Facebook. Hoe dan ook, de drie liedjes van Noa Babayof komen op mijn Nokia logeren: 'Before Sleep', 'Marching Band' en 'At Your Death'. Met name in de eerste maanden van 2009 ben ik idolaat van Noa. Ze zit met 'Marching Band' in mijn laatste aflevering van 'Laat Horen', het jaarlijkse halfuurtje in de ether bij programmamaker Hugo Van Krieken. Van Krieken, inmiddels ook alweer vijf jaar niet meer onder ons, heeft een jingle in zijn show, 'alle muziek is wereldmuziek, behalve marsmuziek', en ik heb bewust voor 'Marching Band' gekozen zodat hij die jingle kan draaien. Verder laat Hugo, altijd recht-door-zee, kennen dat het niet zijn kopje thee is.
De eerste maanden van 2009. Een warrige tijd. 's Middags met koffie beginnen in Het Pandje en na een uurtje het eerste biertje. Om tien uur (of later) lam als een kanon naar de shoarma en dan naar huis. De volgende dag wakker met een loeiende kater en de stille wens dat dit ooit eens is afgelopen. Om drie uur 's middags is het echter weer 'da capo'. Ik leer tijdens een van de kroegbezoeken 'Learnalilgivinanlovin' van Gotye kennen, later nog eens 'Telefoontoppertje' geweest en jaren voor 'Someone That I Used To Know'. Om de kroeg-routine te doorbreken, ga ik weer aan het werk, maar ook dat schiet niet op. Ieder vrij moment van de dag ben ik aan het drinken of aan het ontnuchteren. In de categorie 'weinig opbeurende klanken' valt 'Beast' van Nina Kinert, maar ook de liedjes van Noa Babayof.
Het voordeel van Gmail is dat de mailbox-capaciteit ontzettend groot is en je dus weinig tot niets hoeft weg te gooien. Ik was laatst nog eens op zoek naar een mp3-tje dat ik in 2009 van iemand had gekregen en dat ik in een Classic Rock-show wilde draaien. Daarbij kom ik een aantal 'historische' emails tegen. Het bedankje aan Gerard voor het sturen van 'Back Home' van Cuby & The Blizzards. Verzonden op 20 september 2009 om twee uur 's middags. Gerard laat weten dat het bij hem zeikweer is, ik antwoord dat het tot Beilen donker is geweest, 'maar nu het zonnetje schijnt'. De straffe wind houdt het koel. Ik weet het moment moeiteloos voor de geest te halen. In mijn Gmail vind ik ook de mail-wisselingen met een forum-vriendin die ik lelijk uit het oog ben verloren. Ik heb haar in april 2009 blijkbaar middels een, nu verwijderde, email laten weten over mijn drastische ommekeer. Ze lijkt niet verrast te zijn. ,,Ik kon het aflezen aan de muziek waarnaar je vroeg". Toen moet ik heel luidruchtig 'nee' hebben geroepen, maar achteraf gezien begrijp ik het wel. Begin 2009 is de ideale voedingsbodem geweest voor Noa Babayof. De liedjes staan nog jaren op mijn telefoon, maar meestal sla ik ze over. Tegenwoordig vind ik een 'Before Sleep' nog steeds erg mooi, maar geen haar op mijn hoofd dat erover denkt om andere liedjes op te zoeken van Noa.
Meer dan 'From A Window To A Wall' lijkt Noa niet te hebben uitgebracht. Er staat me iets van bij dat ze een album had gemaakt dat alleen in Israël verkrijgbaar was en dat deze later opnieuw zou worden uitgebracht. Allmusic vermeldt daarentegen alleen dit album.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten