Ach, vooruit! Omdat in totaal één week compleet blanco is geweest, heb ik besloten nog een nummer van de speellijst te schrappen. Misschien is het een beetje overdreven, ik moet gewoon even bekijken hoe ik vanavond met de tijd uitkom. Feit is dat ik een slotstuk in gedachten heb dat bijna tien minuten duurt en nog een paar lange nummers in het lijstje heb. Dat extra nummer 'Motion Picture Soundtrack' van Radiohead zijn. Misschien nog wel het meeste vanwege de laatste woorden in het nummer: 'I see you in the next life'. Dat is namelijk de eerste en laatste gedachte die ik hen nadat mijn hoofd de klinkers heeft geraakt. Toch blijkt het nog niet te zijn afgelopen...? Deze 23 liedjes kunnen jullie vanavond beluisteren in mijn eenmalige show 'The Brainshake Sessions' op Wolfman Radio. Dat is tussen 11 en 1 'onze' tijd.
17. Familiar Feeling-Moloko (2003)
Bij welk nummer op 'Catalogue', het verzamelalbum van Moloko, ik onderuit ben gegaan, weet ik niet meer. 'Nothing can come close to this familiar feeling', is gewoon een staaltje zwarte humor van mijn kant. Feit is wel dat Moloko zijn werk naar behoren doet. Aan de hand van de liedjes op de cd kan ik de tijd tussen Diever en Vledder inschatten. Plus de afstand tussen beide plaatsen op de handwijzers brengt me tot de conclusie dat ik 26 kilometer per uur heb gefietst. Onverantwoord natuurlijk! In Vledder zélf krijg ik plots het idee. Ik zal afstevenen op één van mijn stamkroegen, daar de situatie uitleggen aan de kroegbaas en hopelijk kan ik van een kortlopende lening hapjes bekostigen. In Vledder is het altijd opletten, ook overdag en minder moe, want het fietspad loopt daar erg vreemd. Ik mis het die avond en kom uit in een straatje waar ik normaal niet hoor te zijn. Daar ligt de tak die ik te laat opmerk.
18. Warwick Avenue-Duffy (2007)
De 'medici' schatten het in als een 'lichte hersenschudding' en ik weet dan nog niet dat het in verband wordt gebracht met alcoholgebruik. Terwijl ik bijna een half jaar geen druppel heb gedronken! Ik ben binnen 24 uur weer thuis. Die eerste week is feitelijk blanco voor mij, er zijn enkel een paar muzikale herinneringen. Ik hoor dit nummer van Duffy op de radio en barst in snikken uit. Dat mag, maar het gevolg is iets dat ik wijt aan de hersenschudding en dat in andere vormen zich zal herhalen: Ik schijn later dezelfde week de cd 'Rockferry' te hebben gekocht. Dat en het kiwi-ongeluk van een paar weken later is onvergeeflijk!
19. All I Need-Air (1998)
Als ik me iets meer bewust wordt van mijn situatie voelt het eigenlijk best fijn. Eén helft van mijn hoofd is stil, ik hoor alles in mono. Ik koop in die weken het album 'Moon Safari' van Air en dit blijkt de ultieme hersenschuddingschijf! Alles is lief en knuffelzacht aan dit album. Mijn hersenen zijn in geschudde toestand dol op deze suikerklontjes.
20. How Can I Be Sure-Dusty Springfield (1970)
Mijn hoofd heeft een flinke klap gekregen en het zal later blijken dat ik dingen ben kwijtgeraakt, maar aan mijn muziekkennis ontbreekt het hem niet. Mét hersenschudding herken ik hier nog steeds de fout. Het album heet 'Walk On By- The Very Best Of Dusty Springfield'. Dusty heeft heel veel opgenomen in haar leven, maar 'Walk On By' is nimmer in haar opgekomen. Dit 'How Can I Be Sure' krijgt me een jaar later nog eens écht stil, maar evenals Air is Dusty precies wat mijn beschadigde hersenen nodig hebben.
21. Isobel-Björk (1995)
Toch is die keuze soms ook ietwat 'uneasy listening'. Neem nou Björk. Omdat ik de elpee 'Greatest Hits' niet zo snel kan vinden, koop ik hem dan nog maar op cd. 'Isobel' is voor wat dat betreft een nummer voor de eeuwigheid.
22. Wish I Didn't Miss You Amymore-Angie Stone (2002)
Ik had hier Macy Gray staan met 'I'll Try', omdat ik die in de voorgaande maanden had gekocht. Die cd, een 'best of', is mijns inziens 'behang per strekkende meter', maar met de hersenschudding presteer ik het op een middag om drie- of viermaal naar het complete album op 'shuffle' te luisteren. Een leuk 'weetje', maar dan draai ik toch net even liever dit prachtnummer van Angie Stone.
23. Arac Acul/The Earth Is Blue-Damon & Naomi (2005)
Een nummer met een enorme betekenis voor mij. Past zowel in het begin van het verhaal als aan het eind of ieder willekeurig moment daar tussenin. Dit is niet het geluid van 2009, dit is het geluid van alle tijd voor mij. De prachtige finale van een hopelijk onvergetelijk programma?
Dit is tevens het bericht van zaterdag, zondag publiceer ik de Schijf van 5 en maandag gaan we verder met een Singles round-up.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten