Toen ik gisteravond de Schijf van 5 had gepubliceerd, dacht ik nog eens na: We zouden dit weekend toch de Blauwe Bak Top 40 doen? Of toch een week later? Ik had dit een week geleden wel aangekondigd, maar ik denk dat ik nu op 3 april begin met de Blauwe Bak Top 40, geen 45, en dus gewoon vier delen van tien platen. Op zichzelf heb ik genoeg voer om een Top 40 samen te stellen, maar toch verwacht ik deze week een paar plaatjes. De Spooky & Sue-single heb ik vanavond voor een leuke prijs verkocht op Hassle Free en dat bedrag heb ik meteen geïnvesteerd in een plaatje van mijn zoeklijst, dat eigenlijk iets aan de te hoge kant was voor mij. Verder kreeg ik vanmiddag bericht vanaf Marktplaats dat mij een single wordt gegund. Deze plaatjes moeten allemaal nog mee in de Top 40 en dus wacht ik even af. De tweede april is het een beetje 'feest', dus dan begin ik de dag erna met de Top 40. Vandaag een Raddraaier uit de jaren tachtig. Ik kom als eerste terecht op Arcadia, maar daarvan is de geschiedenis wel erg beknopt en bovendien heb ik het nooit zo op 'Election Day' gehad. De tweede biedt meer perspectief: 'Like Flames' van Berlin (1986)
Het hebben van een grote hit heeft twee kanten. Enerzijds is daar het geld, vaak een schaars goed in het leven van een beroepsmuzikant. Anderzijds kan een hit ook een molensteen om de nek worden. Het kan voor onenigheid in de groep zorgen. Het ene lid kan het beschouwen als een frisse start met nieuwe wegen die leiden naar de horizon. Een ander kan wellicht niet leven met het feit dat hij of zij een concessie heeft gedaan naar het oorspronkelijke ideaal. Dat is namelijk in het kort waar het bij Berlin op uit draait. De film 'Top Gun' brengt hen naar de top van de hitparade. Het is voor de meesten een kennismaking met een volslagen onbekende naam, maar ten tijde van 'Take My Breath Away' heeft Berlin reeds een carriere van acht jaar achter de kiezen.
De groep wordt in 1978 geformeerd in Los Angeles. Hoewel niemand van de groepsleden een band heeft met de Duitse hoofdstad zijn ze wel bekend met de muziek die daar vandaan komt. Terwijl de punk op een hoogtepunt is en lijnrecht tegenover stadion-monsters als Yes en Genesis staat, hebben de leden van Berlin een bijzondere fascinatie voor de vernieuwende synthesizer-klanken van Kraftwerk, Devo, Sparks en The Screamers. De groep kiest voor een synthesizer-benadering van de punk met buitenissige onderwerpen voor liedjes. Zangeres Terri Nunn is al wel betrokken bij de oprichting, maar verlaat in 1979 kortstondig de groep om zich te storten op audities voor verschillende filmproducties. Eén van de rollen waarvoor ze gaat is die van Leia Organa in de film 'Star Wars'. Ze krijgt echter geen rol aangeboden, waardoor ze zich in 1980 weer aansluit bij Berlin. In die tussentijd heeft Berlin gebruik gemaakt van Virginia Macolino. In begin 1979 verschijnt de eerste single van Berlin. 'A Matter Of Time' verschijnt op het onafhankelijke Zone-H Records en wordt een jaar later opnieuw opgenomen met Macolino op zang. Rond die tijd verschijnt eveneens het album 'Information'. De plaat verkoopt maar mondjesmaat en de interesse vanaf de grotere maatschappijen is lauw. In de begin jaren tachtig zijn deze meer op zoek naar catchy gitaar-new wave met leadzangers in plaats van een zangeres. Nadat Nunn weer bij de band is gekomen, tekent de groep voor het kleine Enigma-label. Dat brengt in 1982 de single 'Sex (I'm A...)' uit. De plaat wordt een bescheiden hitje, maar niet op de normale manier.
Met zo'n titel pleeg je anno 1982 commerciële zelfmoord, mits je bevriend bent met het invloedrijke radiostation KROQ. Dit station heeft een fijne voorkeur voor platen die niet op andere stations zijn te horen. Door toedoen van KROQ krijgt de band leuke aanbiedingen van platenmaatschappijen voor een nationale distributie. Het accepteert het bod van Geffen en de tweede elpee 'Pleasure Victim' wordt middels Geffen nu over het hele continent verspreidt. Het bevat drie bescheiden Amerikaanse hits: 'Sex', 'Masquerade' en 'The Metro'. 'Love Life' heet het derde album en het is een voortzetting van het succes. Met name in Nieuw-Zeeland en Canada zijn de singles niet aan te slepen, in Amerika is Berlin een middenmoter. Als Giorgio Moroder de soundtrack voor de film 'Top Gun' krijgt aangeboden en hij 'Take My Breath Away' schrijft met Tom Whitlock is Berlin nog niet in het vizier. Het duo vraagt Martha Davis, zangeres bij The Motels, om een demo in te zingen. Deze opname is terug te vinden op een compilatie van The Motels. Hoe het bij Berlin terecht komt, vermeldt de geschiedenis niet. Wel dat 'Breath' het eerste liedje is voor Berlin dat niet door John Crawford is geschreven. 'Take My Breath Away' overstijgt alle verwachtingen en is in diverse landen, waaronder ook Nederland, een dikke nummer 1-hit. Maar zo snel als het succes is gekomen...?
'Like Flames' strandt in Amerika op een 83e plek en zal de laatste voor de groep zijn. In Europa doet deze single nog wel goede zaken. Bij ons behaalt die een veertiende plek, bij onze zuiderburen een plek hoger. Bovendien hebben de Belgen een derde hit in de vorm van 'You Don't Know' dat een zestiende plek haalt in 1987. De elpee 'Count Three And Pray' verkoopt daarentegen maar mondjesmaat en er zijn twee kampen ontstaan binnen Berlin. John Crawford aan een kant die 'Breath' wel een hele grote concessie vindt en Nunn aan de andere zijde die het nummer als een 'frisse nieuwe start' bekijkt. Het nummer stelt Berlin immers in staat om het lied en het andere repertoire op de grote podia in de wereld te vertolken. Toch wint het kamp van Crawford aanvankelijk, want kort daarop valt Berlin uiteen.
Nunn maakt in 1991 het solo-album 'Moment Of Truth' en wint op weg naar 1997 de rechten op de bandnaam van Crawford. In 1998 formeert ze eigenhandig een nieuwe Berlin. Voor het VH-1 televisieprogramma 'Bands Reunited' begraven Nunn en Crawford de strijdbijl en, buiten de originele drummer om, treedt de klassieke Berlin-formatie op in die show en doet een extra optreden dat volledig uitverkocht is. Hoewel Berlin zich in 2009 schuldig maakt aan een compilatie-album waarvan alle tracks opnieuw zijn ingespeeld, biedt de groep tot op de dag van heden oorspronkelijk repertoire aan. Het laatste album dateert van afgelopen september: 'Animal' is het eerste studio-album in acht jaar. Er is ook nog een single uitgebracht, maar wat dat betreft is en blijft Berlin een schreeuw uit het verleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten