Woensdagavond kon ik me, na weken inhouden, niet meer beheersen en móest ik wel een account aanmaken op de site van de Top 40 om mijn mening eens te laten weten. Nou, nee hoor, ik heb het beknopt en beschaafd gehouden deze ene keer, maar ik moet toch nog eens gaan uitleggen dat de huidige rekenmethode voor geen meter werkt. Ik heb nog wel even moeten opmerken dat slechts weinig platen na twintig weken nog iets in een hitparade hebben te zoeken, maar dit naar aanleiding van de terechte opmerking van iemand dat 'Happy' van Pharrell Williams heel krampachtig in de top tien wordt gehouden. Die gaat binnenkort het record van langst genoteerde single verbreken. Nee, Corry & De Rekels zijn dat alweer een paar jaar kwijt, inmiddels heeft Gotye dat 'ingehaald'. Waarom tussen aanhalingstekens? Ik denk dat je de verkoop van een fysieke single uit 1970 niet kan vergelijken met een download van twee euro. Een single kocht je doorgaans slechts één keer, de 41 weken van Corry bestaan dan ook uit 'unieke' aankopen. Vandaar dat ik het nieuws dat Rihanna het aantal hits van The Rolling Stones heeft ingehaald ook een beetje heb weggelachen. Is er nog iets leuks te vermelden over de Top 40? Jawel! We hebben een nieuwe nummer 1 en deze voelt een beetje als een victorie voor mij: 'Rather Be' van Clean Bandit ft. Jess Glynne.
Voor 'Floorfillers' waad ik wekelijks door de Engelse en Nederlandse hitparades op zoek naar de kersen op de cake. Commerciële rotzooi is van alle tijden, dat had je ook in de jaren zestig en zeventig, alleen zijn het de hoogtepunten die je later zal herinneren. Hoewel het niveau van de dansmuziek, in mijn beleving althans, nog nooit zo hoog is geweest, zijn er legio oorwurmen die dit met ferme mokerslagen de grond in drukken. Hoewel het in de laatste tien jaar minder is geworden, zijn er nog steeds lieden die op 'safe' spelen en het meest platvloerse boem-klets uit hun synthesizer halen. En dan ga ik niet reageren op de dubstep, want met dat genre heb ik over het algemeen erg weinig op. Maar, nogmaals, het niveau ligt heel erg hoog. Ik probeer zoveel mogelijk van deze voorbeelden naar voren te halen in Van hit naar her. Een week na mijn dj-avontuur in Watford heeft Engeland een nieuwe nummer 1 gekregen. Omdat de artiesten me helemaal niks zeggen, draai ik het korte geluidsclipje. Een glimlach van oor tot oor. Ik schakel meteen over op Youtube en draai het integraal. Ik twijfel nog even, want ik vind hem eigenlijk té poppy voor mijn show, maar dan nog... De BBC vermeldt het eveneens als nummer 1 in de dance-charts, dus het zal hem wel aan mij liggen. Via Youtube kom ik dan op 'The Magician Remix' en die blijkt uitermate geschikt voor de show. Op vrijdagochtend 17 januari draai ik hem een eerste keer. Sindsdien is hij bijna wekelijks in mijn show te beluisteren. En hoor ik deze bewuste mix ook nog geregeld als ik naar het werk fiets.
De popmuziek zélf staat al jaren stil, er wordt alleen maar teruggegrepen. Voor een beetje beweging zit je in de dance dan wel weer goed. Okay, het wiel wordt niet opnieuw uitgevonden, maar door kleine toevoegingen ontstaat er telkens wel een nieuw geluid. Neem nou Clean Bandit: Geen producer zoals zo vaak in deze rubriek, maar een écht bandje! Hoewel, het is niet het standaard zang-gitaar-bas-drums-groepje. Het geluid van een electro-groep, maar dan met een opvallend verschil: De hoorbare viool en cello komen niet uit een doosje, maar worden bespeeld door vaste muzikanten. De muziek van Clean Bandit balanceert tussen electronische (dans-)muziek en klassiek in. Bij vlagen is het 'barokke pop', maar meestal voegt de toetsenist een dans-beat toe. Het zijn muzikanten en producers, voor de vocalen nodigen ze wel weer gastzangers en -zangeressen uit. Clean Bandit bestaat uit de gebroeders Patterson: Jack (basgitaar en toetsen) en Luke (drums en sporadisch te horen als zanger) met celliste Grace Chatto en violist Milan Neil Amin-Smith. Jack, Chatto en Amin-Smith studeren alledrie aan de universiteit van Cambridge. De laatste twee hebben daar een strijkerskwartet geformeerd. Patterson heeft verkering met Chatto en woont geregeld repetities bij en mag opnames maken. Patterson gaat thuis aan de slag en voegt drumbeats toe. Vervolgens komt een zekere Ssegawa-Ssekintu Kiwanuka met een tekst op de proppen en is 'Mozart's House' een feit. Patterson en Chatto hebben enige tijd samen gewoond in Rusland en vertalen 'Clean Bandit' uit een zegswijze aldaar. Het betekent zoiets als een 'ontzettende klootzak'. In december 2012 verschijnt de debuutsingle van Clean Bandit, 'A+E' en die haalt nét de Engelse Top 100. Hoogste notering: 100. Op 29 maart 2013 verschijnt het voorgenoemde 'Mozart's House' op single. Dit bereikt een zeventiende plek op de Engelse hitparade. Het nummer bevat porties van het 21e strijkkwartet van Mozart. Op 19 juli verschijnt 'Dust Clears', dat het slechts tot een 43e plek brengt.
De leden van Clean Bandit beschouwen hun video's als verlengstuk van de muziek en met 'Dust Clears' wordt dat andermaal duidelijk. We zien in dit filmpje een schaatsende dominee. De clip is geïnspireerd door het schilderij 'The Skating Minister' van Henry Raeburn en op een bepaald ogenblik neemt schaatser Nick Martin exact dezelfde pose aan als die op het schilderij. 'Rather Be' krijgt op 4 december haar debuut op de Engelse radio, maar het duurt pas tot 17 januari eer de single verkrijgbaar is. Er worden in de eerste week maar liefst 163.000 exemplaren verkocht van de plaat en komt vanuit het niets op nummer 1. 'Rather Be' is een aardig visitekaartje voor Clean Bandit, in de muziek horen we zowel cello en viool als computer-bliepjes en een verdwaalde dubstep-wobbel. 'Rather Be' wordt geschreven door Clean Bandit, maar uitgevoerd door een veelbelovende naam: Jess Glynne. Ze schrijft doorgaans zelf haar liedjes, maar het uitstapje met Clean Bandit vestigt haar naam. Het is immers nog maar week 11 en er kan nog veel gebeuren, maar vooralsnog is 'Rather Be' de bestverkochte plaat van 2014 in Engeland. Jess is deze week opnieuw bovenaan in de hitparade gekomen, nu met de anonieme dance-producer Route 94. 'My Love' staat op 55 in onze Mega Top 100 en ik zie wel een Top 40-plek zitten voor deze single. Glynne wordt door critici geroemd vanwege haar krachtige stem, opvallend tussen de vele ijle gastzangeressen.
Nee, ik heb geen boter op mijn hoofd, maar ik beschouw 'Rather Be' wel een beetje als 'goede smaak' die ik ook een flinke douw heb meegegeven. Als het in de Tipparade verschijnt, juich ik al een beetje. Als het een week later de Alarmschijf is, wrijf ik door mijn ogen. Bij nummer 20 stagneert het avontuur en heb ik zoiets van 'zie je nou wel'. Maar dan... een sprong van dertien plekken en het staat in de top tien. En nu staat het dan bovenaan. Ik had het wel gehoopt, maar dit had ik niet verwacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten