verrassende hoogvlieger

In de 'northern' scene zijn tal van voorbeelden te noemen van groepen en artiesten die in de jaren van hun 'northern hit' al flink op hun retour zijn. Of andersom natuurlijk, want met name de disco van 1974/75 brengt een hoop veteranen op de voorgrond die tot voordien nauwelijks succes hadden gehad. Denk aan Carl Douglas met 'Kung Fu Fighting' en cult-held Jimmy James & The Vagabonds Recent ontdekte ik dat Viola Wills (van 'If You Could Read My Mind') rond 1969-70 ook enkele fijne singles heeft opgenomen. Een paar maanden geleden zat The Ad-Libs al 'in de jeukdoos', toen met New York-vervolg op 'The Boy From New York City' in de vorm van 'New York In The Dark' (1968). Hun mid-tempo 'Nothing Is Worse Than Being Alone' is een recente Blauwe Bak-aanwinst. Maar dan The Exciters... Voor de massa een eendagsvlieg die je eerder met de twist dan met soul associeert. Het verhaal van The Exciters had dus heel erg kort kunnen zijn, ware het niet dat de groep bijna twintig jaar heeft bestaan, maar buiten 'Tell Him' erg weinig succes heeft gehad op de internationale hitparades. Tóch is de groep op Engels northern soul-terrein een zekere grootheid!

Herbert 'Herb' Rooney neemt zijn eerste plaatje in 1957 op met The Beltones, maar lang zal hij niet bij die groep blijven. Hij zit even bij The Continentals, maar die komen niet toe aan opnames, hij mag pas in 1961 opnieuw de studio in met zijn groep The Masters. Nu is het een gewoonte van mannelijke 'vocal groups' om een vrouwelijke evenknie te hebben en zo ontstaat The Masterettes (hoewel ikzelf voor The Maitresses had gekozen). Het zijn de dames Brenda Reid, Sylvia Wilbur, Carol Johnson en Lilian Walker. De dames worden alras ontdekt door Jerry Leiber en Mike Stoller, hoewel Wilbur dan de groep al heeft verlaten. Zij trouwt met één van The Masters. Haar vervangster Penny Carter wordt na de ontdekking van Leiber en Stoller uit de groep gezet. Hoewel The Exciters vaak onterecht als meidengroep wordt erkend, is haar vervanger Herb Rooney. Rooney schrijft de teksten en houdt zich in het begin nog enigzins op de achtergrond teneinde wel het 'girl group'-geluid te krijgen. Overigens zal ook Brenda Reid een 'meester' kiezen als levensgezel, zij trouwt met collega Rooney.

Johnny Thunder, bekend van 'Loop-De-Loop', heeft het al eens op de plaat gezet als 'Tell Her', maar om The Exciters te laten overtuigen als meidengroep zingt Herb Rooney dapper 'Tell Him' mee. Het is onmiddellijk een groot succes en zal in Engeland nog navolging vinden door Billie Davis en Alma Cogan. Als The Springfields een Amerikaanse tournee doen en Dusty in een warenhuis 'Tell Him' uit de luidsprekers hoort, zal dat voor een belangrijke stap in de popmuziek zorgen. Dusty is dan de hootenanny-folk van The Springfields beu en hoort opeens dit aanstekelijke dansje met die 'out-of-the-blue'-tekst 'I know something about love'. Dit is voor Dusty genoeg om de knoop door te hakken en even later zal ze een solo-carriére beginnen. De impact van 'Tell Him' zal The Exciters niet meer evenaren, in het rijtje 'lijkt op?' vinden we nog de matig succesvolle opvolger 'Get Him'. Eind 1963 nemen ze nog wel een aanstekelijk dingetje op met een heerlijk nonsens-tekst. Een paar maanden later zal een Engelse groep daar hoge ogen mee gooien: 'Do Wah Diddy Diddy'.

Hoewel de bezettingen van deze groepen normaliter om de drie maanden wisselen, blijft de 'line-up' van The Exciters bijzonder consistent. Tot 1972 blijven Johnson en Walker The Exciters trouw en het echtpaar Rooney zal zelfs later nog het vaderland verdedigen. Ze hebben een flinke singles-output aan het eind van de jaren zestig, maar we vinden ze niet terug op de hitladders. In 1968-69 neemt The Exciters een tweetal singles op voor RCA, de laatste is 'Blowing Up'. Dat zal in 1971 uitgroeien tot een klassieker in de 'northern', zelf heb ik het liedje nog maar een paar maanden geleden leren kennen. Het liedje heeft zo'n leuke tekst! Als je het stadium van 'in vuur en vlam' voorbij bent en de situatie explosief wordt. De tekst beschrijft dus alle vormen van 'vuurwerk', maar muzikaal... Als je dat plaatst in het landschap van de populaire soul- en dansmuziek van 1969, dan klinkt 'Blowing Up' hopeloos verouderd. Dat zal de reden zijn waarom het nimmer een officiële hit wordt.

De plaat die vandaag vol in de schijnwerpers staat, lijdt aan hetzelfde euvel. In 1970 zijn we de periode van 'love and peace' wel voorbij, dus om dan met 'Live, Love And Peace' aan te komen. In 1971 verschijnt het opnieuw als b-kant van 'Learning How To Fly'. In mijn zoektocht naar een fysiek exemplaar van 'Blowing Up' trof ik deze op de site van Rarenorthernsoul. Bij het intro van de 'soundclip' was ik nog niet in alle staten, maar na het refreintje (als de 'clip' stopt) druk ik meteen op 'opnieuw afspelen' en herhaal dat drie keer. Ergens vind ik het een heel goed nummer en zo doe ik hem in de bestelling. Het is geen prominente 'allnighter'-plaat, het heeft hetzelfde gevoel voor mij als 'Reach Out Of The Darkness' van Friend & Lover (1968), maar dan wél zo dat ik deze wel in mijn set wil passen, waar Friend & Lover té zoet is.

In 1972 verschijnt 'Blowing Up' opnieuw als single en heeft nu ietsje meer succes. De naam Ian Levine zou voor vaste Soul-xotica-bezoekers geen onbekende moeten zijn, we hebben hem al uitgebreid behandeld in het verhaal van Venicia Wilson. De allereerste co-productie van Levine is 'Reaching For The Best' van The Exciters uit 1975. Doel is om een nieuwe northern-hit te creëren, maar 'Reaching' gaat per ongeluk de Britse Top 50 in. Nu zijn hits 'not done' in die contreien en dus schiet het zijn doel voorbij. The Exciters bestaat dan enkel nog uit het echtpaar Rooney, ze maken in 1977 nog een single met die groepsnaam en gaan daarna verder als Brenda & Herb. Willen we die niet verwarren met Peaches & Herb?

Voor wie denkt dat Soul-xotica na twee jaar nog immer maagdelijk is: Morgen gaan we het doen!