In 1963 is er een acapella doowop-groep met de naam Danny & The Memories. De Danny is Danny Whitten, verder maken Billy Talbot en Ralph Molina ook al deel uit van The Memories. Dit laatste duo zal tot op de dag van heden deel uitmaken van Crazy Horse. Zover is het echter nog lang niet, hoewel de groep in 1966 Neil Young tegenkomt. De Canadees is dan net begonnen bij Buffalo Springfield en ook Danny & The Memories zijn aan verandering toe. Op het gebied van de folkrock valt nog veel te ontwikkelen en ook de psychedelica heeft zijn intrede gedaan, zie daar: de geboorte van The Rockets in 1967. Deze groep maakt in 1968 één album voor White Whale, inmiddels een duur betaald collector's item. Als Buffalo Springfield eind 1968 explodeert, is Neil Young niet veel later op een podium te vinden met de voormalige Rockets, die zich inmiddels Crazy Horse hebben gedoopt. Crazy Horse doet mee op het tweede album van Neil Young, 'Everybody Knows This Is Nowhere', waarop de leden van Crazy Horse een flink deel creativiteit kwijt kunnen. Neil Young rookt een vredespijp met Stephen Stills en sluit zich voor 'Deja Vu' en een tournee aan bij Crosby, Stills & Nash. Als hij bekomen is van dat avontuur, neemt hij 'After The Goldrush' op, maar de enige liedjes met Crazy Horse zijn degene die hij vóór Crosby, Stills, Nash & Young met de groep heeft opgenomen. In het vervolg zal Neil Young ook meer de regie houden op zijn platen. Crazy Horse is dan echter al een gevestigde naam en ze besluiten in 1971 het eens zonder Neil Young te proberen. Hoewel 'Down Town' een bescheiden Top 40-notering is, hoeft de band het niet van de singles te hebben. De b-kant, 'Dance Dance', wordt in hetzelfde jaar nog opgenomen voor het album 'Aglow' van The Cats, maar het beroemdste nummer is wellicht 'I Don't Want To Talk About It', dat Rod Stewart in 1977 een fikse hit oplevert.
De drugshobby van Danny Whitten begint echter roet in het eten te gooien. Neil Young is erg begaan met het lot van Whitten en reserveert alle tijd voor hem om één-op-één met hem te repeteren, zodat hij de ster van zijn begeleidingsband kan worden. Whitten komt daarvoor in 1972 over naar Los Angeles, maar overlijdt kort daarop ten gevolge van overmatig alcohol- en valiumgebruik. Crazy Horse blijft echter onverminderd een kwaliteitskenmerk ten behoeve van Neil Young. Zijn concerten met de formatie behoren tot de beste, ook al wordt het vakmanschap van Whitten erg gemist. Ik heb deze single eind 1997 op de vlooienmarkt in Sneek gekocht, één van de weinige weekenden in die periode dat ik 'thuis' was. Of ik zat op de ADM in Amsterdam, of ik was met Het Bolwerk op stap, of ik zat bij Sylvie. Ik kan me herinneren dat deze vlooienmarkt op een zondag was, volgens mij had ik de 's avonds een afspraak met Syl en hebben we die zondagnacht Sneek (en The Scrum in het bijzonder) onveilig gemaakt. Ik heb de single toen gekocht voor de 'heb' en voor dezelfde reden staat-ie nog steeds in mijn bakken. Ik weet niet wat ik anders had verwacht, maar iedere keer als ik hem op zet, valt hij een beetje tegen.
Veertig jaar na de dood van Danny Whitten is Crazy Horse nog altijd springlevend. Eerder dit jaar bevestigde een bron dat Neil Young twee albums aan materiaal heeft opgenomen met Crazy Horse en de groep deed op 14 april nog een verrassingsoptreden op een Amerikaans festival. Tenslotte nog een verontschuldiging aan Harry, jouw tweede kans-raddraaier komt morgen aan bod!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten