ik ben klaar!

Gisteren presenteerde ik hier de 'tune of the week', maar realiseerde me meteen ook dat dit wel eens eenmalig kon zijn. De 'tune' loopt meestal achter ten opzichte van Soul-xotica. Zeker nu met Soul-x-rated en het voornemen dat de vijfde plaat de 'tune' moet zijn, is het belangrijk dat de plaat pas die titel krijgt als ik hem op de deurmat heb liggen. In veel gevallen is de plaat dan al onderwerp geweest van een bericht. Neem nu Frankie Valli, die kwam vandaag binnen. Het zou zomaar eens de 'tune' van volgende week kunnen zijn. Moet ik hem dan net zo lang vasthouden totdat-ie eens 'tune' kan worden? Nee, vandaag had ik geen enkel ander plaatje in gedachten om te behandelen dan deze. Ik ken hem al jaren, maar het was met name vorige week donderdag toen ik terug kwam uit Zwolle. Het gebeurde op die eindeloze Rijksstraatweg door Rouveen en Staphorst, dat ik op een aangename manier werd 'gewekt' door de dames die verklaren dat ik er nu klaar voor ben. Struintocht over Ebay is het gevolg, maar de Engelsen doen nogal duur met deze plaat. Daarna voor de lol even op Marktplaats gekeken en voor vijf euro had ik beet!

Voordat ik verder ga met Frankie Valli: Ik heb vandaag iets geleerd! Robin Gibb met zijn kenmerkende falsetto? Welnee man, dat is Barry! Als ik aan bijvoorbeeld 'Guilty' van Barbra Streisand denk, is het ineens ook erg logisch! Foutje... Verder is de Stanton TT62 deze ochtend gearriveerd. Mooie machine, alleen één nadeel: Hij heeft geen toonarmlift. Ik snap niet hoe je dan de arm moet balanceren. Ben trouwens ook niet zo kapot van het Stanton-element, maar dat zouden later toch Concorde Pro's worden, dus daar moet ik me eerst maar even mee redden.

Deze alinea lijkt een beetje lukraak te zijn geplaatst in dit verhaal, maar als we het over een echte falsetto hebben, dan denken we meteen aan Frankie Valli. Man, wat kan die hoog! met The Four Seasons heeft Valli in de jaren zestig maar liefst 29 Amerikaanse hits. De groep is zo'n succes dat platenmaatschappij Vee-Jay het in 1964 aandurft om een plaat uit te brengen met The Beatles: Een soort van competitie om te zien wie het beste is. Deze plaat, met een hoge novelty-waarde, is inmiddels een duur betaald collector's item. Bij die 29 hits moeten we er eigenlijk nog eentje tellen. Het verhaal gaat dat Bob Dylan al tijden had gehoopt dat The Supremes eens een liedje van hem zou opnemen, toen hij plots 'Don't Think Twice It's Alright' op de radio hoorde. De hoge stemmetjes kwamen echter niet van The Supremes, maar van de jongens van The Four Seasons die zich tijdelijk The Wonder Who hadden gedoopt. In 1966 wordt dan toch een begin gemaakt om Frankie Valli als solo-artiest te slijten. Dit doet hij echter wel onder de deskundige begeleiding van de heren Crewe en Gaudio. Eén van de eerste pogingen strandt in het niets, maar zal toon-voor-toon gekopieerd worden door The Walker Brothers. Het nummer in kwestie is 'The Sun Ain't Gonna Shine Anymore'. Ook 'You're Ready Now' is nog niet klaar voor de hitparade en dan komt 'Can't Take My Eyes Off You'. Behalve dat het een tweede plaats in Amerika haalt, is dit uitgegroeid tot een evergreen die generatie na generatie meegaat.

Door toedoen van The Twisted Wheel in Manchester wordt 'You're Ready Now' eind 1970 onverwacht een hele grote Engelse hit. Valli en The Four Seasons hebben dan een punt gezet achter de jaren zestig en hun oude platencontract overboord gegooid. De groep tekent bij Motown, een periode die aanvankelijk niet heel succesvol is. Eén van de nummers uit die periode, 'The Night', zal in 1975 nog een herwaardering krijgen. Valli's gehoor begint halverwege de jaren zeventig op te spelen en dit bemoeilijkt hem vooral in de harmoniezang bij The Four Seasons. Hij wordt in het laatst ondersteund door twee extra zangers, die langzamerhand zijn rol overnemen. Valli heeft solo ook nog de nodige successen in deze tijd, met 'Swearin' To God' omarmt hij zelfs de nieuwe disco-rage. In 1976 krijgt hij dan toch nog een 'credit' op de single 'December 1963', in Nederland in 1988 opnieuw uitgegeven als Frankie Valli & The Four Seasons, maar dat is wat al teveel eer! In werkelijkheid horen we Valli alleen in de twee 'bruggen' en op de achtergrond in het refrein, maar dan niet eens in de rol van falsetto!

Op een ene of andere manier zijn we deze week nooit ver weg van de Bee Gees, Valli heeft in 1978 nog een enorm succes met de titeltrack van 'Grease'. De laatste opname van Valli tot nu toe is een duet met de countryzangeres Juice Newton uit 2010. Als acteur is Valli een aantal malen te gast in The Sopranos als een maffiosi. Trouw aan zijn 'roots' heeft Valli in de jaren tachtig en negentig verdienstelijk werk geleverd voor stichtingen van Amerikaanse Italianen.

'You're Ready Now' heeft alles wat een goede 'northern'-single moet hebben: Stevig tempo, catchy en van origine geen hit geweest. Hoewel de prijzen nog niet in de buurt komen van de twee duurste Britse Top 10-singles ('Arnold Layne' en 'See Emily Play' van Pink Floyd), zijn de bedragen toch redelijk absurd. Ik troost me dan erg gelukkig met deze Belgische persing in nagenoeg nieuwstaat voor slechts vijf euro.