De heenreis zou de NAP zijn van Havelte tot Appelscha en daarna 'even oversteken voor de laatste paar kilometers'. Hee, dat laatste staat tussen aanhalingstekens. Ging er iets niet helemaal goed? Ik had verwacht dat het ongeveer vijftien kilometer zou zijn van Appelscha naar Drachten, maar dat bleek maar liefst 26 kilometers kruien tegen een behoorlijke merkbare wind in. De brandende zon maakte het ook al niet eenvoudig. Ik raakte sowieso een beetje laat van huis, het was half één geweest toen ik Nijeveen verliet. Klokslag twee uur zat ik al aan de koffie tussen Wapse en Oude Willem. Geen slechte score! Een uur later passeerde ik Appelscha en stak even aan bij een braderie-annex-vlooienmarkt, waar ik nog drie singles heb gekocht ('Word Girl' van Scritti Politti, 'Going Back To My Roots' van Odyssey en 'Half As Nice' van Amen Corner). Om kwart voor vier leegde ik de laatste koffie op een bankje in Oosterwolde. Wél met een kopje eronder! De maaltijd zou om zes uur stipt worden opgediend, ik heb nog twee uren en twintig kilometer voor de boeg. Maar ook die lastige tegenwind. Om een lang verhaal kort te maken (waar ik doorgaans niet zo van hou, de krant moet immers vol!): Ik arriveerde om kwart voor zes in café Marktzicht in Drachten, de locatie van Het Kermende Biggetje.
Ik ben best te spreken over de kookkunsten van Dirk, ditmaal heeft hij veganistische shoarma klaargemaakt: In dunne reepjes gesneden sojabrokken met shoarmakruiden. Geserveerd met Turks brood en gebakken aardappelen en een hoeveelheid salades en sauzen waarmee je jezelf mocht voorzien. Geen boomhutbewoners of radicale krakers gesignaleerd. Marktzicht wordt door Craig Bjerring omschreven als 'a hole in the wall' en dat is het feitelijk ook. Een knus lokaaltje met heel veel bordjes met teksten. Humor die ik wel kan waarderen. Een bordje op de kassa: 'Deze kassa is gesloten, u wordt verzocht niet meer aan te sluiten in de rij'. 'Geen verkoop aan particulieren', prijkt er boven de bar. Eentje slaat alles en ik kan mijn ogen er niet vanaf houden: 'Sorry, we're open'.
Craig Bjerring is Oldseed, een singer-songwriter uit Canada. Hoewel hij weinig meer thuis is, want de man-met-gitaar reist al tien jaar met zijn liedjes de globe rond. Vandaag had hij een indrukwekkende werkdag. Dit begon op een conventie voor anarchisten in Appelscha. Om de discussie zo hoogwaardig mogelijk te houden, werd er geen alcohol geschonken, dit tot ergernis van Bjerring. Vervolgens trad hij voor duizend mensen op in Groningen. Tot slot dan een optreden in een speldenkop-kroegje met hooguit dertig man. Oldseed begint zijn liedje hoog en fragiel, iets wat in schril contrast staat met zijn ruige uiterlijk en getatoëerde armen, maar dan opeens barst hij los. Even stel ik me Bon Iver voor met een hanekam, maar dat is weinig meer lachwekkend dan de Marshall-speaker op een tafeltje dat een radio blijkt te zijn. Het is mooi om te zien hoe bezield het optreden van Oldseed is. 'Songs from the wood', een vleugje humor, een flink eigenzinnige cover van 'Diane' van Therapy? en een presentatie die je verplicht om te kijken! Na drie kwartier is het welletjes voor Oldseed, het kruipt tegen achten en ik begin mezelf al op te peppen voor de lange terugreis.
Dan blijkt hoe stevig de veganistische maaltijd is geweest, want ik schiet weg op de fiets. In Beetsterzwaag is het even zoeken naar Gorredijk, maar dat dit pal naast Terwispel en Lippenhuizen lag, was ik even vergeten. Zo meende ik ook dat het een onmogelijk eind was van Gorredijk naar Oldeberkoop (blijkt negen kilometer) en idemdito van Oldeberkoop naar Noordwolde (blijkt zes). Ik heb de wind, zoals gepland, in de rug en ben om klokslag elf uur thuis in Nijeveen. Een legendarisch weekend op de fiets, zou ik zo zeggen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten