Schijf van 5: broederdag

Toen ik vanochtend de gordijnen open schoof, zag ik een woonwagen en een wigwam in de tuin staan. Ik wilde ze wegsturen, maar ze zeiden dat ze me alleen even ergens aan wilden herinneren. Mijn dank daarvoor, ze zijn inmiddels alweer verder getrokken. Ik heb gisterochtend per post de single 'It's A Woman's World' van The Gypsies ontvangen, deze plaat gaan we binnenkort eens verder belichten. Erg toepasselijk, zo'n 'Woman's World' op moederdag, toch kan moeder het vandaag op Soul-xotica wel schudden. Ze had vorig jaar al een Schijf, evenals vader en zuster, dus gaan we vandaag eens vijf schijfwaardige broers voorstellen. Alsof dat nog niet genoeg is, vormen de uitvoerders van deze Schijf ook al een herensociëteit, dus ik hoop maar dat jullie je moeder flink in de watten hebben gelegd!

Ikzelf tel twee broers in mijn gezin, de derde staat op nummer 5 en is even tragisch overleden als de uitvoerder. 'Brother Booze' was in 1991 ook écht een broer voor Harry Muskee, een boezemvriend die zijn reputatie in 1996 behoorlijk naar de haaien werkte. Muskee was tot die tijd met zijn gelijknamige band een geziene gast in het clubcircuit, echter door een seizoen lang ladderzat op het podium te staan, kwamen er geen vervolgoptredens en zag Muskee zichzelf verplicht om de naam Cuby & The Blizzards maar weer in ere te herstellen. Overigens was Muskee altijd al een stevig innemer, de verhalen van 'Cuby in Sneek' in de jaren zestig zijn niet minder legendarisch! En zo ging het hele land door... Op vijf zet ik een broer met wie ik de familieband ruim drie jaar geleden heb verbroken: 'Brother Booze' van Muskee (1991)

Een week geleden kondigde ik het afscheid aan van 20 Years Ago Today in de vorm zoals die het afgelopen anderhalf jaar bijna wekelijks voorbij kwam. Dit was het juiste moment, zeker nu de 'droompartij' in zicht kwam. Afgelopen week heb ik daarvan de eerste behandeld, later volgen er nog enkele. De nummer vier van deze week komt eveneens voor in de 'droompartij': Na twee stevige hardrock-singles verraste The Free vriend en vijand in 1971 met een opvallend rustige single. Het plaatje is allesbehalve representatief voor The Free, maar mag er desondanks wel zijn. Hierbij presenteer ik jullie een vergeten plaatje van The Free: 'My Brother Jake'.

De riedel van 'Brother Louie' kennen we vooral van die überfoute Bert Heerink uit die bierreclame, het origineel staat op het conto van The Stories. Tóch kies ik voor een coverversie uit 1973. Rond die tijd, nog vóór 'Emma' en 'You Sexy Thing', had een discotheek in Tilburg Hot Chocolate geboekt. Gewoon een Engelse groep. Nu had deze discotheek een verborgen regel dat mensen met een 'kleurtje' niet werden binnengelaten, dus wat gebeurde er toen Hot Chocolate langs kwam om aan haar verplichting te voldoen? Zanger Errol Brown werd de toegang geweigerd! Hot Chccolate zonder Brown bestaat niet en dus zijn ze maar rechtsomgekeerd naar huis gegaan. Wat de versie van Hot Chocolate extra cachet geeft tegenover de rockversie van The Stories, is het gesproken 'I don't want no spooks in my family' in het tussenstuk. Met de blamage in Tilburg in het achterhoofd, klinkt zo'n nummer nooit meer hetzelfde, dus vandaag op drie: 'Brother Louie' van Hot Chocolate uit 1973.

Het viel evengoed nog niet mee om op vijf schijfwaardige broers te komen. De uiteindelijke nummer twee is er als laatste bij gekomen. Ik heb al eens het totaal genegeerde debuut van de Amerikaanse groep Colours uit 1968 aan jullie gepresenteerd. Een groepje Amerikanen dat zich danig heeft laten beïnvloeden door hun Britse collega's. Toendertijd was hij gewoon een poppetje in de band, maar bassist Carl Radle zou in de jaren zeventig en tachtig uitgroeien tot een hondstrouwe compaan van Eric Clapton. Van dat album zet ik 'Brother Lou's Love Colony' op twee in deze Schijf.

Engeland, 1998. Mike was al heel snel uitgegroeid tot een 'soulmate'. We hadden elkaar al heel wat geheimen toevertrouwd en dan bouw je toch een band op. Zo'n band kan niet zomaar barsten als Mike in een depressie terecht komt en weer naar de fles grijpt. Op een zeker ogenblik is hij zo laveloos dat hij niet meer op zijn benen kan staan, maar wel naar de wc moet. En dus draag ik hem, letterlijk! Twee meter voor de wc-pot voel ik echter al zijn warme urine langs mijn handen lopen, dus kunnen we weer terug. Als iemand dan een opmerking maakt in de trant van 'waarom doe je zoiets?', heb ik maar één antwoord klaar: 'He ain't heavy, he's my brother'. Ik vind het nummer in de uitvoering van The Hollies op meerdere manieren mooi. Natuurlijk wordt het erg fijn gezongen en heeft de plaat een prachtige melodie-lijn, maar het is vooral die tekst die me keer op keer weer bij de strot grijpt. Ik heb dus geen betere 'broer' voor deze Schijf kunnen vinden dan 'He Ain't Heavy He's My Brother' van The Hollies (1969)

Volgende week ga ik een Schijf maken over plaatjes met 'Magic' in de titel en jullie kunnen helpen! Iets waar ik zeker hulp bij nodig heb, is de Schijf van 27 mei. Dan vijf plaatjes met betrekking tot SM. Ik denk even hardop: 'Venus In Furs' van Velvet Underground staat al klaar, 'The Leather' van The Oblivians is een afstraffing met een zweep en volgens mij heeft Joy Division iets met 'Submission' gedaan. Wie daarop aanvullingen heeft, laat het maar weten!