zaterdag 11 februari 2017

Raddraaien: The Shoes



Plannen... Soms kun je enorm verheugen op iets, maar komt het er gewoon niet van. Vervolgens herinner je het plan terwijl het dan helemaal uit de context is. Nee, ik heb het niet over plannen in het echte leven, ik heb het over een plan dat ik in augustus heb op Soul-xotica. In 'Het zilveren goud' maak ik het plan dat ik 'best eens over die eerste week op het KMBO zou willen schrijven', maar vervolgens blijft het erbij. Nu mag ik 'Raddraaien' met de zevende single uit de vijftiende jaren zestig-bak en dat is de nummer 500 volgens de kaartenbak. Een single die me onmiddelijk terug slingert naar die introductieweek. En met die zéér bizarre maandag waarvan ik me steeds meer weet te herinneren. De 'Raddraaier' is 'Don't You Cry For A Girl' van The Shoes (1968), maar het zal weinig gaan over The Shoes. Helemaal niet erg, want de groep is vaker aan bod geweest. Ik wil terug gaan naar de laatste weken van augustus 1991. Een week om in te lijsten!

Eerder deze week heb ik een aflevering van 'Raddraaien' gedaan met Marva Hodge & The Moody Sec. Welnu, dat is een mooi startpunt! We zijn net terug gekomen van vakantie in Denemarken en volgens mij heeft heit dan nog één week vakantie. Voor mij begint school in deze week en dat rest ons alleen de maandag als een extra vakantiedag. Fietsen in Drenthe. Met de auto naar Dwingeloo en vervolgens een voorgestippelde route fietsen. Natuurlijk gaat Louwsma junior zijn eigen weg en gaat meteen van alle gebaande paden af. Een paar weken ervoor zijn we bij mijn zus en haar jonge gezinnetje op de camping geweest in Havelte. Ik wil die plaats wel eens bij daglicht zien en dus zet ik koers richting die plaats. Voor mijn gevoel fiets ik tientallen kilometers, maar moet achteraf concluderen dat ik waarschijnlijk rondjes heb gefietst. Ik kom namelijk uit in Uffelte. Eursinge kan ik me nog goed herinneren van de fietstocht. Ook dat ik in een soort bocht uit kwam bij een galerie. Dat moet Busselte zijn geweest. Even later zit ik aan een parallelweg en fiets eerst de verkeerde kant uit. Terug naar Uffelte. Vervolgens dan toch de paddestoel volgen en zo fiets ik langs de Uffelterkerkweg naar Havelte. Dan ben ik reeds een beetje laat en moet dan nog heel snel terug fietsen naar Dwingeloo. Ik heb het gered! De genoemde plaatsen zijn zonder meer prachtig, maar dat ik helemaal voorbij ben gefietst aan bijvoorbeeld Holtinge... Gemiste kans! Ook zijn er leukere paden te bedenken dan de parallel langs de Rijksweg naar Dieverbrug. Ik kan aan het einde van de dag niet vertellen wat ik heb gedaan. 'Lummelen', zou ik het tegenwoordig noemen. Ik ga in 1992 nog eenmaal mee, dan naar Nunspeet. Vanuit daar fiets ik naar Harderwijk in de hoop daar platen te vinden. Helaas... In Havelte heb ik evenmin succes met het vinyl.

Ik denk dat we dinsdagmiddag de boeken moeten halen. Woensdagmorgen begint de introductie. Het gaat gepaard met een aantal 'stomme' spelletjes om elkaar beter te leren kennen. En zo kom ik oog in oog te staan met Diana. De eerste wederzijdse blik zal ik nooit vergeten. Wéér voel ik de vlinders in mijn buik. Helaas is ze al erg bezet en zal het bij dromen blijven, iets dat haar evenmin onbekend is. Ik kan uren naar haar kijken terwijl ze roerloos voor zich uit zit te dromen. Ze is een paar jaar ouder, maar dat geldt voor de meeste van mijn mede-studenten. De meeste hebben het eerst geprobeerd in het reguliere middelbare onderwijs en toen dat niets werd, was het KMBO opeens een goed alternatief. En dan is er nog Epke. Ze kunnen hem niets meer leren op het blindeninstituut en zo komt hij in onze klas terecht. De eerste dag kijk ik de kat uit de boom, misschien ook wel omdat ik me geen houding weet te geven. Epke is veel té cynisch voor 'medelijden', dus zoiets moet ik vooral niet laten merken. De volgende dag komen we samen terecht in een 'werkgroepje' en daarmee moeten we een speurtocht doen. Ik neem Epke op sleeptouw. Letterlijk. Zijn rechterhand op de schouder en ik moet hem waarschuwen voor op- en afstapjes. In die tussentijd leer ik hem beter kennen en, ja, we hebben een gezamenlijke passie voor muziek. Het verschilt her en der wel eens, maar over veel dingen zijn we het toch wel eens. 's Avonds is een barbecue op school en dat vormt het slotfestijn van de introductie. Als ik thuis kom, hoor ik van mijn broer dat Bryan Adams een Top 40-record heeft verbroken. 'Everything I Do' zal die zaterdag voor de elfde week op nummer 1 staan. Hoezo willekeurig? Als ik die plaat hoor, gaat mijn herinnering ook meteen terug naar deze week!

Ik weet niet meer wat ik de vrijdag heb gedaan, maar zaterdagmorgen ga ik in ieder geval naar de vlooienmarkt in de Sneker Veemarkthal. De nummer 500 is slechts één van de prachtige singles die ik daar koop. Zondagmiddag ga ik fietsen, maar heb meteen bij Oosthem een ongelukje. Een vogel in een boom poept precies als ik langs kom fietsen. Ik krijg hulp van een bewoner en we poetsen het meeste weg. Vervolgens gaat de reis naar Harlingen en over Franeker weer terug. Het is benauwd weer, maar ik geniet met volle teugen. Boterhammetjes mee en kilometers vreten! Hoewel op maandagmiddag school begint, voelt de 's ochtends ook nog best legendarisch. Ik hoef in dit eerste schooljaar namelijk niet op maandagmorgen naar school, zo herinner ik me nu. En dus kan ik nog altijd op maandagmorgen plaatjes opnemen van de 'Arbeidsvitaminen'. De eerste weken op het KMBO zijn nog een beetje onwennig, maar daarna zakt mijn motivatie naar hetzelfde dieptepunt als dat ik op de LEAO had gehad. De droge stof gaat me steeds minder interesseren en behalve de talen loop ik een gigantische achterstand op. Misschien is het wel de enige week van het KMBO geweest dat ik heb 'genoten'. Verder luidt dit het einde in. Nog een ruim jaar geduld en dan kunnen we na elf jaar dagonderwijs 'dag onderwijs' zeggen, hetgeen ik dan ook doe. Soms zou ik gewenst hebben dat ik toen iets meer motivatie had gevonden om de school af te maken, maar aan de andere kant ben ik ook erg tevreden over hoe mijn leven zoal is verlopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten